
Veel mensen geloven dat we in de eindtijd leven, ik ook. We komen er zeker steeds dichterbij. Veel mensen willen dichter bij God komen en Hem beter begrijpen, ik ook. Veel mensen kijken naar de Bijbel voor aanwijzingen voor elke politieke of oorlogszuchtige ontwikkeling in het land, ik ook. Maar waar ik voor op mijn hoede ben en mij verre van houd, is het “verkrachten” van de Bijbel en Gods Woord voor mijn eigen doeleinden. Door de jaren heen heb ik hier vaak over nagedacht, gesproken en geschreven. Ik ben er volledig van overtuigd dat Gods Woord waar is en nog steeds relevant is in onze tijd, net als in Bijbelse tijden. Het feit alleen al dat Israël weer bestaat in zijn land, dat Israël leeft, lacht, liefheeft, de taal van de Bijbel spreekt en oorlogen voert, bewijst hoe relevant de Bijbel werkelijk is.
Na de wedergeboorte van Israël in 1948 was de hereniging van Jeruzalem in 1967 nog een wonder en een teken dat God Zijn plannen met Israël weet te realiseren. Het bestaan van Israël is gebaseerd op de visioenen van de Bijbelse profeten en hun beloften. Daarom werden de profeten en hun visioenen opgenomen in de onafhankelijkheidsverklaring van Israël. Iedereen onder het volk begrijpt dat we hier niet toevallig wonen, maar met een doel en een missie. Dit verklaart waarom onze vijanden ons geen rust gunnen en Israël voortdurend willen vernietigen. Vanuit hun gezichtspunt hebben we hun land en Jeruzalem veroverd; vanuit ons gezichtspunt leven we in het land door Bijbels recht. Dit is niet te overbruggen.

Waar ik niet bij betrokken wil raken, is bij het verdraaien van de Bijbel zodat alles in mijn plaatje past. In de afgelopen weken is mij vaak gevraagd hoe ik de huidige penibele situatie van Israël geestelijk zie of profetisch interpreteer. Eerlijk gezegd vraag ik mezelf dat ook. Ik praat en discussieer erover met mijn vrienden en moet toegeven dat ik er zelf niet veel van begrijp. Wat ik wel begrijp, is wat ik me blijf realiseren: Israël maakt dezelfde fouten als vroeger, maar weet ook hoe het gehoorzaam moet zijn. De politieke situatie van Israël is één op één te vergelijken met de Bijbelse situatie in de tijd van de richteren en koningen. We schrijven hier vaak over in onze Leden-artikelen, zodat onze lezers Gods werk opnieuw kunnen herkennen.
Maar waarom moeten we elk buitengewoon voorval in het land voortdurend profetisch interpreteren? Voor mij heeft het eigenlijk geen zin, omdat ik door de jaren heen te veel verschillende interpretaties voor deze of gene episode heb gehoord. Bijvoorbeeld, veel christenen die ik hoor benadrukken het “afgodische” Nova muziekfestival als zijnde verantwoordelijk voor de Hamas-aanval. Als elk festival in Israël vergeleken zou worden met het incident van het Gouden Kalf, dan zou Israël niet meer bestaan. Het is ook belangrijk om op te merken dat het Nova muziekfestival geen nationale gebeurtenis was, zoals de kinderen van Israël als geheel rond het Gouden Kalf dansten.
The outdoor Nova Festival event in a rural farmland area near the Gaza-Israel border was supposed to be an all-night dance party, celebrating the Jewish holiday of Sukkot.
Just before Hamas's paratroopers landed in the festival area. https://t.co/j5HMSU7pWi pic.twitter.com/LumGePNcoQ
— Clash Report (@clashreport) October 8, 2023
Nee, Israël heeft andere en ergere afgoden dan het Boeddhabeeld op het muziekfestival, als je deze Bijbelse term toch moet noemen. Israël heeft een arrogantie die het volk keer op keer ten val brengt. Zonder in te gaan op bepaalde samenzweringen, faalden zowel de volksleiding als het veiligheidsapparaat volkomen op 7 oktober. Ofwel geloofden beiden dat Israël onoverwinnelijk was en dat Hamas geen echte bedreiging vormde, ofwel zat er iets groters achter de aanval in het zuiden van Israël, waar ik het niet over wil hebben. Tien procent (360) van de jonge deelnemers aan het natuurfestival werden afgeslacht door de terroristen en honderden anderen raakten gewond. Er zijn jonge Israëli’s die zichzelf van het leven beroofden in de dagen en weken die volgden, omdat ze niet konden omgaan met wat ze hadden meegemaakt en gezien.

Mensen zoeken toepasselijke passages uit de Bijbel en boem, er is weer een profetie ontdekt. Zelfs de politieke moord op Yitzhak Rabin werd een paar dagen na de aanslag in 1995 in de Bijbel gevonden. Ik zou ook talloze andere “profetische woorden” kunnen opnoemen, niet alleen van de laatste paar jaar, maar van de laatste 30 jaar. En? Ik ken zoveel mensen, vooral in christelijke kringen, die alleen maar graven naar profetieën in de Bijbel en in elke politieke ontwikkeling of uitspraak een profetie zien. Je vraagt je af of dit iets te maken heeft met sensatiezucht, alleen dan als christelijke versie?

In de Joodse wereld wordt minder gesproken over Bijbelse profetie, hier beleven we het. Alleen al in deze dagen voeren de kinderen van Israël een oorlog die sommige christenen in het buitenland beschouwen als een oorlog in de eindtijd. Nogmaals, dat zou best kunnen, maar het verschil is dat we hier geen tijd hebben om te speculeren, omdat we bezig zijn met wat veel christenen in het buitenland zich voorstellen als een profetische gebeurtenis. Geloof me, het is altijd makkelijker om te preken over Bijbelse beloften dan om ze in de praktijk te brengen.
Ik ben er volledig van overtuigd dat alles zal gebeuren zoals de Bijbel het beschrijft, vroeg of laat. De Redder van Israël zal ook op een dag verschijnen, maar tot die tijd zal ik geduldig wachten en verslag doen van wat er in het land gebeurt. “Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de Heere dienen… in de media”, dat is ons werk en dat is onze taak. Wat mij en de mensen om mij heen meer aantrekt dan wat dan ook in de Bijbel, is Gods gids voor verlossing, Zijn wijsheid en Zijn motto voor ons heden, om puur in Zijn aanwezigheid te leven. De Bijbel is het fundament van ons geloof. Mijn gezin en ik willen daar het eerst mee bezig zijn in ons leven en in ons heden, we willen minder naar de toekomst kijken.
Mensen kijken vaak alleen naar de toekomst en missen het heden en het leven volgens Bijbelse waarden. Ik weet en voel dat we in spannende tijden leven en een geestelijke strijd doormaken, maar ik ga geen Bijbelse passages presenteren zoals anderen dat doen. Het hele bestaan van Israël in de afgelopen 75 jaar is de vervulling van de profeten, elk uur, elke dag, elke week, elke maand en elk jaar. Vrede en oorlogen maken er deel van uit. Israël is een wonder en iedereen die niet in wonderen gelooft is geen realist. Alles zal worden vervuld, zelfs zonder mijn profetische interpretatie.