
De wetten met betrekking tot de rode vaars behoren tot de meest raadselachtige van alle bijbelse geboden. Zelfs een koning zo opmerkelijk wijs als Salomo, zoals hij toegeeft in het boek Prediker, kon de logica ervan niet volledig begrijpen.
Dit is deels te wijten aan de zeldzaamheid van hun aanwezigheid in ons midden; vanaf de tijd van Mozes tot aan de verwoesting van de Tweede Tempel in 70 na Christus werden er slechts negen vaarzen geofferd. In zowel het Jodendom als het christendom kondigt het verschijnen van levensvatbare kandidaten voor de rode vaars de Messias aan.
Het onderwerp wordt vaak verkeerd beoordeeld en begrepen, zoals Adam Eliyahu Berkowitz, auteur van het nieuwe boek “Return of the Red Heifers: Paving the Road to Redemption”, pijnlijk aangeeft.
Zijn boek is om verschillende redenen geschreven. Ten eerste wilde hij een grondig onderzocht en nauwkeurig antwoord geven op het soort YouTube-video’s dat minstens 500.000 views krijgt (vaak wel een miljoen).
“Als [de mensen die deze video’s maken] denken dat ze over deze kwestie weten, maar niet met rabbijn Azaria Ariel – of het Tempel Instituut – hebben gesproken zoals ik, dan weten ze niet waar ze het over hebben. Terwijl zij niet naar de bronnen gaan, doe ik dat wel!” vertelde Berkowitz aan JNS.

Het probleem reikt verder dan YouTube en de nieuwe media en betreft ook voormalige, verantwoordelijke nieuwsorganisaties zoals CBS, voegde hij daaraan toe. “Ongeveer een jaar geleden was er een nieuwsuitzending waarin werd gezegd dat we tijdens Pesach de ceremonie van de rode koe zouden uitvoeren. Dat is verboden, en die bewering kwam voort uit een verkeerde interpretatie van de lezing van het Thora-gedeelte Parasjat Para vóór Pesach. Ik wilde verkeerde informatie en leugens van tevoren rechtzetten. Als je ergens over praat, moet je er ook echt verstand van hebben.”
De andere impuls was de huidige “IJzeren Zwaarden” oorlog en wat Hamas de “Al-Aqsa Vloed” operatie noemde die eraan voorafging. Dit lijkt misschien overdreven, totdat we beter kijken naar wat de woordvoerder van de militaire vleugel van Hamas, Abu Obaida, zei na 100 dagen oorlog:
“Wij kijken 100 dagen terug om de geleerden, de medeplichtigen en de onbekwamen onder de wereldmachten — die geregeerd worden door het recht van de sterkste — te herinneren aan een agressie die haar hoogtepunt bereikte tegen onze weg [Al-Quds] en Al-Aqsa, met de aanvang van de feitelijke verdeling in tijd en ruimte en het brengen van rode koeien als toepassing van een verwerpelijke religieuze mythe. Deze mythe is gericht op een aanval tegen de gevoelens van een hele natie, in het hart van haar Arabische identiteit en de weg van haar Profeet [de Nachtreis] en de Hemelvaart.”
Zoals Berkowitz in zijn boek uitlegt, arriveerden de rode vaarzen in september 2022 uit Texas, een gezamenlijke operatie van de christelijke bediening Boneh Israel en het Temple Institute. We weten uit opgenomen communicatie van Hamas dat het bloedbad dat ze op 7 oktober 2023 uitvoerden al jaren gepland was en al enige tijd eerder had kunnen plaatsvinden.
“Eén van de redenen waarom Israël werd aangevallen is vanwege de rode vaarzen,” zegt Berkowitz, “en de Palestijnse Arabieren waren bezorgd dat de Joden de Derde Tempel zouden herbouwen, daarom werd de operatie de ’Al-Aqsa Vloed’ genoemd. Hezbollah zei ook hetzelfde. Dus als onze vijanden zich hierop richten, moeten wij dat ook weten.”
Israëlische strijdkrachten die in de Gazastrook vechten, meldden dat een afbeelding van de Rotskoepel op de Tempelberg, die moslims Al-Aqsa noemen, in veel huizen te zien is, omdat ze zich richten op het verijdelen van wat volgens hen dreigende pogingen zijn om de Derde Tempel te bouwen. De grootmoefti Haj Amin al-Husseini deed bijna een eeuw geleden hetzelfde en zweepte de moslim Arabieren op omdat ze bang waren dat de Joden de Tempelberg zouden innemen.
Berkowitz heeft de afgelopen negen jaar verslag gedaan van kwesties die verband houden met de rode vaars. Hij was ook de enige journalist die verslag deed van de aankomst van de vijf rode vaarzen. In zijn boek bespreekt hij de ingewikkelde en strenge regelgeving rondom het gebruik van deze vaarzen. Daarmee helpt hij te verklaren waarom er de afgelopen 2000 jaar zo weinig zijn gebruikt.
De koe moet bijvoorbeeld volledig uit rood haar bestaan en met een vergrootglas wordt gecontroleerd om er zeker van te zijn dat geen enkel haar een andere kleur heeft. Hoe ouder de dieren worden, hoe groter de kans dat ze niet-rood haar krijgen. Bovendien eisen veel landen dat een kalf bij de geboorte geïdentificeerd wordt met een nummer in het oor; elke oneffenheid zou zo’n rode vaars uitsluiten als kandidaat.
