De Israëlische Knesset stemde maandag over het eerste belangrijke wetsvoorstel in verband met de hervorming van het gerechtelijk apparaat door de regering, en het was nog dramatischer dan verwacht. Het wetsvoorstel is met 64-0 aangenomen, nadat de oppositie was weggelopen.
Het hele gebeuren begon met het onmiddelijk wegstemmen van de bedenkingen van de oppositie door de coalitie. Waarna het proces van stemmen over het wetsvoorstel zelf begon.
Maar vrijwel meteen riepen premier Benjamin Netanyahu, minister van Defensie Yoav Gallant en andere hoge regeringsministers op tot een mogelijke herziening van ten minste één van de bezwaren van de oppositie en tot voortzetting van de compromisbesprekingen. Dit werd gesteund door minister van Financiën Bezalel Smotrich.
De deal die op tafel lag, hield in dat alle extra wetgeving over justitiële hervorming maximaal een jaar zou worden tegengehouden en dat het wetsvoorstel over de “redelijkheid” zou worden afgezwakt voordat het volgende week in stemming zou worden gebracht.
Het grootste deel van de coalitie leek akkoord te gaan met dit voorstel, behalve minister van Justitie Yariv Levin en minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir, die elke overeenkomst blokkeerden en de stemming vervroegen.
Nadat de stemming over het wetsvoorstel voor redelijkheid was aangenomen, ontstonden er woedende confrontaties tussen regeringsministers, waarbij Gallant openlijk schreeuwde tegen Levin, terwijl Netanyahu zich buiten de strijd probeerde te houden.
Andere coalitiestemmen vielen Ben-Gvir aan op sociale media.
Dus waarom heeft de meerderheid van de ministers die een compromis wilden niet gewoon Ben-Gvir en Levin terzijde geschoven? Omdat ze theoretisch de regering ten val kunnen brengen.
Levin is lid van Likud, maar hem uit zijn functie zetten zou de rechtse achterban van de partij verzwakken.
Ben-Gvir kan meer directe schade aanrichten. De coalitie heeft een gezonde meerderheid van 64 van de 120 zetels in de Knesset. Maar Ben-Gvir’s partij Otzma Yehudit (Jewish Power) heeft zes van die zetels, dus als hij zich uit de coalitie zou terugtrekken, zou dat de partij in de minderheid brengen en vrijwel zeker leiden tot haar onmiddellijke ondergang.
Knesset onder vuur
Buiten de Knesset was het nog chaotischer, toen anti-regerings demonstranten gewelddadig werden in hun pogingen om het wetgevende proces te verstoren.
In de ochtend blokkeerden demonstranten alle toegangen tot de Knesset in een mislukte poging om wetgevers de toegang te ontzeggen. De politie moest hen met geweld verwijderen.
Later, toen de stemming begon, probeerden de demonstranten door de politielijnen heen te breken en de Knesset binnen te gaan, waardoor de politie oproerbeheersing moest gebruiken om hen tegen te houden.
Een video op sociale media toonde een groep demonstranten die gereedschap gebruikten om de steriele veiligheidszone rond de Knesset te doorbreken.
In een bijzonder verontrustend incident wachtte een anti-regeringsactivist op Likud-parlementslid May Golan in haar kamer in een nabijgelegen hotel op en viel haar verbaal en fysiek aan, voordat hij kon worden gearresteerd.
Onenigheid in de anti-hervormingsgelederen
Terwijl de coalitie scheuren vertoont, zoals hierboven vermeld, keren de gelederen van de anti-hervormingsbeweging zich ook tegen elkaar.
Het werd al vroeg duidelijk dat oppositieleiders Yair Lapid en Benny Gantz hun standpunten niet op elkaar afstemden. De afgelopen dagen kwam Gantz over als de meest compromisbereide, maar plotseling bood Lapid de coalitie nog gunstigere voorwaarden voor een compromis.
Gantz vertelde Lapid naar verluidt dat als hij van plan was om een deal te sluiten met de regering Netanyahu, hij eerst de rest van de oppositie moest informeren en raadplegen.
Lapid is officieel de “oppositieleider” omdat zijn Yesh Atid-partij de grootste is in de oppositie. Maar recente peilingen wezen uit dat als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden, het Nationale Kamp van Gantz Yesh Atid zou inhalen, dus er is een beetje spanning tussen de twee over wie nu echt het hoofd van de oppositie in de Knesset is.
Het grotere probleem is echter tussen de oppositiewetgevers en de leiders van de volksopstand tegen de regering.
Terwijl Gantz en Lapid met de coalitie onderhandelden over een compromisversie van de wet op de redelijkheid en de algehele justitiële hervorming, waarvan zelfs president Isaac Herzog toegeeft dat die noodzakelijk is, drongen protestleiders erop aan dat er geen compromis mogelijk is en begonnen ze oppositieleiders in de Knesset aan te vallen omdat ze niet voet bij stuk hielden.
De prominente protestleider Dr. Shikma Bressler tweette dat door te onderhandelen met de coalitie Netanyahu, “Gantz, Lapid en Herzog de ergste dienaren van de dictator zijn.”
En dit is het punt dat we in veel van onze berichtgeving hebben proberen te benadrukken – het onverstandige gebruik van extreme retoriek.
Wanneer je iemand delegitimeert als dictator, fascist of post-zionist, sluit je echte onderhandelingen en compromissen uit. Je maakt van de hele zaak een nulsomspel. De ene kant moet winnen en de andere verliezen.
Hoe langer deze hatelijke slogans van de daken worden geschreeuwd, hoe meer ze de Israëlische psyche binnensijpelen en hoe dichter we bij een gewelddadig intern conflict en mogelijk een burgeroorlog komen.
Orthodoxe Joden en het leger
Nieuwe video van 7 oktober over ontvoerde vrouwen: “Nog erger dan we ons hadden voorgesteld”
Onafhankelijkheidsdag – Israël heeft 9,9 miljoen inwoners
