
In veel opzichten is Mirna Sayeh een typische 22-jarige basketbalspeelster die zich probeert te vestigen in de Israëlische topcompetitie door haar sportieve dromen zo ver mogelijk na te jagen, terwijl ze ondertussen een graad in boekhouden nastreeft.
Maar Sayeh trekt landelijke aandacht omdat ze de eerste Palestijnse vrouw is die in de hoogste basketbalcompetitie van Israël speelt. Hoewel ze haar hele leven al in Bethlehem woont en aan de universiteit van Bethlehem studeert, wordt Sayeh technisch gezien niet als buitenlander beschouwd omdat haar moeder uit Nazareth komt. Omdat ze een Israëlische identiteitskaart heeft, kan Sayeh heen en weer reizen naar Jeruzalem voor wedstrijden en trainingen.
“Ik verdeel mijn tijd. Ik ga ‘s ochtends naar de universiteit, dan naar Jeruzalem voor de training en ‘s avonds studeer ik. Ik heb ontdekt dat dit de enige oplossing is,” vertelde Sayeh aan de Tazpit-persdienst.
Ze werd ontdekt door Ohad Gal, de coach van ASA Jeruzalem. “Ik speelde in de derde divisie,” herinnerde Sayeh zich. “De coach zag me spelen en zei dat hij me voor hem wilde laten spelen. Ik was echt blij en opgewonden. Het was iets waar ik van gedroomd had.”
Op de vraag hoe Sayeh zich aanpast aan de Premier League, vertelde Gal dat de meeste speelsters meestal een seizoen of twee nodig hebben om zich aan te passen aan het spelniveau in de Premier League, waarin ook atleten uit de VS en andere landen spelen.
“Ze heeft een gat te vullen, maar haar vaardigheden voor het spel zijn erg goed,” zei Gal. “Ze moet sterker worden en ik ben blij dat ze het probeert. Je ziet hoe getalenteerd ze is op de vloer. Haar dribbelvaardigheden en haar schietvaardigheden. Ze is een goede schutter.”
Sayeh speelt momenteel Guard, maar Gal vertelde dat hij zijn nieuwe aanwinst in de toekomst de meer veeleisende positie van Point Guard zou kunnen zien innemen.
“Ze is snel, haar balvaardigheid en dribbels zijn uitstekend en dat is wat je verwacht van een Guard,” legde Gal uit, maar hij voegde eraan toe: “Een Point Guard is de opsteller, ze is ook verantwoordelijk voor het leiden van het team. Voor mij moet elke Guard een Point Guard zijn en ik hoop dat zij het vertrouwen heeft om een Point Guard te worden. Het kost tijd, maar ze heeft het talent om het te doen.”
Zowel Sayeh als Gal benadrukten dat ze gewoon een speelster van ASA Jeruzalem is en dat haar Palestijnse identiteit er niet veel toe doet. Sayeh legde uit dat zij en haar teamgenoten goed met elkaar kunnen opschieten en niet over politiek discussiëren.
Op de vraag of hij zich zorgen maakte dat de andere speelsters een Palestijnse vrouw niet in het team zouden accepteren, antwoordde Gal: “Nooit. En het is niet hun beslissing. Ik zie gewoon iemand die hard wil werken en de ambitie heeft om haar droom te leven.” Sayeh voegde eraan toe dat haar familie en vrienden in Bethlehem zeer ondersteunend zijn geweest. “Ze weten dat het mijn droom is om professioneel basketballer te worden. Mijn moeder komt naar elke wedstrijd die ik speel.”
Sayeh vertelde dat ze op zesjarige leeftijd begon met basketbal. “Toen ik begon, was het gewoon voor de lol. Al mijn vrienden speelden, en uiteindelijk had ik het gevoel dat ik gewoon meer wilde leren en elke dag wilde spelen,” zei ze.
Op de vraag welke spelers haar momenteel inspireren, zei Sayeh dat ze graag kijkt naar Klay Thompson, de All-Star guard van de Golden State Warriors. “Hij is een geweldige schutter en ik hou van de manier waarop hij traint. Ik wil ook een scherpschutter worden, en ik hou van wat hij zegt over hoe hij zich wil verbeteren.”
Ze legt uit dat de Palestijnse samenleving de neiging heeft zich meer te richten op mannensporten dan op vrouwensporten. Ze noemt basketbal als voorbeeld. “In de mannencompetitie zijn er veel teams en het seizoen duurt negen maanden. Vijf jaar lang waren er slechts 10 vrouwenteams en duurde het seizoen slechts twee of drie maanden,” zegt Sayeh. “Ik hou van het spel en wilde niet stoppen met spelen. Ik wilde in mijn toekomst spelen.”
Gal hoopt meer Palestijnse vrouwen in de Premier League te zien spelen. “Ik hoop dat hun agenten of coaches ons benaderen, zodat we hun vaardigheden kunnen zien. We zijn een professioneel team. Niemand wordt geweigerd vanwege hun identiteit. Ze moeten gewoon komen opdagen en hard werken zoals elke andere speler.”
Sayeh is zich ervan bewust dat de schijnwerpers die zij als eerste Palestijnse speelster in de Premier League geniet, haar tot rolmodel hebben gemaakt voor andere meisjes met sportieve ambities. “Geef nooit op. Als je iets wilt, moet je er hard voor werken. Je moet elke dag werken om je dromen te bereiken, want niemand gaat ze je geven.”