Door Iran gesteunde sjiitische terreurmilities in Syrië en Irak maken regelmatig gebruik van langeafstands onbemande vliegtuigen om de Israëlische stad Eilat aan de Rode Zee aan te vallen.
Deze UAV’s, gelanceerd vanaf bases in gebieden waar Iran zich verschanst, vormen een constante bedreiging voor de Israëlische veiligheid en vereisen meer dan defensieve maatregelen om ze te neutraliseren.
Op zaterdag naderden twee UAV’s het gebied ten noorden van Eilat vanaf Syrisch grondgebied. De Israëlische Strijdkrachten onderschepten de drones voordat ze schade konden aanrichten, aldus het leger.
Als vergelding vielen de Israëlische strijdkrachten zondagavond een Syrisch militair commandocentrum en infrastructuurfaciliteiten aan, waaronder doelen die gebruikt worden door de luchtverdedigingseenheid van het Syrische leger.
Het is mogelijk dat de door Israël getroffen faciliteiten in Syrië ook werden gebruikt door Hezbollah, dat zich al jaren verschanst in Syrische militaire posities in de buurt van Israël.
Israëls beleid om het Syrische regime de schuld te geven van alle terroristische aanvallen die van zijn grondgebied uitgaan is logisch, maar zal de bedreigende capaciteiten niet daadwerkelijk elimineren. Dit kan alleen worden bereikt door Israëlische aanvallen op de sjiitische terroristen in Syrië en Irak zelf.
Iran heeft zijn milities in Syrië, Irak en Jemen de Houthi’s geactiveerd sinds het begin van de huidige oorlog als onderdeel van een multi-front aanval tegen Israël en.
Op 31 maart drong een vanuit Irak gelanceerde drone het Israëlische luchtruim binnen boven Jordanië en veroorzaakte lichte schade aan een gebouw op de marinebasis in Eilat. Het Islamitisch Verzet in Irak (al-Moqawamat al-Islamiat fi al-Iraq) eiste de verantwoordelijkheid voor de aanval op en beschreef deze als een aanval op een “belangrijk doelwit” in Israël.
Het gebruik van drones door de door Iran gesteunde milities maakt deel uit van een bredere strategie om asymmetrische oorlogstechnieken te gebruiken en de Israëlische luchtverdediging bezig te houden. Dit gebeurt allemaal terwijl het belangrijkste regionale terreurleger van Iran, Hezbollah, drones, raketten en antitankraketten afvuurt op Noord-Israël en het Israëlische vuur absorbeert.
Lage kosten, grote impact
UAV’s bieden Iraanse gevolmachtigden een goedkope manier om doelen in Israël aan te vallen met een grote impact. Ze vliegen vaak op lage hoogte om detectie door radarsystemen te vermijden en leggen lange afstanden af, zoals bij de aanval op twee grote Saoedische oliefaciliteiten in september 2019. Bij deze aanval werden UAV’s gebruikt die volgens de VS vanuit Iran werden afgevuurd en lange en indirecte routes vlogen naar hun doelen in Saoedi-Arabië.
De Houthi’s eisten later de verantwoordelijkheid voor deze aanvallen op, waarschijnlijk om te verhullen dat Iran de drones zelf had gelanceerd.
De recente drone-aanvallen vanuit Syrië en Irak wijzen op een gecoördineerde Iraanse inspanning om een multi-front dreiging tegen Israël te creëren die alleen maar zal groeien zonder een directe offensieve reactie, ongeacht de aard van de actieve of passieve medeplichtigheid van het Syrische regime.
Iraanse terroristische milities, uitgerust met steeds geavanceerdere dronetechnologie geleverd door de Iraanse defensie-industrie, vormen niet alleen een directe bedreiging voor Israël, maar ook voor soennitische Arabische landen, waaronder Jordanië en de Verenigde Arabische Emiraten.
Het onderscheppen van de drones in de buurt van Eilat door de Israëlische defensiemacht is een bewijs van de effectiviteit van Israëls wereldwijd toonaangevende meerlaagse luchtverdedigingssystemen, waaronder Iron Dome, David’s Sling en Arrow. Israël zal misschien ook nieuwe capaciteiten moeten inzetten, zoals radargestuurde kanonnen, om grotere zwermen drones te bestrijden, wat slechts een kwestie van tijd lijkt. Israëls nieuwe Iron Beam laserkanonnen kunnen een waardevolle en kosteneffectieve bijdrage leveren aan de lokale verdediging.
Maar Israël mag de noodzaak van een consequent offensief niet negeren. In Syrië onderhoudt Iran duizenden sjiitische terroristen die daar een nieuw leger proberen op te bouwen, zoals de Fatemiyoun Brigade, een Afghaanse sjiitische militie, en de Zainebiyoun Brigade, een Pakistaanse sjiitische militie. Deze strijdkrachten worden uitgerust, getraind en rechtstreeks geactiveerd door de Quds Force van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde.
Tegelijkertijd is het de eigen luchtmacht van de IRGC die direct vanaf Iraans grondgebied drones en raketten lanceert, onder andere op Israël op 14 april van dit jaar en tijdens de aanval op Saudi-Arabië in 2019.
Het Islamitisch Verzet in Irak, dat beweert achter de aanval in Eilat op 31 maart te zitten, is een overkoepelende organisatie die bestaat uit verschillende door Iran gesteunde sjiitische milities, waaronder Kata’ib Hezbollah, Harakat Hezbollah al-Nujaba en Kata’ib Sayyid al-Shuhadaa. Deze groepen opereren zowel in Irak als in Syrië onder het bevel van de IRGC.
De opbouw van deze milities is de afgelopen jaren in een stroomversnelling geraakt, hoewel er berichten zijn over incidentele luchtaanvallen tegen deze milities.
Hoe is het nu met de 9-jarige bevrijde gijzelaar Emily?
Tacheles met Aviel – Misschien maakt Israël opnieuw een fout
Vijf gewonden door Hezbollah-raketten in centraal en noordelijk Israël
