Israël is duur. Wij hebben al verschillende keren over dit probleem geschreven. En onze lezers die Israël in de afgelopen 10 jaar hebben bezocht, hebben dat ongetwijfeld zelf ervaren.
Het gemiddelde inkomen in Israël, zelfs in beter betaalde sectoren zoals de hightech, wordt snel ingehaald door de kosten van levensonderhoud.
De onroerendgoedprijzen zijn het meest voor de hand liggende probleem, aangezien steeds minder jonge gezinnen het zich kunnen veroorloven een huis te kopen in het centrum van het land, waar alle banen zijn.
Maar het probleem gaat verder dan de vastgoedmarkt en is overal zichtbaar. Van de benzinepomp tot de supermarkt en de kleuterschool die de meeste gezinnen ’s middags nodig hebben, omdat het gewoon onmogelijk is tenzij beide ouders voltijds werken.
Vorige maand nog werden zowel Tel Aviv als Jeruzalem opgenomen in de door ECA International gepubliceerde lijst van de 20 duurste steden ter wereld. Tel Aviv stond al verscheidene jaren op deze en soortgelijke lijsten. Volgens de ECA zijn de enige steden waar het leven nu duurder is dan in Tel Aviv, Hong Kong, New York City, Genève, Londen en Tokio.
Het probleem voor de Israëli’s is dat in elk van deze steden het gemiddelde inkomen veel hoger ligt dan in Tel Aviv. De Israëli’s hebben dit snel in de gaten. Gewapend met buitenlandse paspoorten verlaten ze massaal het land, zoals Channel 12 News deze week meldde.
Een echtpaar, Oded en Vered, vertelt dat ze met hun vier kinderen geen andere keuze hebben dan het land te verlaten. Zij wonen in het noorden van het land, dat al veel goedkoper is dan Tel Aviv en Jeruzalem. Toch hebben ze nog steeds moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, laat staan een eigen huis te kopen.
Vered vertelde Channel 12 dat het voor haar als lerares voordeliger was om na de corona-pandemie een langere vakantie te nemen dan om weer voltijds te gaan werken en kinderopvang te moeten betalen. “Ik verdien meer door de kinderen thuis te houden dan door ze naar een crèche te sturen, die meer kost dan ik als lerares verdien,” klaagde zij.
Oded zei dat de familie binnenkort naar Portugal zal verhuizen, dat onlangs het staatsburgerschap heeft verleend aan de nakomelingen van Joden die tijdens de inquisitie uit het land zijn verdreven. Daar zullen zij bijna onmiddellijk een flat kunnen kopen en elke maand met wat spaargeld kunnen eindigen. “Het doet pijn dat we moeten vertrekken om succesvol te zijn,” vertelde hij aan Channel 12.
Een andere jonge Israëli, Eliran, zei dat hij eerder dit jaar al naar India was vertrokken, waar hij elke maand 6.000 shekels (~$1.800) kon sparen na uitgaven, ondanks het relatief lage gemiddelde inkomen. In Tel Aviv had hij aan het eind van elke maand slechts ongeveer 500 shekels (140 dollar) op zijn bankrekening staan.
‘Israël zit niet in slachtofferrol, het is Hamas die klaagt en terreur zaait’
“Gaza brandt” – Israëls strijd om de gijzelaars en tegen Hamas
Israël waarschuwt Joden wereldwijd voor terreurdreiging
