Volgens de Israëlische media vreest Benjamin Netanyahu arrestatiebevelen van het Internationaal Strafhof in Den Haag tegen de Israëlische staats- en militaire leiding. En waarom? Omdat Netanyahu in het buitenland wordt gehaat en thuis net zo impopulair is. In het buitenland protesteren mensen tegen Israël en in Israël protesteren mensen tegen Netanyahu. Een paar dagen geleden las ik een klein nieuwsbericht van de Israëlische journalist en commentator Nadav Eyal, waarin stond dat een bron in Washington hem een idee had geopperd. “Maak van Benjamin Netanyahu jullie Slobodan Milosevic”. Ik had weken eerder in Jeruzalem over deze politieke truc gehoord. Ik hoop dat we in het Israëlische volk geen Judas Iskariot hebben die Benjamin Netanyahu verraadt.
Ter herinnering: de voormalige president van Servië werd in 2001 door de Servische regering overgedragen aan het Internationaal Oorlogstribunaal. Milosevic werd beschuldigd van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en genocide tijdens de oorlogen in Kroatië, Bosnië en Kosovo tussen 1991 en 1999. Milosevic werd er ook van beschuldigd medeverantwoordelijk te zijn voor de genocide op ongeveer 8000 moslimbewoners van de Oost-Bosnische stad Srbenica in juli 1995.
Ja, dat is het punt. Slechts een paar maanden na de afschuwelijke aanval van 7 oktober staat Israël in de beklaagdenbank van het Internationaal Strafhof. Meer dan duizend Israëli’s werden gemarteld, verkracht, vermoord en afgeslacht op de Zwarte Sabbat – en toch, tegen alle logica in, is het Israël en niet Hamas die in politieke problemen zit. Wie sowieso een oorlogsmisdadiger is, zoals Hamas, wordt waarschijnlijk bij voorbaat gespaard van een aanklacht voor een internationaal oorlogstribunaal. Wat valt er te beschuldigen, het zijn toch allemaal terroristen, ze zijn allemaal slecht en onderwerpen zich aan geen enkele wereldorde of rechtsgang. Of hoe moeten we dit anders begrijpen?
Milosevic trad in oktober 2000 af als president van Joegoslavië na massale demonstraties en werd gearresteerd als onderdeel van de sancties tegen Servië en uitgeleverd aan het VN-tribunaal voor oorlogsmisdaden in Den Haag. Dit gebeurde een jaar later op instigatie van de Servische premier en filosoof Zoran Dindic. Dindic was zijn politieke tegenstander in het land en besloot Milosevic uit te leveren aan het Internationaal Strafhof “in het belang van het land”. Klinkt dat niet als Israël? Massademonstraties en sancties?
Op dit moment ben ik aan het speculeren en heb ik de indruk dat Netanyahu bekend is met dit scenario uit Servië. Daarom staat hij onder enorme druk dat het Internationaal Strafhof dergelijke arrestatiebevelen tegen Israël zou kunnen uitvaardigen. Wie hier ook achter zit. Volgens verschillende bronnen in het veiligheidsapparaat verklaart dit waarom Netanyahu de afgelopen dagen meer hulpgoederen dan gewoonlijk heeft toegelaten in de Gazastrook, wat hij eerder had geweigerd onder druk van zijn rechtse religieuze ministers Itamar Ben-Gvir en Bezalel Smotrich. Netanyahu drong er daarom bij zijn mensen op aan om de noordelijke grensovergang Erez, die sinds 7 oktober gesloten is, snel te openen. “Dezelfde persoon die ons aan het begin van de oorlog constant onder druk zette om de grensovergangen naar Gaza te bombarderen en te zeggen dat er geen verbinding meer is tussen Israël en Gaza, dringt er nu op aan om hulpgoederen toe te laten in Gaza,” vertelde een legerbron. Er wordt aangenomen dat de invoer van hulp en voedsel zou kunnen helpen om de uitvaardiging van arrestatiebevelen uit te stellen of te voorkomen.
Niet alleen dat, sommige commentatoren in de media zijn van mening dat Washington zelf achter de mogelijke arrestatiebevelen tegen Benjamin Netanyahu en de Israëlische militaire leiding zit, anders zou het VN-tribunaal voor oorlogsmisdaden in Den Haag dit proces niet zijn begonnen. Het zou niet gebeurd zijn zonder Amerikaanse goedkeuring. Dit zou de Israëlische regering onder druk moeten zetten om eindelijk een einde te maken aan de oorlog in de Gazastrook. Het is vreemd dat Washington geen Israëlisch grondoffensief in Rafah wil zien, terwijl dit tactisch en strategisch noodzakelijk is om Hamas voor eens en altijd te verpletteren. Dit is de stille wens van de Arabische regeringen in onze regio. Het is vrij duidelijk dat Benjamin Netanyahu een te grote last is geworden voor Washington, en daarom wil Washington een Israël zonder Bibi. Als Amerikaanse druk Bibi ervan weerhoudt Rafah binnen te gaan vanwege een gijzelingscrisis, gaat Washington ervan uit dat zijn regering zal vallen – omdat de meerderheid de oorlog wil beëindigen door Hamas te vernietigen. Het maakt niet uit wie de missie vervult, zijn regeringscoalitie, het volk of het Internationaal Strafhof, het belangrijkste is dat Bibi politiek wordt afgemaakt, dat is de stemming in de schaduw van de oorlog – en dat is niet goed.
Israëls raketafweer – Zegen en vloek tegelijk?
De diplomatieke aanval van de VS
Netanyahu: “Wij hebben als eersten toegeslagen om dreigende aanval te voorkomen”
