Gevallen held – Bedoeïen soldaat was een trotse Israëliër

Het verschrikkelijke nieuws van 21 soldaten die in de Gazastrook zijn gedood, heeft het Israëlische publiek vandaag geschokt. Onder de helden die hun leven gaven om ons land te beschermen was sergeant-majoor (Ret.)Latif Ahmad Abu , een bedoeïen uit de stad Rahat.

Als moslim was Latif vrijgesteld van dienstplicht, maar net als vele anderen in zijn gemeenschap meldde hij zich vrijwillig aan en nadat de oorlog begon, werd hij zoals zoveel reservisten uitgezonden naar de Gazastrook.

Ahmad Abu Latif, a 26-year-old father of a baby girl, was one of the soldiers killed overnight in Gaza. He recently wrote on Facebook:
“I am proud to be a Bedouin-Israeli! For me, the people I live with and work with are my brothers and sisters, and we all live together and… pic.twitter.com/9syJgyiFTK
— Aviva Klompas (@AvivaKlompas) January 23, 2024

Vandaag is Ahmad Abu Latif samen met zijn kameraden in de strijd gevallen. Naast zijn vrijwillige toewijding aan de Joodse staat, valt op wat hij kort voor zijn dood op sociale media schreef. Latifs woorden gingen recht naar het hart van Israël, dat zo verlangt naar begrip en steun:

“Ik ben er trots op een Israëlische bedoeïen te zijn. Voor mij zijn de mensen met wie ik leef en werk mijn broeders en zusters, en we leven allemaal samen en respecteren elkaar in ons land.”

“Ik ben er trots op dat ik een Bedoeïen ben die in het IDF dient als gevechtssoldaat in een Bedoeïen bataljon. Mijn dienst heeft me laten zien wat mijn sterke punten zijn en hoe ik met uitdagingen om kan gaan, en ik heb geweldige mensen ontmoet die mijn levenslange vrienden zijn geworden.”

“Ik ben zo blij dat ik de kans heb om in contact te komen met mensen in onze samenleving en een band te creëren tussen culturen. Ik ben blij dat ik mijn vrienden kan uitnodigen om vlees en maqluba te eten in Rahat en hun gast kan zijn in de achtertuinen van Kibboets Shoval, waar ze gitaar spelen en liedjes zingen van Yehudit Ravitz.”

Latif vertelde ook over een incident dat twee dagen na het bloedbad plaatsvond.

“Op 9 oktober om acht uur ’s avonds was ik met mijn zwager op weg om voedsel uit te delen aan soldaten in Beit Kama bij Rahat. Onderweg werden we opgewacht door politiewagens en op hetzelfde moment ontvingen we het nieuws dat terroristen de wijk Mishmar Hanegev bij Rahat waren binnengedrongen. Omdat we gewapende en professionele beveiligers zijn, zijn we er onmiddellijk naartoe gesneld en hebben we ons bij de politie gevoegd. Het was het minste wat we konden doen en we hadden het geluk dat we konden deelnemen aan de verdediging van ons vaderland. Sinds het uitbreken van de oorlog hebben we veel gehoord over de deelname van Arabische burgers, en dat er onder de doden bedoeïenen, Druzen, moslims en christenen zijn die als helden stierven ter verdediging van de staat, en er is niets groters dan dat.

De bedoeïenengemeenschap rouwt om de burgers die werden gedood, ook al deden ze niets verkeerd, noch Joden, noch christenen, noch moslims. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen die dit leest wakker te schudden – we maken allemaal deel uit van hetzelfde lot en we moeten allemaal samen en verenigd zijn.”

“Helaas zijn er mensen die niet geloven in samenwerking tussen de rassen en die proberen ons te intimideren, op te hitsen en onze relaties en vertrouwen te vernietigen.”

“De Gazastrook is vandaag heel anders. Er zijn moorddadige terroristische organisaties die geen onderscheid maken tussen Joden en Arabieren.”

“In mijn gemeenschap hebben mensen veel gegeven aan de staat. We hebben bewezen wie we zijn en wat we waard zijn. Zowel dienstplichtigen als beroepsmilitairen uit onze gemeenschap hebben alles gegeven voor de staat.”

“Het is belangrijk om te laten zien dat we deel uitmaken van de Israëlische samenleving. Er zijn veel bedoeïenen die getroffen worden door discriminatie, maar wij voelen ons een onlosmakelijk deel van de Israëlische samenleving.”

Heel Israël rouwt om het verlies van de dappere Ahmad Abu Latif. Moge zijn nagedachtenis een zegen zijn.