Niets kan het gevaar van de oprichting van een Palestijnse staat duidelijker maken.

De ‘Unie van agrarische arbeidscomités’ werd in 2021 door het Israëlische ministerie van Defensie geclassificeerd als een terroristische organisatie.

Slechts één op de vier Palestijnen gelooft in het vermogen van een Palestijns leiderschap om te onderhandelen over een echte vredesregeling met Israël.

De Palestijnse Autoriteit heeft een weg geasfalteerd in El-Unuk, een plaats die dateert uit de tijd van Joshua, en staat de bouw van woonhuizen toe.

Er zijn inmiddels 75 jaar verstreken en de staat Israël telt iets minder dan 10 miljoen inwoners. Over 25 jaar, wanneer Israël zijn honderdste verjaardag viert, zal de bevolking uit ongeveer 17 miljoen mensen bestaan.

De echte “pro-Palestijnse” voorstanders zijn degenen die een goed leven voor Palestijnen willen, niet degenen die Palestijnen aanmoedigen om zich aan te sluiten bij terroristische groeperingen.

Duitse toerist die bijna gelyncht werd: ‘Het heeft mijn mening over de Palestijnen absoluut veranderd’.

Een Israëlische minister zegt dat er geen “Palestijns volk” bestaat; een deskundige houdt vol dat het bestaat maar geen geschiedenis heeft. Beiden hebben gelijk.

De Palestijnen blijven van de daken schreeuwen dat zij geen partner zijn voor een echte vrede met Israël. Maar luistert er iemand naar hen?