De andere tweestatenoplossing: Israël en Judea

Aan de oppervlakte gaat de huidige onrust in Israël over justitiële hervormingen, spanningen tussen de verschillende takken van de regering en de politiek van links en rechts. Maar onder de oppervlakte gaat het over religie, over de vraag of Israël een Joodse en democratische staat is of een democratische staat waar de meerderheid toevallig Joods is.

En dit wordt weerspiegeld in de toenemende protesten tegen en aanvallen op religieuze Joden door degenen die zogenaamd alleen maar bezig zijn met justitiële hervormingen en het “redden van de democratie”. Voor hen is een religieus systeem dat gedomineerd wordt door rabbijnen een anathema voor de democratie.

Maar de rabbijnen gaan niet weg. Daarom zegt een groeiend aantal seculiere Israëli’s dat ze het dan maar doen.

Nee, niet in het buitenland. In feite zijn ze helemaal niet van plan om te verhuizen. In plaats daarvan stellen ze een nieuwe tweestatenoplossing voor: Israël en Judea.

De Disengagement Movement (תנועת ההיפרדות) reageerde op het aannemen van de “adequaatheid” wet op maandag door haar aanhangers aan te sporen “niet van streek te raken. Dit zal alleen maar meer supporters opleveren en onze visie versnellen.”

En wat is die visie? Volgens een tweet van de beweging zou Israël zich in de komende 20-30 jaar moeten opsplitsen in twee staten – een seculiere democratische staat Israël en een religieuze autoritaire staat Judea.

Volgens de auteur van de tweet “zullen we weten dat we op de goede weg zijn wanneer de conservatieve/fascistische kant verbiedt om over [afscheiding] te praten en het als verraad definieert.” Terzijde: in de meeste westerse democratieën wordt het als verraad beschouwd om afscheiding te promoten.

Voor nu moedigde de beweging haar aanhangers aan om “de visie op de markt te brengen, aanhangers te winnen en kracht op te bouwen voor de volgende verkiezingen, zodat we kunnen winnen en dan het gefaseerde plan kunnen activeren”.

Normaal gesproken zou je dergelijke uitspraken afdoen als randverschijnselen. Maar in de huidige omstandigheden nemen ze een serieuzere toon aan.

De linkse krant Haaretz beschuldigt premier Benjamin Netanyahu er al maanden van dat hij “de staat Judea” meer dient dan de staat Israël. En ze zijn heel serieus. Ze beschouwen de nationaal-religieuze Joden, vooral de “kolonisten” die in Judea en Samaria wonen, al als een aparte natie en vijanden van het “democratische” Israël.

Op dinsdag tweette Channel 13 nieuwsanker Sivan Cohen Saban dat de afscheidingsbeweging “de afgelopen dagen duizenden aanhangers heeft gekregen”.

De Facebookpagina van de beweging zegt dat het doel is om “het idee te promoten dat de staat Israël zich moet opsplitsen in een federatie of twee afzonderlijke staten zodat elke bevolkingsgroep volgens zijn eigen waarden kan leven.”

Om duidelijk te zijn, het aantal mensen dat betrokken is bij deze beweging is nog steeds erg klein, en geen enkele politicus van de gevestigde partijen zou vandaag betrokken raken bij een dergelijk project. Maar het idee ligt op tafel, en dat alleen al is een reden tot bezorgdheid en om zich vertrouwd te maken met de historische verdeeldheid van Israël en de verschrikkelijke gevolgen die daaruit zijn voortgevloeid.