Verbinding met mijn natuur

Deze dag op de 15e van de Hebreeuwse maand Shevat staat geheel in het teken van de natuur, de aarde, bloeiende bomen en voeding.

De amandelboom is in feite het symbool van deze feestdag, omdat hij als eerste bloeit met zijn geurige, witroze bloemen. Dit is een dag van dankbaarheid voor onze planeet Aarde en de goedheid die ons voedt in het leven.

Ik ben geboren op Tu B’Shevat en misschien is mijn band met deze dag daarom zo speciaal. Net zoals de natuur zich speciaal voelt aan het begin van de lente, voel ook ik me speciaal en gezegend op mijn verjaardag. Dit gevoel is zo gezond. Het helpt me om beter te zijn voor de wereld. Daarom zou het zonde zijn om het te beperken tot één dag per jaar. Integendeel, het is belangrijk om dit gevoel te koesteren en van de natuur steeds weer iets goeds te maken. Om dit te laten gebeuren, moeten we zelf die kant op gaan. En soms is er maar een klein stapje nodig om ons te heroriënteren en in beweging te komen. De meesten van ons leven in een snel tempo – op het werk, met familie, vrienden, cursussen, maaltijden en veel druk. Zo veel zelfs dat we soms niet eens een moment kunnen vinden om diep adem te halen en uit het raam te kijken.

Ik voel me al sinds mijn kindertijd aangetrokken tot de natuur. Ik vond het heerlijk om naar de regen te kijken, in plassen te springen, in een boom te klimmen, het fruit te plukken en erin te bijten. Dat is het mooiste voor mij. En de bloei van bomen en bloemen bedwelmt me nog steeds. In de loop der jaren heb ik zelfs geleerd om de momenten te herkennen waarop mijn lichaam de natuur opzoekt. En vanuit mijn ervaring geloof ik dat we tijd moeten maken voor de natuur om balans te brengen in ons drukke en veeleisende moderne leven. Niet als iets willekeurigs, maar als een regelmatige manier van leven.

Een groep amandelbomen in volle bloei in deze tijd van het jaar, vlak voor Tu B’Shevat. Foto: Flash90

Om te beginnen, ga zelfs maar 10 minuten per dag naar buiten om frisse lucht in te ademen en je hoofd leeg te maken. Of, zoals eerder gezegd, ga even bij het raam zitten om de natuur in je op te nemen en te luisteren naar de geluiden die de natuur maakt, zoals het getjilp van vogels, het gefluister van de wind en het geritsel van bladeren. Op een gegeven moment wordt het verlangen om contact te maken met de natuur groter, en dan kan het echt zo ver gaan dat je de aarde in je handen wilt voelen.

De aarde in je handen houden voelt als iets dat uit de wereld is verdwenen, want wie heeft er tijd? Maar bedenk eens hoe belangrijk het is. Zonder aarde zou er geen voedsel zijn, geen groei. En net zoals het de buitenwereld beïnvloedt, beïnvloedt het ook de innerlijke wereld. Onze interactie met de aarde helpt ons om ons op een evenwichtige en gezonde manier te ontwikkelen. Daarom stel ik, als onderdeel van mijn “ik geloof”, een lichte betrokkenheid bij de aarde in ons leven voor.

Dit kan in de vorm van planten in bloempotten of het aanleggen van een kleine moestuin. Er zijn tegenwoordig talloze gemeenschappelijke tuinprojecten in steden.
Het kan ook door te werken met andere materialen zoals klei, wol, stoffen en alles wat natuurlijk aanvoelt.

Bomen planten tijdens de Joodse feestdag Tu B’Shevat. Foto door Yonatan Sindel/Flash90.

Deze activiteit verbetert onze levenskwaliteit en maakt al onze zintuigen wakker. En als de zintuigen wakker zijn, leven we het moment ten volle en voelen we ons krachtig verbonden met de Schepper. Je zou kunnen aanvoeren dat dit te veel inspanning vergt. Experimenteer ermee en misschien verander je van gedachten.

Probeer het uit en ervaar het zelf.

Gelukkig Tu B’Shevat!