
In de afgelopen dagen heeft Hezbollah de dreigementen opgevoerd om Israëls offshore gasbooractiviteiten in het Karish-gasveld, voor de kust van Haifa, aan te vallen als gevolg van een onopgelost maritiem grensgeschil tussen Israël en Libanon.
Israël beweert dat Karish in zijn exclusieve economische zone in de Middellandse Zee ligt, terwijl Libanon beweert dat het veld zich in betwiste wateren bevindt. Israël heeft herhaaldelijk opgeroepen tot door de Verenigde Staten bemiddelde onderhandelingen om het grensgeschil op te lossen. De besprekingen begonnen in 2020, maar eindigden in 2021 nadat Libanon weigerde zijn claim te compromitteren dat zijn deel van de grens 1.400 vierkante kilometer (540 vierkante mijl) extra zeegebied omvat, waartoe ook het Karish-veld behoort.
Op 6 juni waarschuwde Hezbollah dat het bereid was militaire actie te ondernemen tegen de Israëlische gaswinning nadat het Grieks-Britse bedrijf Energean een gasproductieschip naar het gebied had gestuurd in afwachting van de verwachte winningswerkzaamheden.
“Wanneer de Libanese staat zegt dat de Israëli’s onze wateren en onze olie aanvallen, dan zijn wij bereid om ons deel te doen in termen van druk, afschrikking en het gebruik van passende middelen, waaronder geweld,” zei Hezbollah plaatsvervangend secretaris-generaal Sheikh Naim Qassem.
“De kwestie vereist een beslissende beslissing van de Libanese staat,” voegde hij eraan toe, zeggende dat Hezbollah “er bij de regering op aandringt om haast te maken om een deadline voor zichzelf vast te stellen.”
Qassem zei dat de door Iran gesteunde groep zou handelen “ongeacht de reactie,” zelfs als het zou leiden tot een breder conflict, aldus het rapport.
Op 9 juni noemde Hezbollah-chef Hassan Nasrallah Israëlische gasactiviteiten in het gebied “provocaties”.
Nasrallah zei dat Israël moet wachten op de resultaten van de onderhandelingen en dat elke boring die plaatsvindt voordat een overeenkomst is bereikt, zal worden beschouwd als een directe aanval op Libanon, aldus de Associated Press.
“Alle opties liggen op tafel,” waarschuwde hij.

Kwestie van motivatie is complexer
Toch vertelden Libanese functionarissen op 14 juni aan Reuters dat Beiroet “zich voorbereidt om een compromis aan te bieden aan de Amerikaanse energie-afgezant Amos Hochstein” om het geschil op te lossen.
Hochstein landde op 13 juni in Beiroet op uitnodiging van de Libanese regering, waarmee hij nieuwe pogingen ondernam om tot een diplomatieke oplossing te komen.
Professor Boaz Ganor, oprichter en uitvoerend directeur van het Internationaal Instituut voor Terrorismebestrijding in Herzliya, vertelde JNS dat twee belangrijke variabelen moeten worden onderzocht om de ernst van Hezbollah’s dreigingen vast te stellen: vermogen en intenties.
“Heeft Hezbollah het vermogen om zijn dreigement uit te voeren en zou de organisatie de motivatie en vastberadenheid kunnen opbrengen om het tuig te raken? Het antwoord op de eerste vraag is kennelijk bevestigend. Hezbollah heeft het bewezen vermogen om geavanceerde raketten van land naar zee af te vuren om het booreiland te treffen. Maar de vraag naar de motivatie is complexer,” zei Ganor.
“Ik schat in dat Hezbollah begrijpt dat elke aanval op het Karish-gasplatform tot niet minder dan oorlog zal leiden, ook tussen Israël en Hezbollah, en de staat die Hezbollah dekking geeft. Israël kan een dergelijke aanval niet bedwingen en zou Hezbollah daarvoor een zware prijs vragen. Hezbollah kan op zijn beurt de Israëlische reactie niet bedwingen, en van hieruit is de afstand tot een volledige oorlog kort”, verklaarde hij.
