
Dit zijn de dagen van Elia (These are the days of Elijah) – zo luidt de titel van een prachtig aanbiddingslied, gecomponeerd door Robin Mark uit Noord-Ierland. Het is een oproep om te erkennen dat de wederkomst van de Heer nabij is, en dat geldt vandaag meer dan ooit.
Maleachi, de laatste van de profeten die 400 jaar vóór de komst van de Messias sprak, eindigt met de uitspraak dat Elia “vóór de grote en vreselijke dag van de Heer” zal komen (Maleachi 4:5).
Naar mijn mening zou dit in twee fasen worden vervuld: eerst door Johannes de Doper, die de weg baande voor de komst van de Heer onder zijn volk, door op te roepen tot bekering. En vervolgens opnieuw in de laatste dagen, in een grotendeels goddeloze wereld, wanneer de geest van Elia velen ertoe zal aanzetten om God in de “woestijn” te zoeken – weg van het lawaai van de stad en onze gekke, ‘woke’ wereld vol humanistisch denken, waarin niets meer lijkt te kloppen.
Zoekenden willen realiteit en betekenis vinden door zich af te keren van zonde en egoïsme via bekering en doop. En dat gebeurt vandaag op grote schaal. Aan de kust van Californië zouden volgens berichten in één dienst tot wel 12.000 mensen door het water van de doop zijn gegaan – 6.000 bij een stranddienst en de rest gelijktijdig in kerken verspreid over de staat. En op de straten van Londen namen velen met vreugde gratis Bijbels in ontvangst, waarin de antwoorden op onze problemen te vinden zijn.
Politici van vandaag zullen zeker niet zo’n antwoord geven, kijkend naar wat er allemaal gezegd wordt, zoals de verklaring van de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Lammy dat klimaatverandering de grootste bedreiging voor de mensheid vormt. Het is waar dat er overal vreemde weersverschijnselen zijn; mijn Zuid-Afrikaanse vrienden in KwaZulu-Natal zijn nu bedekt door een laag sneeuw, terwijl het daar normaal gesproken lente is!
Maar Jezus zei: “De mensen zullen bezwijken van angst in de verwachting van wat de wereld gaat overkomen, want de hemelse machten zullen worden geschokt.” (Lukas 21:26)
Ondertussen ontdekken de nieuwe leiders van de Labour-partij hoe waar de ongemakkelijke Bijbelse waarschuwing is: “je zonde zal je vinden” (Numeri 32:23). Degenen die de voormalige premier Boris Johnson voor verschillende overtredingen aan de schandpaal hebben genageld, worden nu gedwongen hun hypocrisie toe te geven.
En terwijl het Midden-Oosten in brand staat, wordt er al gesproken over het uitbreken van de Derde Wereldoorlog. Met terroristen in het noorden, bewapend tot de tanden, staat Israël opnieuw voor een bedreiging van haar bestaan, aangezien de hele wereld zich tegen het land keert – in vervulling van de Bijbelse profetieën over de eindtijd.
Ja, theoretisch heeft Israël nog steeds “bondgenoten”, maar daar kan niet langer op worden vertrouwd – wellicht omdat ze uiteindelijk Gods bedoelingen voor zijn uitverkoren volk of voor iemand anders niet volledig begrijpen. Als de goede Vader die hij is, houdt hij van hen met een eeuwige liefde, ondanks hun eigenzinnigheid. Hij zal hen nooit verlaten en zich op een dag aan hen openbaren als natie.
Zijn belofte om hen het land Kanaän te geven, is duidelijk vastgelegd in de Heilige Schrift; het staat zwart op wit voor iedereen om te lezen (bijv. in Jozua 1:4) in een tekst die duidelijk duizenden jaren oud is.
Hun aanspraak op dit land (met name op Judea, Samaria en de Oude Stad van Jeruzalem) is ook zwart op wit vastgelegd in een internationaal verdrag (San Remo, 1920), dat het Britse mandaat over het toenmalige Palestina vestigde. Groot-Brittannië kreeg de taak om het Joodse volk voor te bereiden op het zelfbestuur in de moderne wereld.
Het gebied Palestina kwam vrij toen de Joodse staat in 1948 werd herboren. Er is nooit een staat Palestina geweest; het was slechts een verzamelnaam voor de regio die door de Romeinen werd omgedoopt tot Philistia (naar Israëls oude vijand, de Filistijnen), als laatste belediging voor de verbannen Joden. Overigens zijn de Filistijnen inmiddels uitgestorven.
Groot-Brittannië had dus het grote voorrecht om bij te dragen aan de bevrijding van “Palestina” van eeuwenlange duisternis onder vreemde overheersing. En ze werden daartoe in staat gesteld dankzij de invloed van moedige, bijbelgetrouwe figuren als Lord Shaftesbury, William Wilberforce, Arthur Balfour, Charles Spurgeon en bisschop J.C. Ryle.
Maar sinds Groot-Brittannië en het Westen in het algemeen de rug hebben gekeerd naar de God van Israël, wiens wetten en profeten de fundamenten van onze beschaving vormden, is het verval ingezet en zijn onze grote instellingen (inclusief ons parlement en de gevestigde kerk) beginnen af te brokkelen – in het eerste geval letterlijk, zoals bouwinspecteurs ontdekten.
Daarom begrijpen de westerse leiders vandaag de dag, met enkele uitzonderingen, simpelweg niet dat Gods woord waar is, dat Hij Zijn Zoon heeft gezonden om ons van zonde en slavernij te bevrijden, en dat Hij op een dag – misschien wel heel binnenkort – zal terugkeren als Vredevorst om de wereld van onderdrukking en geweld te bevrijden.
Die vrede begint niet aan een politieke onderhandelingstafel. Het begint wanneer wij onze harten openen voor Jezus, die zegt: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door mij.” (Johannes 14:6)
En wanneer hele gemeenschappen, die Hem hebben aangenomen, samenkomen – zoals dat zelfs vandaag in Israël gebeurt, waar Arabische en Joodse gelovigen de liefde van Jesjoea delen – dan is er ware vrede!
Dit zijn de dagen van Elia
Hij verkondigt het woord van de Heer
En dit zijn de dagen van Uw dienaar Mozes
Rechtvaardigheid wordt hersteld
En hoewel dit dagen van grote beproevingen zijn
Van hongersnood, duisternis en het zwaard
Zijn wij toch de stem in de woestijn die roept: “Bereidt de weg van de Heer!”
Terugtrekking IDF uit noordelijk Gaza moet tijdelijk zijn

Iraanse troepen ontvluchten Syrië na de val van het Assad-regime

Een ‘nepgenocide’ versus een ‘echte’
