“Hezbollah is bezig zijn krachten te organiseren”

(JNS) Sinds 27 november 2024 bevinden Israël en Hezbollah zich officieel in een wapenstilstand, maar er gaat geen dag voorbij waarop de door Iran gesteunde terreurorganisatie de overeenkomst niet schendt door te proberen haar verzwakte capaciteiten weer op te bouwen, wat leidt tot Israëlische luchtaanvallen.

Tegelijkertijd voert Hezbollah een politieke strategie om het Libanese parlement over te nemen, en de Libanese staat is grotendeels machteloos om hun activiteiten te stoppen, waardoor Israël het zware werk moet doen, aldus voormalige hoge Israëlische veiligheidsfunctionarissen.

Kolonel b.d. Jacques Neriah, analist bij het Jerusalem Center for Security and Foreign Affairs en voormalig adjunct-hoofd van de afdeling Evaluatie van de Israëlische militaire inlichtingendienst, verklaarde tegenover JNS dat Hezbollah digitale geldstromen ontvangt uit de sjiitische diaspora en “Qassem’s geld” – een verwijzing naar Hezbollah-secretaris-generaal Naim Qassem, die Hassan Nasrallah heeft vervangen – uit Irak ontvangt. Volgens sommige schattingen bedraagt het totale bedrag van deze fondsen bijna 500 miljoen dollar.

“Ik denk dat Hezbollah momenteel bezig is met het organiseren van zijn strijdkrachten, waarbij het min of meer de gaten in zijn gelederen heeft gedicht, de gedode commandanten heeft vervangen en de [elite] Radwan-troepen opnieuw heeft getraind. Ze exploiteert fabrieken voor de assemblage van precisieraketten en drones, bouwt observatieposten in Zuid-Libanon, brengt wapens uit Syrië en andere plaatsen naar Libanon via bijna 377 illegale grensovergangen, en natuurlijk stroomt er digitaal geld”, aldus Neriah.

Ondanks zijn verliezen in de oorlog – volgens Israëlische schattingen heeft het tot november 2024 meer dan 80 procent van zijn vooroorlogse arsenaal verloren – beschikt Hezbollah volgens Neriah nog steeds over een aanzienlijk arsenaal. “Volgens de huidige gegevens zouden ze nog ongeveer 30.000 projectielen hebben, wat geen geringe hoeveelheid is. Sommige daarvan zijn langeafstandsraketten, maar de meeste zijn korteafstandsraketten“, zei hij.

Hij waarschuwde dat deze militaire bewapening gepaard gaat met een uitgekiende politieke strategie om de controle over de Libanese staat over te nemen. ”De volgende missie is de overname van het parlement. Hoe? Tijdens de ambtsperiode van Michel Aoun, de voormalige [Libanese] president, werd een wet aangenomen waarbij de Libanese diaspora in het buitenland niet stemt voor de 128 parlementsleden op de verschillende lijsten, maar voor zes afzonderlijke extra zetels“, aldus Neriah.

”Waarom is dat zo? Omdat de meeste Libanezen die in het buitenland wonen en stemmen, tegen Hezbollah zijn. Dat betekent dat als je hen laat stemmen voor het parlement, Hezbollah nooit in staat zal zijn om het parlement over te nemen, en dat is het volgende doel.“

Hij beschreef Libanon als een ”mislukte staat“ en zijn leger als een ”mislukt leger” dat geen echte macht heeft om hervormingen door te voeren of zich tegen Hezbollah te verzetten. “Het is een sektarisch leger dat voor 60% uit sjiieten bestaat; dat zijn allemaal mensen die familie hebben in Zuid-Libanon, niemand zal een geweer of een vinger opheffen tegen sjiitische dorpen in Zuid-Libanon, dus wat voor leger is dat?”, verklaarde Neriah.

