
Nieuwe satellietbeelden van zondag laten zien dat Iran de bouwwerkzaamheden rond de kraters die zijn ontstaan door de Amerikaanse luchtaanval op de nucleaire faciliteit in Fordo vorige week aanzienlijk heeft versneld.
De beelden tonen een graafmachine in de buurt van een van de kraters en een zandtransportband die grond van het terrein afvoert. De krater bevindt zich dicht bij ventilatieschachten die tijdens de aanval doelbewust zijn geraakt. Iran heeft blijkbaar aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het opruimen van het gebied.
Beelden van twee dagen eerder wezen al op eerste technische activiteiten, maar de nieuwe beelden wijzen erop dat Iran nu bezig is de toegang tot de ondergrondse faciliteit te herstellen.
De geasfalteerde toegangstunnels die dieper de berg in leiden, blijven echter geblokkeerd door lagen zand die kennelijk al vóór de aanval door de Islamitische Republiek daar waren opgeworpen.
Vijf dagen na de Amerikaanse aanval op Fordo toonden satellietbeelden van Maxar Technologies bouwmachines in de buurt van bomkraters die door Amerikaanse B-2-bommenwerpers in de berghelling waren geslagen. Op dat moment werden machines die op graafmachines leken en voertuigen in de buurt van de faciliteit waargenomen.
In de dagen daarna voerde Israël eigen luchtaanvallen uit op de toegangswegen naar de faciliteit om verdere toegang te verhinderen.
Tijdens een persconferentie verklaarde generaal Dan Caine, voorzitter van de gezamenlijke stafchefs van de Amerikaanse strijdkrachten, dat bij de aanval op Fordo twaalf zogenaamde “Massive Ordnance Penetrator”-bommen (MOP) waren gebruikt, elk met een gewicht van meer dan 13 ton.
Hij zei dat de bommen het ondergrondse complex op twee verschillende plaatsen door de ventilatieschachten hadden doorbroken. Caine legde uit dat deze wapens meer dan 15 jaar lang speciaal voor deze missie waren ontwikkeld en dat satellietbeelden al lang de ventilatie-infrastructuur hadden laten zien.
De eerste twee bommen zouden de betonnen lagen hebben vernietigd waarmee Iran de schachten had afgedekt, gevolgd door nog meer bommen die met een snelheid van meer dan 1.100 kilometer per uur hun doel bereikten.
Caine citeerde een van de piloten: “Het was de helderste explosie die ik ooit heb gezien – de nacht werd dag.”
Oorspronkelijk gepubliceerd door Israel Hayom.