God gebruikt evangelischen om Israël te helpen haar land terug te krijgen

Toen premier Benjamin Netanyahu besloot de Jordaanvallei te annexeren, deed hij geen moeite om zijn eigen Israëlische kiezers te overtuigen. Netanyahu’s regering deed ook niet veel moeite om de annexatie aan het Israëlische publiek uit te leggen of te promoten, wetend dat er grote protesten en demonstraties zouden komen.

Door David Lazarus |

De Israëli’s zijn vrijwel in het ongewisse gelaten over de details van het plan om dit belangrijke stuk van het Joodse land langs de Jordaan, eenzijdig te annexeren.

Netanyahu heeft ook niet de moeite genomen om de steun van de Amerikaanse Joodse gemeenschap voor de annexatie te zoeken, wetend dat hij geconfronteerd zou worden met sterke oppositie onder de Joodse kiezers, die in de meerderheid democratisch zijn. In plaats daarvan wendde de premier van de Joodse Staat zich tot de evangelische christenen voor steun. Denk daar maar eens over na. Christenen zijn de dominante speler geworden, in de politieke manoeuvres die nodig zijn om het land van Israël, dat bij het Joodse volk hoort, terug te nemen.

Kijk naar Netanyahu’s recente toespraak tot een Evangelisch-Christelijke Coalitie ter gelegenheid van 100 jaar na de San Remo Conferentie, die de weg vrijmaakte voor een zionistische staat.

Netanyahu gaat ervan uit dat de evangelische basis van de Amerikaanse president Donald Trump de annexatie zonder twijfel zal steunen, niet alleen van de Jordaanvallei, maar ook van eventuele toekomstige plannen om het Bijbelse vaderland te herstellen. De Israëli’s zijn grotendeels tot zwijgen gebracht, omdat Netanyahu’s afhankelijkheid van christelijke steun voor het annexatieplan hen buiten het gesprek heeft gelaten. De Israëli’s maken zich zorgen dat eenzijdige annexatie zal leiden tot meer terroristische aanslagen en verlies van mensenlevens. Als dat gebeurt, schreef een Israëlische journalist, zullen het onze ‘soldaten zijn die de prijs betalen, evenals de burgers van Israël – niet de evangelischen.’

Israël, een christelijke zionistische staat?

Ook Netanyahu weet dat de annexatie veel Amerikaanse Joden kwaad zal maken, die bang zijn voor internationale vergelding. Helaas waarderen de meeste Amerikaanse Joden de strategische, economische en geestelijke betekenis van de weelderige Jordaanvallei niet. Ook hier vermijdt premier Netanyahu om het Amerikaanse Joodse publiek aan te spreken en gaat hij rechtstreeks naar zijn evangelische christelijke aanhangers, in de wetenschap dat zij de stap niet in twijfel zullen trekken. Ik kan me alleen maar voorstellen dat onze Amerikaanse broeders en zusters zich afvragen hoe het komt dat christenen nu zoveel macht hebben over de toekomst van Israël. ‘Is het zionisme niet de nationale bevrijdingsbeweging van het Joodse volk? Het zijn immers de Joden, en niet de evangelischen, die de directe belanghebbenden zijn in de zionistische onderneming,’ merkte een schrijver op.

Waarom San Remo?

Het was niet zonder bedoeling dat Netanyahu de San Remo-conferentie gebruikte om de annexatieplannen te promoten bij de christelijke aanhangers van Israël. Het was in april 1920 dat wereldleiders, waaronder Chaim Weizmann, na de Eerste Wereldoorlog bijeenkwamen om een nieuwe internationale orde te creëren, die uiteindelijk zou leiden tot de oprichting van een nationaal huis voor het Joodse volk. De volgende korte documentaire is een geweldige inleiding op de San Remo conferentie. U kunt de getuigenis uit eerste hand van een van de Britse diplomaten zien, die bij de onderhandelingen aanwezig was, over hoe de Emir Faisal en Lawrence van Arabië beide de vestiging van een Joods thuisland in Israël ondersteunden. Ook kunt u zien hoe het document dat bekend staat als het Faisal-Weizmann-akkoord, tot stand kwam:

Kijk bij 2:30 minuten hoe het Joodse Legioen zij aan zij met de Arabieren en de Britten vocht om de oostelijke oever van de Jordaan te veroveren op de Ottomanen in 1918.

Kijk bij 4:30 minuten hoe Anwar Nusseibeh uitlegt hoe de Arabieren in Palestina zichzelf zagen als pan-Arabisten (onderdeel van één groot Arabisch volk) die deel uitmaakten van Syrië. Ze hadden geen idee van een onafhankelijk ‘Palestijns volk’ en geen aparte identiteit buiten het pan-Arabisme.

Kijk bij 9:20 minuten hoe Nobelvredesprijs-winnaar Philip Noel Baker uitlegt hoe Faisal en T.E. Lawrence (Lawrence van Arabia) hem overtuigden om het zionisme te steunen.

Dit is ook interessant