Oorzaken van de verwoesting van de Tempel en mogelijke wederopbouw

We zitten nu midden in de Negen Dagen, de tijd van rouw om de verwoesting van de Heilige Tempel in Jeruzalem. De Wijzen leren dat de Tempel werd verwoest vanwege sinat chinam, ongegronde haat onder het Joodse volk. Daarom moeten we, om de Tempel te herbouwen en deze lange ballingschap te beëindigen, precies begrijpen wat sinat chinam is en hoe we het kunnen elimineren.

Wat is dit concept van “ongegronde” haat? Zijn er geen redenen voor onze wrok en wrok? Heeft deze mij geen onrecht aangedaan en heeft die mij niet eerst bedrogen of niet gerespecteerd? De wijzen leren dat ongegronde haat niet betekent dat we geen legitieme grieven over elkaar hebben; we zijn allemaal onvolmaakt, en of het nu opzettelijk of onopzettelijk is, we maken ons allemaal wel eens schuldig aan iemand beledigen of beledigen. Wat onze antipathie “ongegrond” maakt, is dat we vergeten dat het volk Israël één wezen is.

De mystici leggen uit dat ieder van ons slechts een vat is voor een unieke en verenigde werkelijkheid. We zijn dezelfde substantie die zich in verschillende vormen uitdrukt. We zijn een collectieve ziel die bekend staat als Knesset Yisrael, tijdelijk verdeeld in “stukken” en gekleed in verschillende kleren, bij wijze van spreken. In onze diepste essentie is er geen verschil tussen ons – we zijn Eén. Stel je voor hoe anders ons leven zou zijn als we met dit bewustzijn zouden leven; als we ons beperkte perspectief van mij en jou zouden kunnen overwinnen en begrijpen dat jij gewoon een andere manifestatie bent van wat zich in mij als mij heeft gemanifesteerd.

Dit concept is beschreven als water dat in verschillende vaten wordt gegoten of licht dat door verschillende tinten glas schijnt. Hoewel het hetzelfde water of hetzelfde licht is, verschijnt en manifesteert het zich anders afhankelijk van wat het bevat of draagt. Als we elkaar op deze manier kunnen begrijpen, zou het dan niet dwaas zijn om elkaar te haten, te benijden of te kwetsen? We zouden alleen onszelf haten of kwetsen. Het zou zijn alsof je per ongeluk je vinger breekt tijdens het slaan van een spijker en dan de hamer pakt met je gewonde hand en eerst de hand slaat die de hamer vasthield.

Denk aan de persoon die je het minst graag mag – iemand met wie je voortdurend ruzie hebt of die het je momenteel moeilijk maakt. Plaats jezelf nu letterlijk in zijn/haar schoenen. Stel je voor dat jij het bent die in dat lichaam zit – precies dezelfde persoon die in jouw lichaam zit, maar met totaal verschillende eigenschappen en ervaringen. Hoe ben jij jij geworden en hij/zij hij/zij? Is het mogelijk dat één en hetzelfde wezen zulke verschillende en tegenstrijdige individuen kan voortbrengen in een compleet andere context en omgeving? Het is niet alleen mogelijk, het is precies wat er gebeurd is! Als we beiden onszelf terug traceren naar ons begin, voor onze levenslange ontmoetingen en uitdagingen, zullen we ontdekken dat het dezelfde Nitzotz Elokus/”Vonk van God” in ieder van ons is.

Als ik de “ik” in jou zie en de “jij” in mij, kan ik je niet haten. Wanneer het oppervlakkige en tijdelijke uiterlijke wegvalt, zakt al mijn woede en zie ik alleen dat wat ons verenigt en niet alle oppervlakkige elementen die ons onderscheiden en scheiden. Sinat chinam, zo komen we tot het inzicht, is een erkenning van het oppervlak alleen en niet de innerlijke werkelijkheid. Het is een “oorzakeloze” haat, omdat het het effect waarneemt, maar niet de oorzaak. Het tegengif voor deze destructieve staat is daarom om de goddelijke bron en vitaliteit in alles te zien.

Wanneer we ons ervan bewust worden dat we allemaal lid zijn van één wezen, verdwijnen onze gevoelens van wrok, competitie en vijandschap. Wat overblijft is een buitengewoon gevoel van harmonie, eenheid en liefde dat van ons afstraalt en iedereen met wie we in contact komen aansteekt. Met dit gevoel van ahavat chinam/”oorzakeloze liefde” zullen we de tempel herbouwen en een einde maken aan alle conflicten die we tijdens deze lange ballingschap hebben ervaren.