LedenEen ‘nepgenocide’ versus een ‘echte’

Al meer dan een jaar worden Joden binnen en buiten de staat Israël gebombardeerd met valse beweringen over “genocide” op de Palestijnen in de Gazastrook. De retoriek van de pro-Hamas menigte – “We willen hier geen zionisten”, “Ga terug naar Polen” enzovoort – is zo lelijk dat Nazi-Duitsland er trots op zou zijn. De gevolgen in de echte wereld – brandstichting en gewapende aanvallen op synagogen en andere Joodse instellingen van Canada tot Australië, een pogrom in Amsterdam, fysieke en seksuele mishandeling van mensen die herkenbare Joodse symbolen dragen, sluipende discriminatie van “zionisten” in de kunsten, de geneeskunde en de academische wereld, en te veel andere incidenten om hier volledig op te noemen – doen maar al te sterk denken aan nazi-geweld.

Er bestaat niet langer twijfel over dat Joodse gemeenschappen te maken hebben met de ergste toename van antisemitisme sinds de Tweede Wereldoorlog. Aan de basis van de huidige aanval ligt wat mijn collega Melanie Phillips “Palestinianisme” noemt. Volgens haar “is het een poging om Joden te verbannen uit hun land, hun geschiedenis en...