Tacheles met Aviel – Is rechtse politiek überhaupt nog mogelijk?

De Israëlische realiteit is zo vastgelopen dat rechts beleid eenvoudigweg niet kan worden doorgedrukt door de meest rechtse politici van het land.

Vier maanden na de vorming van de regering explodeert er een crisis in de rechts-nationalistische regeringscoalitie. Minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben Gvir zweert dat zijn partij in de Knesset niet met de regering zal meestemmen zolang premier Benjamin Netanyahu geen rechtser beleid voert, zoals de coalitie de kiezers had beloofd. De opmerkingen van Ben-Gvir kwamen nadat zijn partij kritiek had geuit op de “zwakke reactie” van zijn regering op de recente raketaanvallen vanuit Gaza.

Netanyahu’s Likud-partij had eerder gezegd dat als Ben Gvir ontevreden was, hij de regering mocht verlaten. Ben-Gvir staat er ook op dat hij als minister van nationale veiligheid betrokken moet worden bij veiligheidsoverwegingen, zoals hoe te reageren op raketbeschietingen vanuit Gaza. Netanyahu en de minister van Defensie hebben Ben-Gvir niet uitgenodigd voor de spoedzitting, en uit protest daartegen nemen hij en zijn partij, Otzma Jehudit, niet meer deel aan stemmingen in het Israëlische parlement. “Als Netanyahu ons niet in de regering wil, dan moet hij ons ontslaan en naar huis sturen,” zegt Ben Gvir tegen Netanyahu. “Als we partners zijn, dan moeten we invloed hebben.”

Oren Ben Hakoon/Flash90

De minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben Gvir, wordt niet uitgenodigd voor veiligheidsvergaderingen.

Dat was te verwachten, want niemand in het Israëlische veiligheidsorgaan neemt de minister van Nationale Veiligheid echt serieus. Dit is niet de eerste keer dat Ben-Gvir in veiligheidsvergaderingen wordt vergeten. Iedereen weet dat Ben-Gvir erop staat Gaza te bombarderen tot het met de grond gelijk gemaakt is.

Zo heeft hij het voor de verkiezingen beloofd. In mildere termen hebben politici van de Likud-partij dit ook gezegd, waaronder Benjamin Netanyahu. Maar wat in theorie in de oppositie wordt gezegd, gebeurt in de praktijk niet als je in de regering zit. Ook al zijn er 104 raketten op Israël afgevuurd en zijn er drie mensen gewond geraakt. Daarom wil je de onruststoker niet in een gevoelige veiligheidsvergadering.

Zelfs als Itamar Ben-Gvir in theorie gelijk heeft dat Israël echt moet reageren met een pijnlijke aanval in Gaza, waar de meerderheid van de bevolking het ook mee eens is, beseft diezelfde meerderheid voor een deel ook dat we daartoe niet meer in staat zijn. Rechtse politiek, in de zin van hardliners, is taboe in Israël. De rechtse coalities reageren niet harder op terroristische aanslagen en raketaanvallen dan de linkse regeringen van Israël.

De linkse coalities, zoals de laatste van Naftali Bennett en Yair Lapid, reageren vaak nog harder dan de rechtse regeringen, uit angst voor kritiek van rechts. Het bestuur van Israël moet eenvoudigweg te veel rekening houden met politieke componenten, binnenlandse, Palestijnse, buitenlandse, strategische en meer Dit bindt Israël in handen. Of die handen nu van een linkse of een rechtse regering zijn. Israëls handen zijn niet vrij.

Dit verklaart ook waarom de rechtse nationalistische regering het illegale Palestijnse bedoeïenenkamp Khan al-Ahmar tussen Maale Adumim en de Dode Zee niet sloopt. De nationaal-religieuze ministers Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir bekritiseerden vorige week het besluit van hun eigen regering toen deze het Hooggerechtshof vroeg een rechtszaak te verwerpen die de staat wilde dwingen Khan al-Ahmar te ontruimen.

De rechtse nationalistische regering onttrekt zich herhaaldelijk aan haar plicht om het bedoeïenenkamp langs de weg te ontruimen, hoewel zij haar kiezers vóór de verkiezingen herhaaldelijk heeft beloofd dit te doen. Een gerechtelijk bevel om het bedoeïenenkamp te ontruimen is de afgelopen vier jaar keer op keer uitgesteld, vooral vanwege de grote belangstelling van mensenrechtenactivisten, pro-Palestijnse groepen, de VS en de Europese Unie. In februari gaf de rechtbank een scherpe berisping aan de rechtse regering-Netanyahu omdat deze voor de negende keer uitstel had gevraagd voor de ontruiming van Khan al-Ahmar.

