
Politici, intellectuelen en activisten waren het zondag eens dat de toepassing van de Israëlische soevereiniteit over Judea en Samaria de enige haalbare manier is om de rechten en veiligheid van de Joden in het land Israël te waarborgen.
Tijdens de eerste JNS International Policy Summit in Jeruzalem verklaarden de panelleden dat de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023, waarbij 1200 Israëli’s omkwamen, een teken was van de gevaren die verbonden zijn aan de oprichting van een Palestijnse staat in het bijbelse kerngebied van Israël. Een dergelijke ontwikkeling zou de Joodse gemeenschappen blootstellen aan een nog grotere dreiging, waarschuwden zij.
Knessetlid Ohad Tal (Partij van Religieus Zionisme) stelde dat Israël door af te zien van het uitoefenen van zijn soevereiniteit verder geweld uitlokt.
“De Palestijnen plegen geen terrorisme omdat ze geen hoop hebben, maar omdat ze geloven dat ze de Joden de zee in kunnen drijven”, aldus Tal. ”Het uitoefenen van soevereiniteit ontneemt hen deze hoop en is de enige juiste oplossing.”
De ervaren activiste Nadia Matar, medevoorzitter van de Soevereiniteitsbeweging, sloot zich bij deze mening aan.
“7 oktober was een keerpunt”, zei ze. ”Het bloedbad en de steun van Arabieren in Gaza, Judea en Samaria hebben aangetoond dat we ons geen illusies mogen maken. Het zou nationale zelfmoord zijn om bevolkingsgroepen die terrorisme verheerlijken het staatsburgerschap of het recht op verblijf te verlenen.”
Yisrael Ganz, voorzitter van de regionale raad van Binyamin en voorzitter van de Yesha-raad, wees op de Gazastrook als een waarschuwend voorbeeld en beschreef deze als een de facto Palestijnse staat onder het bewind van Hamas – met rampzalige gevolgen.
Verschillende sprekers benadrukten de geografische kwetsbaarheid van het centrum van Israël voor aanvallen vanuit Judea en Samaria. Yigal Dilmoni, medeoprichter van American Friends of Judea and Samaria, wees erop dat de kibboets Be’eri, vlakbij de Gazastrook, het slachtoffer werd van een bloedbad, hoewel deze drie kilometer van de grens ligt. De stad Kfar Saba in het centrum van Israël ligt op slechts een kilometer afstand van Qalqilya, een grote Arabische stad in Samaria.
“Geen enkel redelijk mens in Israël gelooft dat we het probleem kunnen oplossen door nog een terroristische staat te creëren in de bergen van Judea en Samaria”, aldus Dilmoni. ”Soevereiniteit is de enige weg vooruit.”
Amerikaans-joodse groeperingen bekritiseerd
Morton Klein, voorzitter van de Zionist Organization of America, bekritiseerde Amerikaans-joodse organisaties omdat ze zich niet achter de Israëlische soevereiniteit hadden geschaard.
“Gideon Sa’ar [de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken] sprak in februari alle joodse organisaties toe en vroeg hen zich publiekelijk uit te spreken tegen een Palestijnse staat. Alleen mijn organisatie deed dat”, aldus Klein.
Hij noemde de Anti-Defamation League (ADL) en het American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) als voorbeelden van groeperingen die ook na 7 oktober een Palestijnse staat steunden. Zelfs de Orthodoxe Unie weigerde publiekelijk stelling te nemen, met het argument dat het onderwerp “te controversieel” was.
“We moeten vechten om het Congres duidelijk te maken dat joden een Palestijnse staat afwijzen en soevereiniteit steunen”, aldus Klein.
Klein deed zijn uitspraken tijdens het ‘State Solution Forum’ op 27 april.

Debat over Trumps ‘deal van de eeuw’
Het panel debatteerde ook over de ‘deal van de eeuw’ van de Amerikaanse president Donald Trump, een plan uit zijn eerste ambtstermijn dat voorzag in de erkenning van de Israëlische soevereiniteit over delen van Judea en Samaria en tegelijkertijd een Palestijnse staat zou toestaan.
De Israëlische auteur en politiek commentator Gadi Taub noemde de verwerping van het plan een “gemiste kans” en voerde aan dat de Palestijnen, die al een aanbod van 95 % van het gebied hadden afgewezen, nooit slechts 70 % zouden hebben aanvaard.
David Weinberg, uitvoerend wetenschapper bij het Misgav Instituut, was het daarmee eens. “We moeten handelen. We moeten de kansen grijpen die zich voordoen”, zei hij.
Matar zei dat ze trots was dat haar beweging had bijgedragen aan het torpederen van het plan. Dilmoni wees erop dat in de brochure van de Amerikaanse regering 160 keer sprake was van een Palestijnse staat, maar geen enkele keer van soevereiniteit.
Itamar Marcus, oprichter van Palestinian Media Watch, zei dat het akkoord gebaseerd was op de onjuiste veronderstelling dat Judea en Samaria aan de Palestijnen toebehoorden, en bood hen als compensatie delen van de Israëlische Negev-woestijn aan. Hij waarschuwde dat Israël er niet van uit kon gaan dat de Palestijnen dergelijke aanbiedingen altijd zouden afwijzen.
De Arabische journalist Khaled Abu Toameh toonde zich gefrustreerd over het theoretische karakter van het debat.
“Terwijl wij hier zitten en praten over plannen om de Israëlische soevereiniteit toe te passen, creëert de Palestijnse Autoriteit al feiten op het terrein”, zei hij, erop wijzend dat de Palestijnse Autoriteit beschikt over 45.000 veiligheidstroepen, een rechtssysteem, een centrale bank en functionerende gemeentebesturen.