Christenen klaagden deze week opnieuw dat orthodoxe Joden in hun richting spuwden toen ze met een gigantisch houten kruis door de straten van de Oude Stad van Jeruzalem marcheerden.Een video van het incident werd enthousiast verspreid door degenen die volhouden dat Joden geen recht hebben om in Jeruzalem te zijn.
Israeli settlers spit in the path of Christian worshippers in occupied Jerusalem
Footage is circulating online of Israeli settlers being disrespectful to Christians in the holy city of Jerusalem. pic.twitter.com/1dFCdR5drf
— 🇺🇲Salty Texan (@texan_maga) October 2, 2023
Tijdens Soekot, het Loofhuttenfeest, is de Oude Stad van Jeruzalem gevuld met orthodoxe Joden uit het hele land. Soekot is een van de drie Bijbelse pelgrimsfeesten waarop de kinderen van Israël van God de opdracht kregen om naar Jeruzalem te gaan.
Een groot aantal christenen gaat tijdens Soekot ook naar Jeruzalem en vervult zo op providentiële wijze Zacharia 14:16, waarin staat:
“Dan zullen de overlevenden uit alle volken die Jeruzalem hebben aangevallen jaar na jaar opgaan om de Koning, de Almachtige Heer, te aanbidden en het Loofhuttenfeest te vieren.”
Dit betekent veel direct contact tussen orthodoxe Joden en christenen. Wat hier het belangrijkste is, is dat er meestal niets gebeurt. Joden en christenen negeren elkaar en gaan hun eigen weg.
No one bothered any of the Christians I saw in the Old City today. Real Jerusalem streets are boring when nothing negative is happening. pic.twitter.com/P117Pykoi0
— RealJerusalemStreets (@RealJStreets) October 2, 2023
Het zijn de paar geïsoleerde incidenten van negatieve interactie die alle aandacht trekken en zo een nogal overdreven beeld van de situatie schetsen.
In deze portretten wordt ook niet gevraagd waarom de Joden zo zouden reageren, maar worden de Joden simpelweg afgeschilderd als antichristelijke dwepers. Punt uit.
Hoe misplaatst deze Joodse reacties ook mogen zijn, ze hebben een verontrustende geschiedenis die bijna 2000 jaar teruggaat. Het Joodse volk heeft een lang geheugen. En voor de vromen en niet vergevingsgezinden onder hen is 100 jaar christelijke zionistische steun niet genoeg om 20 eeuwen vervolging door de kerk uit te wissen.
Zoals een religieuze Israëlische activist opmerkte in reactie op de furore over bovenstaand spuugincident, is het toekeren van de andere wang een “christelijk” idee. “De andere wang toekeren aan een religie die je volk heeft afgeslacht in massamoordcampagnes is geen onderdeel van onze religie. Het heeft meer te maken met hun moorddadige religie,” schreef Elisha Yered, een voormalig woordvoerder van het rechtse Knessetlid Limor Son Har-Melech. “Misschien zijn we onder invloed van de westerse cultuur vergeten wat het christendom is, maar ik denk dat de miljoenen Joden die getuige waren van de kruistochten, de inquisitie, de bloedlasteringen en de massale pogroms dat nooit zullen vergeten.”
Hij legde verder uit dat het spugen op de grond in de buurt van christenen enigszins uit zijn verband wordt gerukt. In het Westen is spugen in de richting van een ander slechts een belediging. In het Midden-Oosten is het ook een belediging. Maar voor de religieuze Jood is er meer aan de hand.
- In het openbaar spugen is een oude Joodse gewoonte die verband houdt met het afweren van extern kwaad of onzuiverheid. Ironisch genoeg geloven velen dat deze Joodse gewoonte om in het openbaar te spugen teruggaat tot Jezus en veel van zijn wonderen.
- Als er christenen bij betrokken zijn, worden we eraan herinnerd hoe de Joden in Europa in vroeger eeuwen stilletjes spuwden in het bijzijn van hun onderdrukkende christelijke overheersers als een daad van verzet.
- Het gaat ook over het uitspugen van alles wat ons van binnenuit corrumpeert of vernedert, het uitspugen van het “onheilige” in ons midden. Grote sekten religieuze Joden spugen daarom na de eerste regel van het Aleinu-gebed waarmee elke Joodse dienst wordt afgesloten, waarin God wordt bedankt voor het scheiden van het Joodse volk van de niet-Joden.
Voor veel religieuze Joden zijn christenen niets meer dan hatelijke zendelingen die hen graag zouden afmaken. Als christenen zouden we eerst de pijn moeten erkennen die onze eigen geschiedenis het Joodse volk heeft aangedaan (en hoe we met onze vinger in Gods oog hebben gestoken), en vervolgens oprechte liefde moeten tonen. Precies zoals Jesjoea onderwees.
Joodse mensen zijn misschien niet bereid om de andere wang toe te keren, maar dat is precies wat ons wel is opgedragen.