Een dergelijke oorlog zou Israël aanzienlijke schade berokkenen, maar het zou “catastrofaal zijn voor Libanon,” zei Ganor. “Het zal ook Hezbollah’s militaire arsenaal neutraliseren dat door Iran werd gebouwd als een strategisch afschrikmiddel tegen Israël. Dit is een prijs die Iran niet bereid zou zijn te betalen. Vandaar dat ik inschat dat Hezbollah heel voorzichtig zal zijn om te voorkomen dat er een sneeuwbal de berg afrolt waar het heel snel de controle over kan verliezen.”
Volgens een rapport van Walla hebben de Israel Defense Forces de afgelopen dagen alarm geslagen over het risico dat Hezbollah zou “protesteren” tegen Israëls besluit om in de regio naar gas te gaan boren, maar citeerden militaire bronnen de inschatting dat “Hezbollah in het begin niet ver zal gaan. We zijn klaar voor provocaties.”
De bronnen zeiden dat ze zich voorbereiden op verschillende scenario’s – van incidenten met klein wapenvuur in de lucht, een nadering door een dreigend schip, tot pogingen om de boringen te saboteren. De IDF verzamelt nauwkeurige inlichtingen en verhoogt zijn patrouilles met onbemande luchtvaartuigen, evenals continue patrouilles om vroegtijdig te waarschuwen en bedreigingen op tijd te verijdelen, aldus het rapport.

“Het economische voordeel van het gas
Maj. (res.) Tal Beeri, hoofd van de onderzoeksafdeling van het Alma Center, een onderzoekscentrum voor defensie in Noord-Israël, zei dat Hezbollah er in theorie op dit moment geen belang bij heeft om de militaire situatie met Israël te laten escaleren.
“Wat houdt haar tegen? Haar betrokkenheid bij het Libanese politiek-regeringsstelsel, vooral in deze gevoelige periode na de verkiezingen. Hezbollah probeert de volgende regering vorm te geven en wil dat deze regering iets is wat zij kan ‘zegenen’,” aldus Beeri.
De door Iran gesteunde terreurorganisatie wil ook niet worden gezien als de entiteit die lucratieve gasvoorraden uit Libanon’s bereik heeft geduwd, voegde hij eraan toe, waardoor Libanon’s gehavende economie nog meer schade zou oplopen.
“Daarom benadrukt Hezbollah voortdurend dat het in deze kwestie ondergeschikt is aan de beslissingen van de Libanese regering. Zij erkent het economische voordeel van het gas, en wat nog belangrijker is, zij is geïnteresseerd in hoe dit gas de staat van Hezbollah binnen een staat binnen Libanon kan helpen,” merkte Beeri op.
Anderzijds brengt Hezbollah zichzelf op de markt als de verdediger van Libanon, en het heeft onlangs een besluit genomen om het maritieme geschil af te schilderen als zijnde van hetzelfde niveau als Hezbollah’s oorlog om Israël uit Zuid-Libanon te verdrijven in de jaren ’80 en ’90, waarschuwde hij.
“Op 9 juni hield Nasrallah een betrekkelijk strijdlustige toespraak die geen deel uitmaakt van een trend van matiging,” zei Beeri. “Het maritieme geschil verheffen tot het niveau van het ‘bevrijden’ van Zuid-Libanon van Israël is zeer krachtige berichtgeving.”
“De grote vraag is: Heeft Nasrallah zichzelf met deze retoriek in een hoek gedreven? Of doet hij dit alleen voor intern gebruik? Naar alle waarschijnlijkheid verwacht Nasrallah dat er een onderhandelde regeling komt voor deze kwestie. Libanon zal niet alles krijgen wat het wil, maar het zal in ieder geval wat inkomsten krijgen, en hij zal kunnen zeggen dat ‘alleen omdat ik Israël heb bedreigd en Libanon heb verdedigd, Beiroet in staat was deze doelen te bereiken,'” concludeerde hij.