Fadi Dekidek is een Arabische paramedicus uit een Palestijnse wijk in het door conflicten geteisterde Oost-Jeruzalem. Hij redde meerdere levens bij de twee recente terroristische aanslagen in Jeruzalem. Zijn verhaal bewijst dat tragedie ons naar een betere plaats kan leiden.
Dekidek was een van de eersten die aankwam op de twee plaatsen van de moorddadige terreuraanslagen op een synagoge in de wijk Neve Ya’akov in Jeruzalem en op de historische Stad van David, en hij aarzelde niet om Joodse levens te redden.
“Ik ben een professional die levens moet redden,” zei hij tegen Ynet. “Ik negeer alle achtergrondgeluiden. Mensen redden is het enige dat telt.”
Dat “achtergrondgeluid” waar deze Arabische dokter het over heeft, is ongeveer het enige wat we tegenwoordig horen. De gruwelijke moorden in Jeruzalem hebben een storm van verontwaardiging veroorzaakt in Israël, en er zullen nog meer rellen volgen. De media, die graag de nadruk leggen op de horror, maken het alleen maar erger.
Daarom is het verhaal van Dekidek zo belangrijk. Een Arabische paramedicus die, te midden van de woede van zijn buren in Oost-Jeruzalem, Joden in hun synagoge te hulp schiet. Het herinnert ons eraan dat dingen beter kunnen. Dat we beter kunnen.
Het is een troost om ons te herinneren dat we met elkaar kunnen opschieten, Arabieren en Joden. Dat we er zelfs voor elkaar kunnen zijn om elkaars leven te redden als dat nodig is. De meedogenloze weinigen die voortdurend en bij elke gelegenheid rellen, kunnen niet bepalen hoe wij, Joden en Arabieren, ons leven leiden.
Dekidek herinnert ons allen eraan dat wij temidden van tragedie en onrust de gezegende vredestichters kunnen zijn. Terwijl de wereld (politici, media, religieuze groeperingen) druk bezig is met het aanwakkeren van woede en wraak aan beide kanten, inspireren de stillere stemmen van wederzijdse zorg tussen Joden en Arabieren ons om anders te zijn.
Ik ben dankbaar dat Fadi Dekidek, die 20 jaar lang bij de Israëlische Magen David hulpdiensten heeft gewerkt, ons eraan herinnert dat er te midden van wanhoop ook lichtpuntjes kunnen zijn.
Terwijl Dekidek werkte om Joodse levens te redden, hoorde hij geschreeuw waarin Arabieren werden veroordeeld en “dood aan de Arabieren” werd geroepen.
“Ik kan het horen, maar ik negeer het en doe mijn werk. Ik ben een professional die voor de gewonden moet zorgen. Het enige dat telt is het redden van levens,” legt hij uit.
Bedankt, Fadi Dekidek, om ons te tonen dat we beter kunnen zijn, zelfs te midden van haat. Bedankt voor het vertegenwoordigen van een stem van de rede in deze beangstigende dagen.
Heeft Mexico “Palestina” erkend?
‘Laat je niet misleiden door de demonstraties in Gaza’
EU en Arabische staten veroordelen Israëlische aanvallen op Hamas
