
De politieke rechten van Messiasbelijdende Joden, die wereldwijd door evangelische christenen worden verdedigd, omvatten evangelisatie, Messiaanse scholen voor hun kinderen en de oprichting van andere Messiaans-Joodse instellingen, en dit kan problematisch worden.
Toen leiders van de Messiaanse gemeenschap in Israël onlangs hoorden over een wetsvoorstel van orthodoxe religieuze partijen tegen proselitisme, wendden zij zich tot Joel Rosenberg, die vervolgens een artikel schreef waarin hij “een belangrijke en verontrustende nieuwe ontwikkeling in het land” [Israël] beschreef, die er op zijn beurt toe zou leiden dat evangelischen zich tegen dit wetsvoorstel zouden uitspreken. Binnen enkele dagen verwierp premier Benjamin Netanyahu het wetsvoorstel van zijn orthodoxe coalitiepartners, en veel Messiasbelijdende Joden waren ervan overtuigd dat het de invloed van Amerikaanse evangelicals was geweest die de premier daartoe had gebracht.
De orthodoxe religieuze partijen in de Knesset staan er echter om bekend dat zij, wanneer zij aan de macht zijn, anti-zendingswetten indienen, die het nooit tot een officiële lezing voor de wetgevers hebben gebracht, omdat geen enkele Israëlische regering zo dwaas is om een wet aan te nemen die de vrijheid van meningsuiting en godsdienst in een democratische samenleving beperkt.
Het is onzeker of Netanyahu de wet heeft verworpen vanwege zijn evangelische connecties of alleen om een confrontatie met zijn orthodoxe coalitiepartners te vermijden. Feit is dat de Messiasbelijdende Joden in de VS een machtige vriend hebben die de Israëlische regering kan beïnvloeden om haar belangen te beschermen.
Dit partnerschap met buitenlandse organisaties is echter problematisch omdat het de lokale Messiaans-Joodse gemeenschap in staat stelt haar instellingen te beheren en haar belangen (of Gods belangen, zoals je zou kunnen zeggen) te beschermen zonder de moeilijke weg te bewandelen om deel te blijven uitmaken van de Joodse natie.
Toen wij in de jaren zestig en zeventig in het openbaar voor ons Messiaans geloof in Israël begonnen op te komen, begrepen wij instinctief dat wij een prijs moesten betalen om een plaats in onze samenleving te verdienen waar wij op een zinvolle en authentieke manier tot onze natie konden spreken over ons Messiaans-Joodse geloof.
Toen ons banen en belangrijke posities in het Israëlische leger werden geweigerd en ons vanwege ons geloof werden belet flats te huren, moedigden wij onze mensen aan dat de beste manier zou zijn om verantwoordelijke werknemers, burgers en soldaten te zijn. We wilden er het beste van maken, en niet alleen voor onszelf, maar ook voor onze collega’s op het werk, het bedrijf of de legereenheid waarin men diende. Plant jezelf daar en probeer goede vruchten voort te brengen, verklaarden we, en het werkte. Vandaag de dag worden Messiasbelijdende Joden zelfs gevraagd om te dienen en te werken op plaatsen die vroeger voor hen verboden terrein waren.
Het is duidelijk dat we bereid moeten zijn serieuze offers te brengen om de vooroordelen weg te nemen die Jezus associëren met een niet-joodse en anti-joodse christelijke Messias.
Als de Messiasbelijdende gemeenschap in Israël erin slaagt haar recht te verwerven om in het land te leven en haar geloof te verspreiden en haar instellingen op te richten met de hulp van buitenlandse organisaties zoals de VS en Europese evangelicals, kan dit ertoe leiden dat Israël een meer tolerante en democratische staat wordt die de rechten van alle minderheidsgroepen erkent. En dat is een goede zaak. Als dit echter wordt bereikt door de invloed van een buitenlandse regering, zouden de Messiasbelijdende Joden kunnen worden gezien als een andere religieuze minderheid in het land, zij het één die zich eerder christelijk dan joods noemt.
Bovendien is de inmenging van buitenlandse organisaties in de politieke en sociale aangelegenheden van Israël roekeloos, omdat inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van het land kan leiden tot beschuldigingen van verraad of ontrouw. Het is belangrijk dat Messiasbelijdende Joden gevoelig zijn voor deze bezorgdheid en ernaar streven om op basis van hun eigen verdiensten en bijdragen acceptatie en erkenning te krijgen binnen de Israëlische samenleving, in plaats van uitsluitend te vertrouwen op steun van externe actoren.
