
Mijn naam is Ramzi Batesh en ik woon in de Jeruzalemse wijk Beit Safafa. Ik werk op de meldkamer van United Hatzalah, maar ik werk ook als vrijwilliger in het veld als ambulanceverpleegkundige en -chauffeur.
Afgelopen vrijdag heb ik drie mensen gered die een medisch noodgeval hadden. Dat is niet per se ongebruikelijk, maar er was iets unieks aan, vanwege wie ik behandelde en waar.
De dag begon met het ochtendgebed. Daarna behandelde ik een medisch noodgeval van een Joodse man die een beroerte had gehad. Ik heb hem zuurstof toegediend en zijn hoofd beschermd, om er zo zeker van te zijn dat hij geen ernstig letsel opliep.
Toen ik thuiskwam, bereidde ik me voor op de belangrijkste vrijdaggebeden die ik wilde bijwonen in de Al-Aqsa moskee. Ik reed naar de Oude Stad en toen ik aankwam op de parkeerplaats in de Joodse wijk, kreeg ik een melding van een medisch noodgeval met een bewusteloos persoon in de nabijgelegen Moslimwijk. Ik ging snel naar het opgegeven adres en kreeg gezelschap van twee Joodse hulpverleners, Shlomo Eisenman en Yagel Mizrachi, die ik goed ken.
We vonden een man van in de 60 bewusteloos op de vloer van zijn appartement. Hij ademde niet en had geen hartslag meer. Samen met Shlomo en Yagel sloot ik een defibrillator aan en voerden we een volledig reanimatieprotocol uit, inclusief hartmassage en beademing, en twee schokken van de defibrillator.
We zetten onze inspanningen gedurende meer dan 30 minuten voort, samen met een mobiele intensive care ambulance die enige tijd later arriveerde. Uiteindelijk slaagden we erin weer een polsslag te krijgen en begon de man weer te ademen. Hij werd in ernstige maar stabiele toestand naar het ziekenhuis vervoerd. Ik had een gebed gemist, maar ik redde een leven en dat is altijd belangrijker.
Toen ik mijn uitrusting bij elkaar zocht om naar huis te gaan, kreeg ik nog een oproep. Dit keer was het een medisch noodgeval bij de Jaffapoort. Ik racete erheen op mijn ambu-fiets en werd door een bezorgd familielid naar de christelijke wijk geleid. Daar trof ik een christelijke man aan die ernstig kortademig was. Ik voorzag hem van zuurstof met hoge stroomsnelheid en zijn zuurstofsaturatie nam langzaam toe. Ik bleef bij de man tot een ambulance arriveerde en het personeel hem naar het ziekenhuis vervoerde.
Elke dag zit ik in de meldkamer en stuur ik onze vrijwilligers aan om mensen van alle leeftijden, geloven en nationaliteiten te behandelen; mensen die net als ik medische zorg nodig hebben. Als ik klaar ben met mijn dienst, word ik vrijwilliger en reageer ik, bijgestaan door andere centralisten, op noodsituaties om mensen te helpen, ongeacht ras of religie.
Voor mij is het een bron van trots dat ik werk en vrijwilligerswerk doe met gelijkgestemde mensen, die allemaal geloven dat, ongeacht wie hulp nodig heeft, wij er zullen zijn om hen te helpen. We geloven dit omdat we allemaal, vóór alles, mensen zijn, en de waarde van het menselijk leven boven alle andere grenzen gaat. Daarin zijn we verenigd.
Ramzi Batesh is als meldkamercentralist werkzaam op het hoofdkwartier van United Hatzalah in Jeruzalem en is vrijwilliger als ambulanceverpleegkundige. Daarnaast is hij chef van het oostelijk deel van Jeruzalem van de organisatie. Hij woont met zijn gezin in Beit Safafa in Jeruzalem.