Verantwoordelijkheid – een woord met diepe betekenis

Of ik neem verantwoordelijkheid voor mijn daden en hun resultaten, of ik geef alles en iedereen de schuld als ik niet slaag.

Ik geloof dat hoe meer we leren verantwoordelijkheid te nemen voor onze daden en hun resultaten, hoe meer er een mentaliteit van acceptatie in ons zal ontstaan, en dit zal ons vooruit helpen. Want wanneer een persoon verantwoordelijkheid neemt, bevrijdt hij zich van de schuldgedachte en het idee dat hij een slachtoffer is van de omstandigheden. Verantwoordelijkheid nemen is niet altijd gemakkelijk, omdat de angst voor mislukking een grote angst is die vaak ons leven beheerst. Helaas is het gemakkelijker om anderen de schuld te geven.

In het jodendom, wanneer een jongen of meisje de leeftijd van de Bar/Bat Mitswa van 12/13 bereikt, is een van de eerste dingen die hen wordt geleerd dat ze vanaf dat moment verantwoordelijk zijn voor hun daden. Er is een zegen die vaders uitspreken bij de Bar Mitswa, namelijk: “Gezegend is degene die mij heeft vrijgesteld van deze (Bar Mitswa jongen’s) straf.”

Met andere woorden, alles wat de jongen na de Bar Mitswa doet, is de verantwoordelijkheid van de jongen zelf, en de straf voor zonden zal niet meer op de ouders rusten, maar op de Bar Mitswa jongen.

Ik denk dat iemand op de leeftijd van 13 nog niet volwassen genoeg is, maar het is goed dat het besef van verantwoordelijkheid begint door te dringen. En wanneer ze een meer volwassen leeftijd bereiken, zullen ze het onderwerp dieper begrijpen en beginnen verantwoordelijkheid op zich te nemen.

In het jodendom heeft elk woord een betekenis. En kijk eens wat een prachtige speelsheid met letters we vinden in het Hebreeuwse woord voor verantwoordelijkheid (AHaRaYUT – אחריות).

Het woord begint met de letter Aleph en eindigt met de letter Tav, de eerste en laatste letter van het Hebreeuwse alfabet.

Zoals we weten, schiep God de wereld met Zijn woord, en woorden zijn opgebouwd uit letters. Daarom bevat van Aleph tot Tav (van begin tot eind) de gehele schepping. En het is niet voor niets dat het woord “verantwoordelijkheid” begint en eindigt met de twee letters die samen de hele schepping omvatten. Dit alleen al wijst op het belang van verantwoordelijkheid nemen in het leven en suggereert dat door verantwoordelijkheid te nemen, we een werkelijkheid voor onszelf creëren.

A – Aleph is de eerste letter van het woord verantwoordelijkheid en vormt hier het begin van het woord ‘ik’ (Ani). Allereerst moet een persoon verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en zijn ego.

H – De tweede letter in het woord verantwoordelijkheid. En een combinatie van de eerste twee letters van het woord verantwoordelijkheid geeft het woord “broer” (AH of Ach). Nadat een persoon verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf, kan hij ook verantwoordelijkheid beginnen te nemen voor zijn broer.

R – Een combinatie van de eerste drie letters geeft het woord “ander” (AheR). Nadat iemand verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf en vervolgens voor zijn broer, kan hij ook verantwoordelijkheid beginnen te nemen voor de ander. Uiteindelijk begrijpen we dat de ander ook een broer is, omdat we allemaal naar Gods beeld zijn geschapen en daarom allemaal broers zijn.

Y – Het toevoegen van de vierde letter in het woord geeft het woord “na” (AHaReY); dat wil zeggen, na verantwoordelijkheid te hebben genomen voor de eerste drie, “ik, broer en ander,” kun je beginnen mensen na te laten volgen.

U – Het toevoegen van de volgende letter creëert het woord “na hem” (AHaRaV(y)). De verantwoordelijke leider zal iedereen die hem volgt, leiden om God in geloof te volgen. Het woord na hem betekent na God.

T – De laatste letter voltooit het beeld voor ons en creëert het woord verantwoordelijkheid (AHaRaYUT – אחריות).

Een persoon die iedereen zal leiden om God te volgen, is iemand die het woord verantwoordelijkheid in zijn volle betekenis en kracht begrijpt en het op de juiste manier toepast in zijn leven en in het leven van anderen. Hij is een persoon die de titel leider verdient. En nu het Joodse Nieuwjaar voor de deur staat, is het een goed moment voor nieuwe beginnen en zelfonderzoek. Een van de gebruikelijke zegeningen tijdens deze feestdag is: “Moge we het hoofd zijn en niet de staart.”

Een hoofd is een verantwoordelijk persoon die een beloning voor zijn daden verdient; als hij niet verantwoordelijk is, zal hij de staart worden, dat wil zeggen, hij zal achteruitgaan. Dit is een herinnering om onze leiders op deze manier te testen. Nemen ze verantwoordelijkheid voor wat er tijdens hun ‘dienst’ is gebeurd, of wijzen ze alle schuld toe aan anderen? En op dezelfde manier onderzoeken we de hele kring van ons leven: onze gemeenschappen, onze families, enzovoort…

Het is zo belangrijk om onszelf op deze manier te onderzoeken. Zodat we weten waar we staan; en als er iets is dat verbeterd moet worden, kunnen we dat doen. Dat is wat een groot deel van het leven inhoudt: controleren, verbeteren en veranderen. De weg van verandering leert ons veel over het nemen van verantwoordelijkheid en over het creëren van een nieuwe, betere werkelijkheid in en om ons heen.

Tot slot stuur ik jullie allemaal een zegen! Moge we allemaal met opgeheven hoofd wandelen, maar altijd met het besef dat er iemand is die veel belangrijker is dan wij.

Onze God.

Een gelukkig en gezegend nieuwjaar!