Het verhaal over hoe dit tot stand kwam, bevat enkele verrassende wendingen en een stormachtig debat over Joden en Arabieren, dat rechtstreeks uit de krantenkoppen van vandaag had kunnen komen.
Zelfs de nogal aarzelende “regering van verandering” van Israël erkent dat de Palestijnen niet klaar zijn voor vrede, terwijl de Amerikanen weer eens te ver zijn gegaan.
Bennett zegt dat het geen zin heeft te “zeuren” over de verschuiving van de aandacht van de VS naar Rusland en China; Israël en zijn Arabische bondgenoten kunnen de leegte opvullen.
Vergeleken met Amerika, waar de jongere generatie progressiever wordt, gaat de trend in Israël precies de andere kant op.
Tegenstrijdigheden in overvloed nu zowel Israël als de Palestijnen de Amerikaanse president waarschuwen niet te veel druk op hen uit te oefenen.
“Als de Amerikanen niet aan de kant van Israël staan in het conflict met Iran. Hoe groot is dan de kans dat ze wel aan onze kant staan?”
Als Israëli’s moeten wij ons afvragen wie zich na het zien van Amerika’s zwakte moediger zal voelen om als volgende aan te vallen. Alleen God weet het!
Republikein suggereert dat Amerikaanse militaire hulp aan Israël in gevaar kan zijn.
Bennett en Lapid noemen het besluit van het Witte Huis om de Iraanse Revolutionaire Garde van de lijst van terreurgroepen te schrappen een “belediging voor alle slachtoffers”.
Veiligheidsfunctionarissen in Jeruzalem spreken van “spectaculair slechte” overeenkomst waarover in Wenen wordt onderhandeld; Bennett zegt dat Israël klaar moet zijn.
