Er zijn twee grote dimensies in het leven: de theoretische en de concrete. Deze column behoort tot het theoretische kamp; het zijn woorden en ideeën. Als je honger of dorst hebt, hoe geweldig mijn woorden ook zijn, zal het je niet helpen. Daarvoor heb je iets concreets nodig, zoals eten of water.
Daarom maak ik me niet zo druk over degenen die Joden en Israël haten, vooral hier in Amerika. Jaar na jaar slaan ze hun hoofd tegen de muur om de wereld te vertellen dat Israël de slechtste natie op aarde is. Maar het moet hen gek maken om te zien dat na miljoenen en miljoenen boze woorden die Israël gedurende zoveel decennia hebben aangevallen, die kleine Joodse staat waar ze zo’n hekel aan hebben, bloeit als nooit tevoren.
Denk aan alle BDS-activisten op universiteitscampussen die letterlijk geobsedeerd zijn door Israël. Jaar na jaar sjokken ze met hun apartheidsmuren en schreeuwen naar de hemel dat “van de rivier tot de zee, Palestina vrij zal zijn.” En jaar na jaar komen ze geen centimeter dichter bij hun doel.
Denk aan de ngo’s die al tientallen jaren rapporten uitbrengen waarin Israël speciaal wordt veroordeeld, of die hypocrieten bij de Verenigde Naties die Israël meer veroordelen dan Syrië, Rusland, China, Noord-Korea en alle andere landen samen.
Ja, al die miljoenen woorden en leugens kunnen het imago van Israël schaden en vertekenen, maar wat dan nog?
Geen van die woorden zal Marokko ervan weerhouden om zijn economische en diplomatieke samenwerking met Israël te versnellen, of de Golfstaten die ook deel uitmaken van de Abrahamakkoorden om de vele voordelen van een nauwe band met Israël te omarmen.
Meer en meer landen hebben begrepen dat, ondanks de propaganda die zij over Israël horen, het in hun belang is om met de enige Joodse staat ter wereld om te gaan. Zij kunnen profiteren van Israëls buitengewone reeks innovaties op gebieden als geavanceerde medische zorg, landbouwtechnologie, watertechnologie, cyberbeveiliging, kunstmatige intelligentie, voedselveiligheid en meer.
Israël is verre van perfect, maar het slaagt door gericht te blijven op het concrete, of het nu is om zichzelf te corrigeren of te verdedigen. Tot ontzetting van zijn critici is het een van de meer creatieve en innovatieve samenlevingen geworden die enkele van de meest urgente problemen van de planeet aanpakken.
Antisemitisme is inderdaad verontrustend; ze noemen het niet voor niets ‘s werelds oudste haat. Maar nogmaals, je moet een beetje medelijden hebben met de haters. Hoe denk je dat zij zich voelen wetende dat, hoeveel anti-Joods gif zij ook spuwen, Joden blijven gedijen en zelfs lachen?
Neem die beroemde “Joden zullen ons niet vervangen” haters uit Charlottesville, Va. In plaats van een column of een Facebook-post te schrijven waarin de haters werden veroordeeld, zoals zoveel anderen deden, gebruikte de trotse Jood en komiek Elon Gold hen voor een van zijn grappigste stukjes:
“We willen je niet vervangen. We willen je alleen een beugel aanmeten … we willen alleen je portefeuille beheren … we willen je niet vervangen, we willen je plaatsen, in een 30-jarige vaste hypotheek met lage rente … we willen je passen voor een bril, je genezen, je leren, je inspireren, je laten lachen, je vertegenwoordigen in een echtscheiding en ze vervangt je.”
Tweeënzestig jaar geleden, een paar maanden voordat hij tot president werd gekozen, zag John F. Kennedy een hoopvolle glimp van de toekomst toen hij sprak op een zionistische conventie in New York City:
“Het Midden-Oosten heeft water nodig, geen oorlog. Ze hebben tractoren nodig, geen tanks, en ze hebben brood nodig, geen bommen. Het volk van Israël heeft zijn zegeningen gebracht aan mensen over de hele wereld. … Waarom zouden de landen van het Midden-Oosten, die technische bijstand nodig hebben, deze kans ontnomen worden om deel te nemen aan een grote bron van toekomstige rijkdom voor hen en hun volk?”
Laten we vooral doorgaan met het bestrijden van antisemitisme en het verbeteren van Israël. Maar als het je beter laat voelen, ondanks alle leugens, de haat en de lelijkheid, is de realiteit ter plaatse dat de Joden en Israël nog steeds winnen, en de haters nog steeds verliezen.
En dat zijn niet alleen maar woorden.
David Suissa is hoofdredacteur en uitgever van Tribe Media Corp en het “Jewish Journal.” Hij is te bereiken op davids@jewishjournal.com.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door de Jewish Journal.
“De natie Israël nadert haar einde”
Ben Gurion: “De geest van het Hebreeuwse leger mag niet verloren gaan”
Tacheles met Aviel – Keuze tussen eenheid onder het volk of wettelijke hervormingen
