
Na meer dan twee decennia van planning, bureaucratische hindernissen en rechtszaken van tegenstanders, staat de Hebron Joodse Gemeenschap op het punt de eerste steen te leggen voor 31 nieuwe wooneenheden in de historische wijk Hezekiah in de stad. Het project omvat ook plannen voor verschillende kleuterscholen, openbare parken en een studentenhuis.
De Hoge Planningsraad van het Burgerlijk Bestuur kondigde in 2017 voorlopige goedkeuring aan voor het project, en het Israëlische kabinet gaf het jaar daarop definitieve goedkeuring. De bouw is het eerste grote Joodse gebouw in de H2-wijk van Hebron in 23 jaar.
Het Hebron Protocol van 1997, ondertekend door Israël en de PLO, verdeelde de stad in twee sectoren: H1, gecontroleerd door de Palestijnse Autoriteit, en H2, ongeveer 20 procent van de stad, onder Israëlisch militair bestuur. Het protocol is nooit door beide partijen bekrachtigd. Ongeveer 1.000 Joden wonen in het gebied van Hebron dat onder Israëlische jurisdictie valt.
Uri Karzen, de directeur-generaal van de Joodse gemeenschap in Hebron, waar meer dan 100 families wonen, vertelde dat de grond was vrijgemaakt. Het archeologische team van de Civiele Dienst, dat opereert onder auspiciën van de Israëlische Oudheidkundige Dienst, heeft zijn verplichte inspecties afgerond en de bouw zou in de komende maanden moeten beginnen, zei hij.
Karzen en de andere gemeenschapsleiders zien de nieuwe flats niet als gewone woningen, maar als een symbool van de bijna 200 jaar oude inspanning om het gebied, dat onder verschillende regeringen van eigenaar is veranderd en nu weer in handen is van Joodse eigenaars, terug te winnen.
“Het belang van dit project ligt in het feit dat we Joodse grond in Hebron terugwinnen,” zei hij. “Het is de essentie van de terugkeer van het Joodse volk naar Israël.”
“Dit land is de afgelopen 150 jaar vele malen van eigenaar veranderd, van Turkse controle naar de Britten, vervolgens naar de Jordaniërs en tenslotte naar Israël. Het heeft zoveel meegemaakt. Maar eindelijk kan Israël vooruit, het gebied ontwikkelen en onze aanwezigheid in de heilige stad Hebron versterken,” zei Karzen.
Beit Romano
De geschiedenis van de wijk Hezekiah, ook bekend als Nahalat Chabad, is goed gedocumenteerd. In 1879 kocht Haim Yisrael Romano, een rijke Turks-Joodse koopman uit Constantinopel, een stuk grond in Hebron en bouwde er een groot huis. Beit Romano was niet alleen het familiehuis, maar diende ook als gastenverblijf en bood later onderdak aan de “Istanbul Synagoge” van de stad.
Beit Romano en de omgeving symboliseerden de vestiging van Joodse centra buiten het “getto” van Avraham Avinu bij de Grot van de Patriarchen.
In 1901 verhuisde Rabbi Chaim Hezekiah Medini (1834-1904) naar Hebron en opende een yeshiva in Beit Romano. Hier voltooide hij zijn negendelige Talmoedische encyclopedie “Sde Hemed” en was hij de belangrijkste Sefardische rabbijn van de stad. De wijk werd de Hezekia-wijk genoemd vanwege de grote invloed van de rabbijn op het Joodse leven in de gemeenschap.
Ongeveer tien jaar later werden Beit Romano en de omliggende wijken overgenomen door de Chabad-beweging, die er een yeshiva vestigde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen de Britten in 1917 de Turken versloegen, richtten zij Beit Romano in als hoofdkwartier van de politie. In 1948 veroverden de Jordaniërs Hebron en werd het gebouw gebruikt als school.
Israël heroverde de stad in de Zesdaagse Oorlog van 1967, maar het gebouw en de wijk bleven in Arabische handen tot 1982, toen in de buurt van het gebouw een terroristische aanslag werd gepleegd, waarbij een Israëli gewond raakte.
Als gevolg daarvan gaf de regering het gebouw en de aangrenzende gebieden terug in Joodse handen. Tegenwoordig herbergt het gebouw de Shavei Hebron Yeshiva, een vlaggenschip van het Thora Zionisme.
Snel door naar 2018, en zelfs nadat het huisvestingsproject was goedgekeurd door het kabinet, duurde het meer dan vier jaar voordat de bal officieel ging rollen, omdat de door de Palestijnse Autoriteit (PA) geleide gemeente Hebron en de organisatie Peace Now petities indienden tegen het project.
Onder verwijzing naar technische aspecten zoals de hoogte van het geplande gebouw, dienden de groepen een klacht in bij het Israëlische Hooggerechtshof. In 2022 werden de verzoekschriften echter verworpen omdat de rechtbank een project dat is goedgekeurd door de Civil Administration, die verantwoordelijk is voor de goedkeuring van bouwprojecten in Judea en Samaria, niet zou overrulen.
De boog van de geschiedenis
Yishai Fleisher, de internationale woordvoerder van de Joodse Gemeenschap van Hebron, vertelde: “De verbazingwekkende vasthoudendheid van het Joodse volk om een stuk land in Hebron terug te winnen in een oog van de geschiedenis die meer dan 200 jaar omspant, toont – in tegenstelling tot wat onze vijanden beweren – onze diepe, ononderbroken gehechtheid aan de stad van onze voorvaderen en moeders.”
“Onze vijanden proberen onze aanwezigheid in Hebron af te schilderen als bezetting en ‘blanke kolonisatie’. Niets is minder waar. De Joodse band met Hebron is meer dan 3.800 jaar oud. De wijk Hezekiah zal Joodse gezinnen huisvesten die in de stad zullen groeien en bloeien totdat de Joodse rechten in Hebron zijn hersteld,” legde hij uit.
“We waren ooit een etnische meerderheid in de stad en soms ook, zoals nu, een etnische minderheid, maar onze inheemse, historische en spirituele band kan niet worden ontkend,” zei Fleisher.
Noam Arnon is woordvoerder van de Joodse gemeenschap, spreekt al lange tijd Hebreeuws en heeft een doctoraalscriptie aan de Bar Ilan Universiteit getiteld “The Tomb of the Patriarchs: From Origins to Late Antiquity”. Hij vertelde dat hij Joodse gezinnen oproept om in een van de nieuwe wooneenheden van het project op het bevrijde land te gaan wonen.
“Het gebeurt niet elke dag dat je de kans krijgt om een 4000 jaar oude historische onderneming voort te zetten,” legde hij uit. “Het gebeurt niet elke dag dat je de kans krijgt om deel uit te maken van een unieke en innovatieve kans: een Joods huis bouwen in Hebron, de stad van onze voorouders, waar de bouwers de kopers en de eigenaars zijn, waar je een huis en privé-eigendom kunt bezitten om door te geven aan je kinderen en kleinkinderen, op slechts enkele minuten van de Grot van de Patriarchen, het landgoed van onze vaders en moeders, het oudste Joodse eigendom ter wereld. Mis deze kans niet!”