Tientallen familieleden van gijzelaars die sinds 7 oktober door Hamas worden vastgehouden, demonstreerden donderdag aan de grens met de Gazastrook en spraken hun geliefden toe via luidsprekers in de hoop dat ze hen zouden horen. Sommigen braken door een hek bij de grens en renden in de richting van de Gazastrook.
Rachel Goldberg-Polin, de moeder van de 23-jarige Hersch Goldberg-Polin, riep: “Het is mama, Hersch. Het is de 328e dag. We zijn allemaal hier. Alle families van de 107 ontvoerden die nog steeds in gevangenschap zijn,” meldde Ynet.
“Hersch, we werken dag en nacht en we zullen nooit stoppen. Ik wil dat je weet dat ik je elke ochtend en elke vrijdagavond zegen, dat ik mijn handen ophef naar Gaza en je de zegen geef: ‘Moge God je zegenen en je beschermen’,” zei ze.
Zijn vader Jon zei: “Hersh, dit is je vader. Ik wil dat jij en alle 107 ontvoerden weten dat niet alleen de families die hier vandaag zijn, en niet alleen 9 miljoen mensen in dit land, maar de hele wereld – niet zal stoppen totdat jullie allemaal snel thuiskomen.”
In een Hamas video van Hersh van 7 oktober is te zien dat zijn arm ontbreekt onder de elleboog. Hij liep de verwonding op toen hij een granaat teruggooide die terroristen in een schuilplaats hadden gegooid waar hij en anderen zich schuilhielden.
Zijn beste vriend, Aner Shapira, gooide zeven granaten terug voordat hij werd gedood.
Shira Elbag, de moeder van de ontvoerde soldaat Liri Elbag (19), zei: “We zijn op de 327e dag van deze oorlog; 327 dagen en nachten heb ik Liri om hulp horen schreeuwen en ‘mama’ horen roepen en ik kon niet komen. Kun je je dat gevoel voorstellen, wetende dat je kind lijdt en je hem niet kunt helpen?”
Hagit Chen, wiens zoon Itay wordt vastgehouden in Gaza, zei: “Mijn Itay, ik mis je zo erg en kan de situatie waarin we ons bevinden niet begrijpen. Toen je besloot om bij het leger te gaan en soldaat te worden, kon ik me niet voorstellen in wat voor vreselijke situatie we terecht zouden komen.”
“Mam, maak je geen zorgen, je geloofde in het systeem. Ik wilde dat je thuiskwam en je dromen waarmaakte. Wat heb je bereikt in het leven? Je afwezigheid doet me pijn op een manier die ik nooit voor mogelijk had gehouden,” zei ze volgens Ynet.
Itay’s vader Rubi voegde eraan toe: “Na gezien te hebben dat de huidige ronde van gesprekken onbeslist is geëindigd, zijn wij ouders gedwongen om de strijd aan te gaan en naar Gaza te gaan om de Israëlische regering eraan te herinneren om haar morele, ethische en Joodse plicht te vervullen, zodat we onze Itay in Israël kunnen begraven.”
De families van de gijzelaars bereikten de grens op woensdag als onderdeel van een konvooi van meer dan 300 voertuigen die van de plaats van de gijzeling in Tel Aviv naar Kibboets Be’eri aan de grens met Gaza reden om te protesteren tegen het gebrek aan beweging in de staakt-het-vuren gesprekken. Ze geven de regering Netanyahu de schuld van de mislukking.
Het konvooi, getiteld “Beëindig de verwaarlozing”, bestond uit auto’s versierd met gele vlaggen, foto’s van gijzelaars en uitgebrande auto’s op trailers die tijdens de aanval op 7 oktober waren vernield.
“Elke dag die voorbijgaat is weer een gemiste kans om hen thuis te brengen; het is tijd om een einde te maken aan de verwaarlozing,” zei het Forum voor Gegijzelden en Vermiste Families, dat het evenement organiseerde.
Op 7 oktober doodde Hamas 1.200 mensen, de meesten burgers, en ontvoerde 250 anderen naar Gaza. Na de redding van de ontvoerde bedoeïen Kaid Farhan Alkadi (52) op dinsdag en de vondst van het lichaam van een Israëlische soldaat die op 7 oktober door Hamas werd gedood, zijn er naar schatting nog 107 gijzelaars in gevangenschap.
Wereldwijde stilte over seksueel geweld op 7 oktober zet Amit Soussana ertoe haar verhaal te vertellen
Herinnering komt tot leven
De Palestijnse kwestie – een groeiende bedreiging voor Europa
