
Op de 18e verjaardag van de Israëlische terugtrekking uit Gaza, praten door Iran gesteunde Palestijnse terreurgroepen nog steeds over de noodzaak om de aanvallen tegen Israël op te voeren tot de “bevrijding van heel Palestina“, van de Jordaan tot aan de Middellandse Zee.
Deze groepen zien de terugtrekking van Israël uit Gaza nog steeds niet als een humanitair geschenk dat de inwoners van Gaza in staat zal stellen om het “Singapore van het Midden-Oosten” te bouwen, zoals de voormalige Israëlische president Shimon Peres het uitdrukte. Ze zien het juist als het begin van het “Tienpuntenplan” van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) uit 1974 voor de “alomvattende bevrijding” van het hele land “van de [Jordaan]rivier tot de [Middellandse] Zee” – een eufemisme voor de eliminatie van Israël. Het plan zegt in wezen dat de Palestijnen het land dat aan hen is toegewezen zullen nemen en het als uitgangspunt zullen gebruiken voor het verkrijgen van de rest van het land.
Het plan in een notendop:
- Om door middel van “gewapende strijd” (d.w.z. terrorisme) een “onafhankelijke militante nationale autoriteit” te vestigen over elk gebied dat “bevrijd” is van de Israëlische overheersing. (Punt 2)
- De strijd tegen Israël voortzetten, waarbij het grondgebied van de nationale autoriteit als uitvalsbasis wordt gebruikt. (Punt 4)
- Een totale oorlog uitlokken waarin Israëls Arabische buren het volledig vernietigen (“de bevrijding van alle Palestijnse gebieden”). (Punt 8)
Israëls onvoorwaardelijke “terugtrekking” uit de hele Gazastrook in 2005 leidde tot de eenzijdige ontmanteling van 21 Joodse nederzettingen, de evacuatie van meer dan 9.000 settlers en de terugtrekking van het Israëlische leger uit het gebied. Het doel van de terugtrekking was om de veiligheid van Israël te verbeteren en internationale erkenning te krijgen van de Israëlische concessies voor vrede bij gebrek aan onderhandelingen met de Palestijnen om hen zelfbestuur, onafhankelijkheid en welvaart toe te staan.
Verschillende westerse miljonairs hadden zelfs voor 14 miljoen dollar kassen gekocht van de Joden die Gaza verlieten om de Gazanen een voorsprong te geven. Binnen enkele dagen na de overdracht werden de kassen vernield en geplunderd.
Israël had goede bedoelingen toen het zijn plan aankondigde om zich terug te trekken uit Gaza. De Palestijnen deelden echter niet Israëls visie op welvaart in Gaza. In plaats daarvan besloten ze om van de kustenclave een regionale basis te maken voor terreurgroepen die Joden willen vermoorden en Israël willen vernietigen.
Twee jaar na de Israëlische overdracht nam Hamas de controle over Gaza over van de Palestijnse Autoriteit. Sindsdien zijn er tienduizenden raketten en mortiergranaten vanuit Gaza op Israël afgevuurd, die het leven van honderdduizenden Israëlische burgers terroriseren en destabiliseren.
‘Een nederlaag’
Hamas en andere Palestijnen hebben de terugtrekking uit Gaza nooit gezien als een teken dat Israël streeft naar vrede en coëxistentie met zijn Arabische buren. Integendeel, ze zagen de terugtrekking als een Israëlische aftocht – een nederlaag tegenover een massale golf van terrorisme.
De betekenis voor de Palestijnen was niet dat de Israëli’s hen land gaven in de hoop op vrede, maar eerder dat “we schoten en zij vluchtten, dus laten we blijven schieten en zij zullen blijven vluchten!”
Palestijnse terreurgroepen proberen op dit moment Joden uit de Westelijke Jordaanoever te verdrijven door middel van drive-by schietpartijen, steekpartijen, raketbeschietingen en autobomaanslagen. Ze willen van de Westelijke Jordaanoever weer een lanceerbasis maken voor aanvallen op Israël, zoals ze met Gaza hebben gedaan.
Tot op de dag van vandaag zien veel Palestijnen, niet alleen in Hamas, de terugtrekking uit Gaza als een direct gevolg van terrorisme. Ze gebruiken de Arabische term indihar – nederlaag – om de terugtrekking te beschrijven. In hun ogen was de terugtrekking een teken van Israëls zwakte en vermoeidheid.
Om deze reden blijven Hamas en andere Palestijnse terreurgroepen, in opdracht van de Iraanse mullahs, tot op de dag van vandaag raketten afvuren op Israël. De mentaliteit van veel Palestijnen is nog steeds dezelfde: Als zelfmoordaanslagen en raketten Israël uit Gaza verdreven, zullen ze het ook uit de rest van Israël verdrijven.
Felesteen News, een aan Hamas gelieerde website, publiceerde op de 18e verjaardag van de terugtrekking op 12 september een artikel waarin stond:
“Na de Israëlische nederlaag op dat punt vulde vreugde de harten van het Palestijnse volk, en de overwinningsfeesten werden luider. Sommige Palestijnen noemden de nederlaag een ‘miniatuurmodel van de bevrijding van Palestina’ of ‘een van de beelden van de overwinning van het Palestijnse verzet’.”
Ahmed Bahr, een hoge Hamas-functionaris in Gaza, zei in een verklaring ter gelegenheid van de verjaardag dat de Israëli’s een “vernederende nederlaag” hadden geleden door aanvallen van Palestijnse terreurgroepen, waaronder die via tunnels. De Hamasvertegenwoordiger zei dat Tel Aviv hetzelfde lot zou ondergaan als de voormalige Joodse nederzettingen in Gaza.
