Iraanse en Syrische schakers boycotten Israëlisch team

Bij een rapidschaaktoernooi, het FIDE World Rapid Team Championship, in Kazachstan werd het Israëlische team uit Ashdod geboycot. De Iraniër Amin Tabatbai en de Syriër Ajiad Miro, vertegenwoordigers van het Amerikaanse GMHans team, weigerden tegen de spelers uit Ashdod te spelen.

De Iraniër en de Syriër, die het Amerikaanse team vertegenwoordigen als “buitenlandse” versterkingen, hebben in alle zeven wedstrijden tot nu toe gespeeld voor één van de sterkste teams ter wereld, maar weigerden tegen Israël te spelen. Deze weigering leidde tot de overwinning van het Israëlische team.

“Helaas wordt de politiek weer vermengd met sport,” zegt Moshe Shalu, voorzitter van de club uit Ashdod. “Ik begrijp de Iraniërs en Syriërs, ze zijn bang, wie weet wat er met hen en hun families zal gebeuren, maar er is een andere manier. De Amerikanen wisten van tevoren dat er een Israëlisch team zou zijn, ze hadden ook andere spelers kunnen opstellen.”

Ashdod stuurde een brief naar de Wereld Schaak Federatie (FIDA) met het verzoek om Tabatbai en Miro te schorsen van alle toekomstige activiteiten: “Wij geloven dat alleen een krachtige houding die de klacht aanpakt een kans heeft op uitroeiing en afschrikking.” “Fida moet de wereld laten zien dat boycots niet worden getolereerd en dat boycotters worden gestraft.”

Het wordt ook interessant in september, wanneer Israël het “Superkampioenschap” schaken organiseert. In het hoofdevenement zullen tien van de beste schakers ter wereld het tegen elkaar opnemen, waaronder een wereldkampioen en Israëlische schakers. Tegelijkertijd is er een open snelschaakkampioenschap, een evenement voor alle schakers uit Israël en de rest van de wereld, waaraan honderden schakers zullen deelnemen. Voor dit evenement is een prijzengeld van 130.000 shekels aangekondigd, wat gelijk staat aan ongeveer 42.000 euro.

Er zullen waarschijnlijk geen verrassende boycots zijn bij dit evenement, omdat het in Israël plaatsvindt.

Het zijn uiteindelijk de atleten zelf die lijden onder het boycotten van een Israëli. Ze bereiden zich lang voor op hun toernooien, om ze vervolgens vroegtijdig te beëindigen. Onder druk van hun regeringen en uit angst voor hun families hebben ze echter vaak geen andere keuze dan mee te spelen. Het is moeilijk te zeggen in hoeverre ze zelf hun boycot steunen.