De Bijbel eindigt deze week met het gedeelte ‘We sot haBracha’ en met de dood van Mozes.

De dunne scheidslijn tussen doen en geloven wordt in Israël fel bediscussieerd. Deze kwestie verdeelt de Joodse samenleving al duizenden jaren.

De Bijbel geeft ons de strategie voor een vreedzaam leven in Israël.

Net als Bileam en Balak in onze wekelijkse Thora-lezing, blijven Israëls vijanden keer op keer met hun hoofd tegen de muur lopen.

Tussen nepnieuws, ideologie en geloof: Waarom het vandaag belangrijker is dan ooit om vast te houden aan de goddelijke waarheid.

Sinds de Tweede Wereldoorlog is de betekenis van “oorlogsoverwinning” veranderd van positief naar negatief.

We vragen ons vaak af hoe de mens geschapen is en wanneer. Maar we vragen ons zelden af waarom God de mens geschapen heeft. De Bijbel vertelt ons hierover in twee versies. Twee verhalen over de schepping van de mens laten een tegengesteld beeld zien van het doel van de mens in de wereld. In de eerste versie schept God de mens naar Zijn evenbeeld (צלםֶ) en in de tweede versie vreest God de gelijkenis tussen zichzelf en Zijn schepsel. Wat kunnen we van beide versies leren?

Een Amerikaans-Israëlische natuurkundige heeft ’s werelds grootste atheïst “bekeerd”…

“De berg Sinaï verliest zijn betekenis na de Openbaring,” zegt Rabbijn Chaim Steinmetz van de Kehilath Jeshurun congregatie in de Upper East Side van New York City. “Er is geen religieuze waarde meer aan verbonden.”