De regering had gevraagd om vier maanden uitstel van een gerechtelijk bevel van 2018, zodat zij een plan kon uitwerken om de uitspraak uit te voeren. Iedereen begrijpt dat dit slechts politieke excuses zijn om tijd te kopen en alles opnieuw uit te stellen.

Hadas Parush/Flash90

Het kleine bedoeïenendorp Khan al-Ahmar veroorzaakt grote problemen voor de regering.

De rechtse nationalistische regering is hier niet eens toe in staat. Maar het is niet de schuld van de regering zelf. Dat is de realiteit in het land. De rechtse regeringen worden gedwongen beleid te voeren waar ze het zelf niet mee eens zijn, of dat links beleid is weet ik niet zeker. Maar feit is dat de rechtse slogans voor de verkiezingen in de wind waaien als ze eenmaal de overhand hebben gekregen onder het volk.

Hetzelfde gebeurt met de juridische hervormingen in het land. Rechtse en religieuze Joden dringen aan op hervormingen in het Israëlische rechtssysteem en tot op zekere hoogte is dat volkomen terecht, want het rechtssysteem is aan vernieuwing toe. Maar zelfs in deze kwestie lijkt de rechtse regering niet machtig genoeg om dit door te drukken. Het maakt niet uit of je er voor of tegen bent. Het punt is dat de rechtse macht niet in staat is hervormingen door te voeren tegenover het linkse systeem in het land.

De linkse elite, waaronder het rechtssysteem, de mainstream media, het bedrijfsleven en ook het veiligheidssysteem van Israël zijn als een muur. Tegenstanders van hervormingen zien dit als een zegen en behoud van de democratie, maar rechtse kiezers en voorstanders van juridische hervormingen zien het als een tragedie. Hoewel rechts de verkiezingen in het land heeft gewonnen, komt het rechtse beleid niet tot uiting en dat frustreert de rechtse bevolking in het land.

Olivier Fitoussi/Flash90

Linkse activisten ruziën met rechtse activisten over de toekomst van het land.

Hetzelfde wordt herhaald met het nieuwe ontwerp voor de ultra-orthodoxe militaire wet. “De Israëlische regering onder premier Benjamin Netanyahu zal uit elkaar vallen als het ontwerp voor de dienstplicht en de ultra-Orthodoxe militaire wet wordt aangenomen,” waarschuwde minister van Huisvesting en Bouw Yitzchak Goldknopf.

Orthodoxe Knesset-leden hebben de komende stemming over de staatsbegroting 2023-2024 eind mei gebruikt om aan te dringen op vooruitgang bij het vrijstellen van orthodoxe yeshiva-studenten van de dienstplicht. De begroting moet vóór 29 mei worden goedgekeurd, zodat de Knesset niet automatisch wordt ontbonden, wat tot nieuwe verkiezingen zou leiden.

De eis voor een basiswet inzake Thorastudie is bedoeld om te voorkomen dat het Hooggerechtshof de wet inzake algemene vrijstelling van militaire dienst ongeldig verklaart, zoals het in het verleden drie keer heeft gedaan, op grond van het feit dat een dergelijke vrijstelling in strijd is met het beginsel van gelijkheid van alle burgers, aangezien alle andere Joodse mannen verplicht zijn militaire dienst te vervullen.

Dit stond al in het regeerakkoord tussen de Likud en de orthodoxe Verenigde Torah Partij. Benjamin Netanyahu beloofde dit aan de orthodoxe partijen toen hij de regering vormde. Maar nu bekritiseren de orthodoxe media het gedrag van Netanyahu, die zijn beloften aan zijn bondgenoten opnieuw niet nakomt.

Netanyahu’s rechts-nationalistische regeringscoalitie heeft een volledige meerderheid van 64 zetels in het Israëlische parlement en toch is zij niet in staat deze wet door te drukken ten gunste van de bondgenoten. Hoe men alles uiteindelijk ook wil interpreteren, de rechtse regering is gewoon onmachtig om haar eigen rechtse ideeën uit te voeren. Daarom vragen de mensen in het land zich af of rechtse politiek nog wel mogelijk is.