“Alles wat we nodig hebben is een perfect rode koe,” legt Berkowitz uit. “Dat is een extreem zeldzame gebeurtenis.” Ondertussen gaat de zoektocht door en hebben veehouders van over de hele wereld het Temple Institute benaderd met potentiële kandidaten. Er wordt zelfs gesproken over het onderzoeken van de mogelijkheid van genetische manipulatie om een perfect rode koe te creëren, en of dit halachisch toegestaan zou zijn.
Berkowitz ziet de manier waarop YouTubers en CBS de kwestie op een oppervlakkig niveau behandelen als onderdeel van de delegitimering van Joden die het moderne antisemitisme vormt. “Ze geven de Joden de schuld van 7 oktober,” zei Berkowitz. “Hun bewering was dat we, omdat we de Tempel willen bouwen, de Arabieren aanzetten om ons aan te vallen – dat is pure victim blaming. Volgens Rabbi Ariel hebben de Arabieren nooit een excuus gebruikt om Joden aan te vallen en te doden. Wij krijgen de schuld van Arabisch geweld… en ze gebruiken onze Bijbel en onze Tempel om het te rechtvaardigen!”
De bewering dat de Joden proberen de islamitische suprematie op de Tempelberg over te nemen, komt ook aan bod. “De bewering dat we hun heilige plaats proberen af te pakken is beledigend.”
Hij verwees naar het onweerlegbare feit – bewezen door koolstofdatering – dat zich onder de moslimgebouwen op de Tempelberg veel oudere overblijfselen van de eerste en tweede Joodse tempels bevinden. Het argument dat verschillende commentatoren naar voren hebben gebracht is dat de kwestie van het “eigendom” van de Tempelberg de woede van Arabische moslims en degenen die de islam over de hele wereld beoefenen zo wekt, omdat ze weten dat de Umayyaden niet de eersten waren die de plek betraden – bij lange na niet.

Een van de vreemdste aspecten van de situatie met de rode vaarzen is Berkowitz’ bewering dat christenen er veel meer in geïnteresseerd zijn dan Joden. “De christenen zien dit en zijn geïnteresseerd in de rode vaarzen en een terugkeer naar de Tempel. Vergeet niet dat een christelijke groep de rode vaarzen naar Shiloh bracht. Ik denk dat de reden is dat veel religieuze Joden geen Derde Tempel willen; zij geven de voorkeur aan het Jodendom zoals het bestond in Polen. Evangelicals hebben een op geloof gebaseerde steun voor Israël die zich manifesteert in de Bijbel.”
In het verleden, als er een potentiële kandidaat was voor een rode vaars, zouden Joden het verbergen en niet onthullen waar het zich bevond uit angst dat ofwel linkse mensen of zelfs de seculiere regering het dier zou besmetten en het ongeschikt zou maken.
In deze context maakt Berkowitz een opzienbarende beschuldiging: “Orthodoxe rabbijnen hebben verkondigd dat Joden niet naar de Tempelberg moeten gaan. Ze willen liever een religie gebaseerd op ballingschap. Ze willen de shmittah [de zevenjarige cyclus waarin een akker niet geoogst mag worden] niet houden; ze willen de kalender niet instellen; ze zijn tegen alles wat te maken heeft met het praktische leven in Israël.”
Hij zei dat de rabbijnen zichzelf in een ongunstige positie hadden gebracht: “Als we niet naar boven gaan [naar de Tempelberg], dan hebben we het praktisch aan de Arabieren overgelaten. Nu gaan de meeste Haredim tegen de wil van hun rabbijnen naar boven. Dit is ook wijdverspreid onder de settlers, die verlangen naar een terugkeer naar het Jodendom in het Land Israël.”
Berkowitz merkte op dat de Israëlische samenleving steeds religieuzer wordt, en terwijl de meeste Israëli’s vroeger tegen het bidden van Joden op de Tempelberg waren, is de laatste twee jaar minstens 70% van de mensen voor het Joodse gebed, het dragen van tefillin of tallit, het lezen uit een Thorarol of zelfs het zwaaien met een lulav op Sukkot. “Ik geloof dat dit de Israëlische samenleving zal verenigen en niet zal verscheuren,” zei hij. Israëli’s erkennen dat we trots moeten zijn om Joods te zijn.
Berkowitz vergeleek dit met de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem door de Amerikaanse president Donald Trump, waarvan werd gevreesd dat het een oorlog zou uitlokken. “De Tempelberg is geen brandhaard; Jeruzalem is een stad van vrede door zijn naam en aard. Het probleem is niet dat de Arabieren daar zijn, maar dat zij de enigen zijn die daar zijn. Mensen zijn bang dat er oorlog komt als Joden zich op de Tempelberg gedragen als Joden. Ik denk precies het tegenovergestelde,” legde hij uit.
We moeten niet vergeten dat het huidige Israëlische verbod op bidden op de Tempelberg zowel Joden als christenen treft. Verwijzend naar Yehudah Glick, voorzitter van de Shalom Jerusalem Foundation, die pleit voor meer Joodse toegang tot de Tempelberg, zei Berkowitz: “Hij is voorstander van universeel gebed. Ik geloof dat de vrede zal uitbreken wanneer we op één plaats kunnen samenkomen en tot de God van de Bijbel kunnen bidden. Maar dat zal alleen gebeuren als we priesters van alle naties worden.”