“Er wordt een heilige oorlog gevoerd tegen het Jodendom in Israël,” waarschuwde de leider van de ultraorthodoxe Verenigde Torah Partij Moshe Gafni gisteravond bij de Shabbat-uitgang. Hiermee bedoelt hij de tegenstanders van de regering, die al maanden een religieuze oorlog voeren binnen het Joodse volk. Het bewijs hiervan is volgens Gafni het incident tussen religieuze en seculiere Joden tijdens het openbare gebed op de Verzoendag Jom Kippoer in Tel Aviv. “Als er in Tel Aviv gevechten uitbreken over het Joodse gebed Kol Nidrei, betekent dit dat we midden in een oorlog tegen religie zitten. Het gaat niet om gerechtelijke hervormingen of iets dergelijks. Ze voeren een religieuze oorlog tegen ons,” zei Gafni.
Ik zal het zo zeggen, we zijn allemaal een beetje bang voor de volgende persoon die niet gelooft en denkt zoals wij. Dat is de tijdgeest in het land.
In dit geval moet ik Gafni gelijk geven, vanuit zijn oogpunt bevindt het Joodse volk zich in een gevaarlijke godsdienstoorlog. Tot nu toe hebben alleen orthodoxe Joden het officiële Jodendom bepaald: wat is Joods, wie is een Jood, wat is Kosjer, wat mag wel of niet en alle andere attributen. De overgrote meerderheid onder het volk, of de zwijgende meerderheid onder het volk, heeft decennialang met alles ingestemd, af en toe gemopperd in de Knesset en op straat, maar niets gedaan. Met de controversiële juridische hervormingen is nu alles losgebarsten, ook veel dat geen deel uitmaakt van de hervorming in het rechtssysteem, en dat is het slechte.
In het Israëlische parlement, de Knesset, zitten 18 orthodoxe Knessetleden, dat is 15 procent van de 120 Knessetzetels. Dit is ongeveer het aantal orthodoxe joden in de Israëlische bevolking. Er worden tussen de één en twee miljoen orthodoxe Joden geteld in het land die hun eigen leven willen leiden, gescheiden van het volk Israël. In de afgelopen maanden zijn de Joodse Orthodoxie, haar volksvertegenwoordigers en de rabbijnen ervan beschuldigd dat ze het karakter van de Joodse staat proberen te bepalen, wat niet past bij een deel van de bevolking. En dit deel van de bevolking wordt beschuldigd van een religieuze oorlog tegen het orthodoxe jodendom.
Zie ook: Gebeden moeten niet met haat worden gebeden
Daarnaast heeft Gafni Israëlische ondernemers scherp aangevallen door te zeggen: “Hun oorlog is niet sociaal-economisch of veiligheidsgerelateerd, maar hun oorlog is tegen religie.” Israëlische ondernemers die zich verzetten tegen de gerechtelijke hervorming van de regering voeren een religieuze oorlog tegen het Jodendom, beweerde het orthodoxe parlementslid tijdens een politieke bijeenkomst in de religieuze kibboets Hafetz Haim. “Dat is de enige manier waarop het genoemd zou moeten worden.” Gafni betreurde wat hij zag als valse waarschuwingen van Israëls economische experts over de justitiële hervorming, en legde uit hoe hij maandenlang ontmoetingen had gehad met bedrijfsleiders die hem vertelden hoe ernstig Israëls economische situatie was en wat er met de economie zou kunnen gebeuren als de hervorming werd goedgekeurd. “Trouwens, er is sindsdien veel tijd verstreken en de economie is in topvorm,” zei Gafni.
In zijn toespraak vertelde hij: “Ik heb ze verteld dat het niet gaat om justitiële hervormingen of iets in die context, maar dat jullie een religieuze oorlog tegen ons voeren. Dat is de reden waarom leden van de Verenigde Torah Partij geen interviews meer geven op de Israëlische radio. Dit heeft ons nooit geholpen”.
Het wereldbeeld van de Joodse orthodoxie kan met niets terzijde worden geschoven, want een orthodoxe Jood heeft geen vrijheid om compromissen te sluiten in zijn systeem van wetten in het geloof. Dit kwam in mei opnieuw tot uitdrukking toen Moshe Gafni zich uitsprak tegen wat hij een “seculiere lastercampagne tegen de Joodse Orthodoxie” noemde, nadat model en tv-presentatrice Galit Gutman op camera Orthodoxe Joden bloedzuigers noemde. Dit, omdat miljarden shekels in de jaarlijkse begroting naar orthodoxe Joden gaan als onderdeel van de coalitieakkoorden. “Bloedzuigers noemt ze ons. Schaam je voor haar. Ik weet niet eens wie ze is,” zei Gafni, terloops een verwijzing naar Noa Kirel toevoegend. “Mijn dochter is niet opgegroeid met muziek van Noa Kirel, verdient ze geen budget? Bovendien zou ik haar wat kleren geven.”
Twee maanden eerder riepen vooraanstaande evangelische christenen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op om een wetsvoorstel van ultraorthodoxe wetgevers in zijn coalitie tegen te houden dat bekeren strafbaar zou stellen met gevangenisstraf. Het wetsvoorstel werd ingediend door Moshe Gafni en Asher Yaakov van de Verenigde Torah Partij en zou mensen van het ene geloof verbieden om te praten met mensen van een ander geloof of hen proberen over te halen en te bekeren tot het andere geloof (het Christendom). Vooral pogingen om minderjarigen te bekeren zouden worden bestraft met hogere gevangenisstraffen.
Het moet in principe duidelijk zijn dat de joodse orthodoxie een probleem heeft met het joodse secularisme, maar dit geldt ook andersom. Het is waar dat niet elke orthodoxe Jood en niet elke seculiere Jood een probleem heeft met hun buurman die anders gelooft. Maar ja, hoe je het ook wilt noemen, religieuze oorlog, oorlog over het karakter van de Joodse staat, oorlog over democratie of oorlog over alles, Israël bevindt zich in een geestelijke strijd in de politiek. En de aanleiding is opnieuw de controversiële wetshervorming in het land, die alle geesten in alle lagen van de bevolking heeft losgemaakt. Orthodoxe Joden zijn bang voor een nog meer Joods seculiere machtsovername in het land en de seculiere Joden zijn bang voor een Orthodoxe machtsovername. En deze angst maakt alle partijen in het land gek en krankzinnig.
Drie Israëli’s gewond bij droneaanval vanuit Libanon
Rode Kruis-functionaris ontmaskerd als stroman van Hamas
Washington heeft Israëls afschrikking verkocht om die van Iran te redden
