Tacheles, ik spreek openlijk en onomwonden mijn mening uit. “Vecht terug tegen 225 messiaanse dictatoriale wetten!” Dit is de boodschap op aankondigingen die de afgelopen weken de digitale media van het land hebben overspoeld.
Als de regering de golf van terrorisme kan stoppen, moet ze dat doen; als ze dat niet kan, moet ze het iemand anders laten proberen.
Als het land twee maanden geleden nog zo ontzet was over de justitiële hervorming, waarom zijn de huidige protesten dan drastisch afgenomen?
Het wetsvoorstel dat in eerste lezing werd goedgekeurd, bepaalt dat de norm niet langer mag worden gebruikt als rechtvaardiging voor rechters om regeringsbesluiten nietig te verklaren.
Activisten blokkeren wegen in heel Israël en botsen met de politie in Tel Aviv, Haifa en Jeruzalem.
Het geschil over de samenstelling van het comité dat rechters moet kiezen bereikt zijn hoogtepunt. Zal Netanyahu zegevieren?
Na een marathondebat in de plenaire vergadering van de Knesset hebben de parlementsleden woensdagochtend een staatsbegroting voor twee jaar goedgekeurd, waardoor mogelijke vervroegde verkiezingen zijn afgewend.
Populaire leiders maken zich snel impopulair als ze hervormingen willen doorvoeren. Dit is wat er momenteel met Benjamin Netanyahu gebeurt, de premier van Israël.
Terwijl Israël zich opmaakt voor Pesach en moslims de Ramadan vieren op de Tempelberg, zwaaien landelijke protesten naar rechts.
Ging het echt alleen om justitiële hervorming? Tegenstanders van de regering zeggen dat ze zich zullen blijven verzetten, deze keer tegen orthodoxe Joden.
