
Wie is er omgekomen bij de verrassingsaanval van Israël? Wat was het doel van de nachtelijke operatie? En hoe dicht is Iran werkelijk bij de atoombom?
In de nacht van 12 op 13 juni heeft Israël in een gecoördineerde actie het hart van het Iraanse atoomprogramma getroffen. Tientallen doelen in Natanz, Fordow en Teheran werden tegelijkertijd aangevallen, waaronder ondergrondse verrijkingsinstallaties, onderzoekslaboratoria en commandoposten.
Maar wat vooral opvalt, is dat verschillende hoge generaals van de Revolutionaire Garde en vooraanstaande atoomwetenschappers doelbewust zijn uitgeschakeld.
De operatie draagt de bijbelse naam “עם כלביא – Am K’Lavi” – Een volk als een leeuw. En precies zo presenteerde Israël zich die nacht: snel, vastberaden, onverschrokken.
De nucleaire dreiging
De afgelopen maanden zijn de aanwijzingen steeds sterker geworden: het Iraanse regime nadert het “punt van geen terugkeer” op weg naar de atoombom. Geheime dienst informatie bewijst dat Teheran inmiddels over honderden kilo’s tot 60% verrijkt uranium beschikt – een technologische tussenstap die slechts enkele weken verwijderd is van materiaal dat geschikt is voor wapens.
Tegelijkertijd werkt Iran in het geheim aan de ontwikkeling van alle componenten voor een atoombom, waaronder ontstekingsmechanismen, kernkoppen en draagraketten. Het geheime programma is de laatste tijd aanzienlijk versneld.
De reactie van Israël
Israël reageerde met de meest omvangrijke militaire actie tot nu toe tegen de nucleaire infrastructuur van Iran. In het kader van operatie “Am K’Lavi” vielen Israëlische lucht- en speciale eenheden gecoördineerde doelen in heel Iran aan, waaronder de uraniumverrijkingsinstallaties in Natanz en Fordow, ondergrondse onderzoekslaboratoria en commandoposten van de Revolutionaire Garde.
De operatie was niet alleen gericht op technische installaties, maar ook op de leidende elite. Verschillende hoge commandanten van de Revolutionaire Garde en bekende atoomwetenschappers werden bij gerichte aanvallen gedood. Onder de met naam genoemde slachtoffers bevinden zich:
- Generaal-majoor Hossein Salami, opperbevelhebber van de Revolutionaire Garde
- Generaal-majoor Mohammad Bagheri, stafchef van de Iraanse strijdkrachten
- Gholam Ali Rashid, invloedrijk generaal en naaste vertrouweling van Khamenei
- Dr. Fereydoun Abbasi-Davani, voormalig hoofd van de Iraanse atoomenergieautoriteit
- Mohammad Mehdi Tehranchi, kernonderzoeker en lid van de hoogste wetenschappelijke raad
Deze gerichte moorden maken deel uit van een strategie die in de militaire theorie “Decapitation Warfare” wordt genoemd – het uitschakelen van de leiderschapsstructuur van een tegenstander om diens vermogen om centrale projecten verder te organiseren en uit te voeren blijvend te verzwakken.
Minister van Defensie Israel Katz noemde de operatie nauwkeurig, effectief en noodzakelijk. Premier Benjamin Netanyahu verklaarde dat Israël “de nucleaire dreiging zal elimineren – met alle middelen en zo lang als nodig is”.
De keuze van de naam “Am K’Lavi” is geen toeval. De formulering komt uit Numeri 23:24:
“Zie, een volk dat opstaat als een leeuw en zich verheft als een leeuw.”
Hiermee verwijst Israël niet alleen naar zijn militaire vastberadenheid, maar ook naar een diepgewortelde houding: wie verantwoordelijk is voor het leven van het volk, mag niet aarzelen om op te treden wanneer het voortbestaan in gevaar is.
Internationale reacties
De internationale reactie bleef ambivalent. Terwijl sommige landen begrip toonden voor de veiligheidsbelangen van Israël, groeide tegelijkertijd de bezorgdheid over een escalatie in de hele regio. Jordanië en andere buurlanden sloten hun luchtruim, de olieprijzen stegen snel en Teheran dreigde met vergeldingsmaatregelen.
Israël maakt echter duidelijk: een regime dat openlijk streeft naar de vernietiging van de Joodse staat, mag niet over kernwapens beschikken. De tijd van waarschuwingen is voorbij. Met “Am K’Lavi” staat Israël op als een leeuw – vastberaden, moedig en verantwoordelijk voor zijn toekomst.