Wanneer een Bar Mitzvah een overgangsritueel wordt voor vader en zoon.

Daniel is een van die namen in Israël die niet alleen heel mooi klinken, maar ook een bijzondere betekenis hebben.

De seculiere mainstream media in Israël waren vorige week geïrriteerd over hoe eenvoudig de politiek van de Joodse staat kan worden opgeschrikt door gepraat over Messiaanse hoop en nationale verlossing.

Wetenschappers hebben lang geprobeerd de miraculeuze aspecten van de Bijbel weg te verklaren, maar een Israëlische professor zegt dat ze het mis hebben.

Het Bijbelse begrip “offer” heeft ook in onze dagen een actuele betekenis. De dood is een deel van het leven. Om te kunnen leven, moeten Israëli’s hun leven opofferen.

Waarom is het toch zo makkelijk om kwetsende woorden te zeggen, maar zo moeilijk om liefde en bewondering te uiten?

De trend om zowel in het christendom als in het Jodendom de nadruk te leggen op het Joods-zijn van Jezus leidt alleen maar af van Zijn ware identiteit.

Er zijn dingen die voor ons verborgen zijn, die ons te boven gaan, waar de mens geen antwoord op heeft. En dus vertrouwen we op God.

Stel je voor dat je de Bijbel niet als een religieuze oefening leert, maar als lokale geschiedenis. In Israëlische openbare scholen, is dat de realiteit.