Het kan een moeilijke taak zijn om een eigen identiteit te ontwikkelen als een Joodse gelovige in Jezus en tegelijkertijd deel te blijven uitmaken van Israël en het Joodse volk. Hier volgen enkele stappen die Messiasbelijdende Joden kunnen nemen om dit doel te bereiken:
- Benadruk de Joodse identiteit: Messiasbelijdende Joden moeten hun Joodse identiteit blijven benadrukken en duidelijk maken dat zij niet proberen Joden tot het christendom te bekeren. Zij moeten laten zien dat hun geloof in Jezus een uitvloeisel is van hun Joodse geloof en erfgoed en geen afwijzing daarvan.
- Respecteer de Joodse traditie: Messiasbelijdende Joden moeten de Joodse traditie en cultuur respecteren en werken aan het bouwen van bruggen naar de grotere Joodse gemeenschap. Zij moeten deelnemen aan Joodse culturele evenementen en hun steun voor Israël en het Joodse volk tonen.
- De dialoog aangaan: Messiasbelijdende Joden moeten de dialoog zoeken met andere Joden en werken aan het opbouwen van relaties met Joodse leiders en organisaties. Zij moeten open en eerlijk spreken over hun overtuigingen en luisteren naar de zorgen van anderen.
- Politieke vertegenwoordiging zoeken: Messiasbelijdende Joden kunnen politieke vertegenwoordiging nastreven door hun eigen politieke partijen op te richten of door bestaande partijen te beïnvloeden. Zij zouden kunnen werken aan coalities met andere minderheidsgroepen in Israël als zij hun betrokkenheid bij de democratische waarden willen tonen.
- Onderwijs en belangenbehartiging bevorderen: Messiasbelijdende Joden kunnen onderwijs en belangenbehartiging bevorderen door instellingen en organisaties op te richten die hun geloof en waarden vertegenwoordigen. Zij zouden anderen moeten voorlichten over hun geloof en de rol van Messiasbelijdende Joden in het politieke en sociale landschap van Israël.
Het creëren van een eigen identiteit als Joodse gelovigen die in Jezus geloven en tegelijkertijd deel blijven uitmaken van Israël en het Joodse volk vereist een delicaat evenwicht tussen het benadrukken van de Joodse identiteit, het respecteren van de Joodse traditie, dialoog, politieke vertegenwoordiging en het bevorderen van onderwijs en belangenbehartiging.
Het voordeel van een vollediger integratie in het leven van ons volk is dat het de Messiasbelijdende gemeenschap in staat stelt een impact te hebben in het echte leven en Israël te leiden naar een meer rechtvaardige en bijbelse moraal (en niet alleen naar democratische waarden), terwijl het ook een herkenbaar getuigenis is van hoe het volgen van Jezus er op nationaal of zelfs internationaal niveau uitziet.
Messiasbelijdende Joden in Israël kunnen een gemeenschap binnen de samenleving zijn die beloont met een vreugdevol zelf en een creatieve familie die de samenleving van onderaf – niet van bovenaf – beïnvloedt.
Het is belangrijk te erkennen dat elke buitenlandse inmenging in de politieke aangelegenheden van een ander land kan worden gezien als onrechtmatige inmenging. Het is echter ook belangrijk te erkennen dat er legitieme zorgen en uitdagingen zijn voor Messiasbelijdende Joden in Israël als het gaat om hun religieuze en politieke rechten.
Een benadering van dit probleem zou kunnen zijn dat Messiasbelijdende Joden werken aan het opbouwen van allianties en partnerschappen met gelijkgestemde personen en organisaties in Israël die hun waarden en doelen delen. Dit houdt in dat zij binnen de bestaande politieke structuren moeten werken en moeten opkomen voor de rechten van Messiasbelijdende Joden als legitieme minderheidsgroep in Israël.
Bovendien zouden Messiasbelijdende Joden kunnen werken aan een grotere integratie en betrokkenheid bij de bredere Joodse gemeenschap in Israël, door hun betrokkenheid bij Israël en hun respect voor Joodse tradities en waarden te tonen.
Uiteindelijk ligt de sleutel tot het bereiken van deze doelstellingen in een respectvolle dialoog en betrokkenheid met alle betrokken partijen, waaronder de Israëlische regering, Joodse organisaties en het bredere Israëlische publiek. Deze aanpak vergt tijd, geduld en volharding, maar is uiteindelijk de meest effectieve en duurzame manier om blijvende veranderingen tot stand te brengen.
Vorige week kwam het nieuws dat een gerenommeerde Messiaanse school, met klassen van kleuterschool tot middelbare school, zal worden gesloten. Deze strijd, hoe moeilijk die ook zal zijn, moet door een oprecht bezorgde lokale Messiaanse gemeenschap worden gezien als een zwaar bevochten kans om te strijden voor het onderwijs van onze kinderen volgens bijbelse en zionistische waarden in Israël. Voor de toekomst van onze eigen kinderen mag een dergelijke taak niet worden overgelaten aan een buitenlandse instelling, christelijk of anderszins, hoe verleidelijk dat ook lijkt.