Dit is hoe Safa, een andere aan Hamas gelieerde nieuwswebsite, vorig jaar nog de Israëlische terugtrekking beschreef:
“Zeventien jaar na haar nederlaag in Gaza is de poging van Israël om te ontsnappen aan de dood in het gezicht van het verzet mislukt. Vandaag de dag leeft Israël in een complexere realiteit. Nu de raketten van het verzet Tel Aviv en Jeruzalem beginnen te raken, strekt hun bereik zich uit tot heel Palestina.”
Sommige Palestijnse terreurgroepen, aangemoedigd door hun vermeende overwinning, praten nu over de noodzaak om het “Gaza-model” te kopiëren op de Westelijke Jordaanoever. Als het terrorisme de Israëli’s uit Gaza heeft verdreven, zeggen ze, dan zal het hen ook uit de Westelijke Jordaanoever verdrijven, dan uit Jeruzalem en vervolgens uit elke centimeter van Israël.
Verwijzend naar de bijna 500.000 Joden die momenteel op de Westelijke Jordaanoever wonen, zei Hamasleider Ismail Haniyeh op 12 september 2023:
“De nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever zullen binnenkort verdwijnen. De ontmanteling van deze nederzettingen is slechts een kwestie van tijd, en Jeruzalem blijft het kompas van het verzet en de titel van de strijd [met Israël].”
Hamas aartsterrorist Muhammad Deif herinnerde er onlangs aan dat voor zijn groep de terugtrekking uit Gaza het begin markeert van de eerste “fase” van de vernietiging van Israël:
“De nederlaag [van Israël] in Gaza vormt het toneel voor zijn nederlaag op de Westelijke Jordaanoever en luidt de bevrijding in van [de Israëlische steden] Jaffa, Haifa, Jeruzalem en de rest van het land [van Israël], als God het wil. Verzet was en blijft de enige optie en de enige weg naar overwinning en bevrijding.”
Deze uitspraken tonen aan dat de Palestijnen nog steeds vastbesloten zijn om Joden te vermoorden en Israël van de kaart te vegen. Voor de Palestijnen was de overname van Gaza blijkbaar slechts een voorgerecht. In hun woorden willen ze de Westelijke Jordaanoever, Jeruzalem en heel Israël. Ze willen alle “kolonisten” niet alleen uit Gaza verdrijven, maar ook uit de Westelijke Jordaanoever, Jeruzalem, Tel Aviv en heel Israël. In hun ogen is heel Israël één grote nederzetting.
Met de steun van Iran werken Palestijnse terreurgroepen nu aan meer terreuraanslagen tegen Israëli’s op de Westelijke Jordaanoever.
De regering Biden en andere internationale partijen die het idee van een “tweestatenoplossing” blijven promoten, geven meer macht aan Irans Palestijnse gevolmachtigden en moedigen hen aan om hun gefaseerde plan om Israël te vernietigen en te vervangen door een andere islamitische staat, voort te zetten.
De Iraanse regering heeft onlangs een nieuwe luchthaven “voor terreurdoeleinden” in Zuid-Libanon geopend, op slechts 12 mijl van de Israëlische grens – vermoedelijk om het voor Irans terroristische gevolmachtigden daar, zoals Hezbollah, gemakkelijker te maken om luchtaanvallen tegen Israël uit te voeren.
De retoriek en acties van de Palestijnen sinds de Israëlische terugtrekking uit Gaza hebben keer op keer duidelijk gemaakt dat het conflict met Israël niet gaat over grenzen en nederzettingen, maar over een weigering om Israël te laten bestaan.
Als Israël zich terugtrekt uit de Westelijke Jordaanoever, zal het gebied ongetwijfeld in handen vallen van het Iraanse regime en zijn Palestijnse gevolmachtigden. Zonder de aanwezigheid van Israël zou de Westelijke Jordaanoever allang een nieuwe basis voor Palestijns terrorisme zijn geworden.
De voorstanders van het idee van een Palestijnse staat proberen de Joden van de Westelijke Jordaanoever te verdrijven met valse beloften van vrede en coëxistentie. Het wordt tijd dat besluitvormers in Washington en elders vertrouwen hebben in de woorden van de Palestijnen: Dat zij de Israëlische concessies niet opvatten als gebaren van vrede, maar als gebaren van overgave.
De verwerving van onbeperkte kernwapens door Iran, grotendeels gefinancierd door de regering Biden – hoewel de mullahs ontkennen dergelijke ambities te hebben – zal ongetwijfeld de realisatie van hun hegemoniale visie vergemakkelijken. Er hoeft niet eens een schot gelost te worden om de slachtoffers te laten instemmen met de wensen van de mullahs; alleen dreigen is voldoende.
Niemand zal hen tegenhouden.
Naar verluidt heeft de regering Biden een geheime deal gesloten met Iran, waarschijnlijk bedoeld om de rente in Iran te verlagen vóór de presidentsverkiezingen van november 2024, in ruil voor miljarden dollars en de opheffing van sancties. Vermoedelijk zal deze meevaller niet worden gebruikt voor onderwijs voor meisjes of vrouwenrechten, maar voor het kernwapenprogramma, meer terrorisme en verdere onderdrukking van de eigen bevolking.
De oprichting van een door Iran gesteunde Palestijnse terreurstaat op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza vormt een destabiliserende en existentiële bedreiging, niet alleen voor Israël, maar voor de hele regio en daarbuiten: Saoedi-Arabië, de Golfstaten, Egypte, Noord-Afrika, Europa, Latijns-Amerika en de Verenigde Staten.