Gezien deze realiteit betoogde hij dat de VS hun toevlucht hadden genomen tot het inzetten van Israël als hun vertegenwoordiger om Beiroet onder druk te zetten om op te treden tegen de wapens van Hezbollah. Uiteindelijk, aldus Neriah, zal een grootschalige Israëlische luchtoperatie nodig zijn om Hezbollah verder te verzwakken en de Libanese regering in staat te stellen zich uit hun greep te bevrijden. Hij wees erop dat tijdens de operatie “Northern Arrows” van de Israëlische luchtmacht op 23 september 1.600 missies van de IAF gedurende meerdere dagen uiterst effectief waren tegen de capaciteiten van Hezbollah.

Generaal-majoor (in ruste) Uzi Dayan, die als plaatsvervangend stafchef en hoofd van de Nationale Veiligheidsraad werkzaam was, verklaarde tegenover JNS: “Hezbollah zal alles in het werk stellen om terug te keren en zich te herstellen, zowel in militair en terroristisch opzicht als in politiek opzicht. De Libanese regering wil Hezbollah zo veel mogelijk verzwakken, maar het grootste probleem voor haar is dat Hezbollah nog steeds zwak is. Hezbollah zal zich concentreren op het zuiden van Libanon, zowel omdat het daar een brede sjiitische basis heeft als omdat het ver van Beiroet ligt.”

Dayan schetste een meerfasige strategie voor Israël om met deze dreiging om te gaan. “Ten eerste: je moet je operationeel altijd richten op de capaciteiten van de vijand en niet op zijn intenties, want bij het inschatten van zijn intenties is de geschiedenis vol fouten als het gaat om het begrijpen, raden of liever gezegd voorspellen van die intenties. Het is beter om je te richten op zijn capaciteiten.”

Een tweede, niet-onderhandelbaar onderdeel is het handhaven van een permanente bufferzone, aldus Dayan.

“De internationale grens in Libanon loopt vandaag de dag op sommige plaatsen slechts enkele tientallen meters verwijderd van [Noord-Israëlische] gemeenschappen. Dat geldt voor Metula, dat geldt voor Misgav Am, dat geldt voor Shlomi en ook voor andere plaatsen, en daarom moet de verdediging plaatsvinden in een veiligheidszone. Het ideaal is wat de Amerikanen een ‘doodzone’ noemen, zoals ze die tussen Zuid-Korea en Noord-Korea hebben gecreëerd”, zei hij.

Dayan stelde dat Israël elke belangrijke schending door Hezbollah moet aangrijpen om zijn huidige smalle veiligheidszone in Zuid-Libanon uit te breiden.

Ten derde stelde Dayan dat Israël zijn terughoudendheid om als eerste toe te slaan moet laten varen. Om de pogingen van Hezbollah om zich te herstellen te dwarsbomen, moet onder bepaalde, in Israël overeengekomen voorwaarden ook een preventieve tegenaanval mogelijk zijn. “Dat betekent dat er plaatsen zijn waar je geen andere keuze hebt dan toe te slaan voordat je zelf wordt geraakt, en dat is iets wat Israël al vele jaren nalaat te doen.”

Dayan beschouwde het Libanese leger niet als een geloofwaardige strijdkracht en wees erop dat het was geïnfiltreerd door aanhangers van Hezbollah en dat zijn fundamentele functioneren “niet-bestaand” was.

Op veel gebieden, zei hij, “is Libanon een staat zonder straatnamen, zonder huisnummers, zonder alles wat een staat kenmerkt, zonder staatsonderwijs, zonder sociale zekerheid, en wat in praktisch opzicht nog verontrustender is, is dat bijvoorbeeld het salaris van een soldaat van het Libanese leger ongeveer een achtste bedraagt van het salaris van een terrorist van Hezbollah.”

Hij typeerde de rol van de VS als economische druk, niet als militaire druk. “De Amerikanen streven naar een soort vrede. Hun vrede is economisch en doelgericht”, zei hij. “Als het gaat om het dreigen met militair geweld in de regio, zullen de VS altijd op Israël vertrouwen.”

Daarom voegde hij eraan toe: “Dat is een situatie die vrij vaak zal voorkomen, want wij zijn ook niet van plan om Libanon te veroveren.”

Uiteindelijk, zo concludeerde Dayan, “zeggen we dat er geen vrede zal zijn zonder de uitroeiing van het terrorisme. Als dit geldt voor Gaza, geldt het ook voor Libanon en Syrië.”