Oriel Moran

Een gesprek met een pas getrouwde Israëlische paramedicus over de gevaren van oorlog, spanningen in het huwelijk, frustraties en begrafenissen.

De ‘Markt van het Kamp van Jehuda’ vormt het kloppende hart van Jeruzalem. Het begon heel bescheiden in de negentiende eeuw in de wijk Machanè Jehuda. Deze lokale groentemarkt overleefde de Ottomaanse overheersing, het Britse Mandaat en zelfs de bloedige terreur van recentere datum.

‘Ik heb honger’, knorde mijn maag terwijl ik het warme bad van een luxe badkamer schrobde. Ik had een parttimebaan aangenomen omdat mijn bedrijfje als content creator niet echt liep.

Of: hoe we Jezus’ liefde kunnen begrijpen dankzij een onopvallende berg.

Onderzoek stelt vast dat meerdere Israëli’s over de oorlog droomden in de nacht dat deze uitbrak. Sprak God via dromen omdat we in ons wakkere leven weigerden te luisteren?

Als vrouwen naar de achterbank van de bus worden gestuurd, moeten mannen zich afvragen: “Ben ik echt zo zwak?”

Voor een God die zegt: “Wraak is de mijne”, zie ik het kwaad niet lijden en dat stoort me.

Wat mijn buren me leerden over gastvrijheid en vijandigheid en hoe er geen tussenweg is.

De wijken Mishkenot Sha’ananim (1860) en Yemin Moshe (1890), gebouwd door Sir Moses Montefiore, zijn bijzondere juweeltjes in Jeruzalem. Zij zijn het levende bewijs van de vrijgevigheid van visionairs en de moed van gewone mensen.

De ontbrekende schakel op de weg naar verlossing is misschien het in twijfel trekken van de christelijke drang naar “bekering” in plaats van “transformatie”.