Moriah Tzafar staat op het dak van haar huis aan de oostkant van de centrale Israëlische stad Rosh HaAyin, op slechts een paar meter van de veiligheidsbarrière, en maakt zich grote zorgen.
“We zien auto’s van de Palestijnse Autoriteit rondrijden en op ons afkomen. Wat doen ze hier? Het gebied is een gesloten militaire vuurzone [Zone 203]. We zien ze rondjes rijden langs het hek. Er zijn auto’s, mensen, illegale huizen, en ze komen steeds dichterbij. We melden dit elke dag aan de autoriteiten,” zegt ze. ”Het doet ons denken aan de [vrouwelijke] Israëlische troepen die de grens met Gaza bewaken. Voor 7 oktober 2023 luisterden we niet naar de waarnemers. Hoe is het mogelijk dat hetzelfde concept nog steeds bestaat, dat we [nog steeds] vertrouwen op een hek?”
Tzafar sprak tijdens een persexcursie die afgelopen maandag werd georganiseerd door de Regavim beweging om de aandacht te vestigen op de veiligheidsrisico’s voor Israëli’s die in het centrum van het land wonen. De Palestijnse Autoriteit heeft bijna 17.000 illegale bouwwerken gebouwd binnen een kilometer van het Israëlische veiligheidshek, dat zich ruwweg uitstrekt langs de wapenstilstandslijn van 1949 van het Gilboa-gebied in het noorden tot Ein Gedi bij de Dode Zee.
Zie ook: “De toename van illegale Arabische bouw langs de Groene Lijn is een bedreiging voor de veiligheid”.
Volgens Naomi Kahn, het hoofd van de internationale afdeling van Regavim, is de veiligheidsdreiging in het centrum van het land acuut.
“De mate van gevaar voor Israëli’s die in de buurt van de grenslijn wonen is geen mogelijkheid, maar een realiteit. Er zijn al inbraken en terreuraanslagen geweest in gemeenschappen aan de lijn en diep in Israël,” vertelde ze aan Jewish News Syndicat (JNS).
“De omvang van het gevaar is groter dan we willen toegeven, want er komen enorme hoeveelheden wapens binnen via Judea en Samaria [via Jordanië], terwijl de grens met Gaza wordt beveiligd en de noordelijke grens wordt beveiligd, dus de Iraanse gevolmachtigden en anti-Israël krachten richten hun inspanningen op het veel langere en minder beschermde gebied van de scheidingslijn,” zei ze. ”Ze verzamelen munitie, maken plannen en wachten op het juiste moment. Het gevaar is enorm, groeiend en dreigend.”
Kahn legde uit dat de lijn tijdens de Oslo Akkoorden werd gecreëerd om een scenario zoals dat van 7 oktober te voorkomen door een bufferzone te creëren en de reactietijd van Israël tegen een mogelijke vijandige invasie te verlengen. Ondanks het feit dat het volgens internationaal recht illegaal is om binnen 500 meter van de veiligheidsbarrière binnen te vallen, te bouwen, te planten of fysieke wijzigingen aan te brengen, doet de Palestijnse Autoriteit dit toch voortdurend, zei ze.
In 2002, op het hoogtepunt van de Tweede Intifada, begon de Israëlische regering met de bouw van het veiligheidshek langs de grenslijn om te voorkomen dat terroristen het centrum van het land zouden infiltreren.
Volgens Regavim heeft de staat echter de pogingen van de Palestijnse Autoriteit om gebied C in Judea en Samaria te annexeren genegeerd en zijn er geen stappen ondernomen om de illegale infiltratie in staatsgebied aan te pakken, waaronder de bouw van 90.000 illegale gebouwen in gebieden onder Israëlische jurisdictie.
Tegelijkertijd is het veiligheidshek herhaaldelijk gesaboteerd, waardoor vele kilometers van het hek volledig vernield zijn.
Rani Gavriel, het hoofd van de hulppatrouille van Rosh HaAyin, die samenwerkt met de lokale politie om de veiligheid van de gemeenschap te verzekeren, vertelde JNS dat “6.000 Arabieren elke dag illegaal Israël binnenkomen.” Hij beschreef een constante strijd tegen diefstallen, aanrandingen en terroristische aanvallen door Arabieren die de grenslijn overschrijden.
“Het beste wapen van de Arabieren is de olijfboom,” zei hij. “Zelfs als de olijven nog niet geoogst kunnen worden, zijn ze in de velden en gebruiken ze de bomen als dekking om bewakingsoperaties uit te voeren. Deze mensen zijn net als Hamas of Hezbollah. Ze zeggen openlijk dat Rosh HaAyin van hen is.”
Gavriel zei dat hij al jaren waarschuwt voor de dreiging en in 2021 al had gesproken met de commissie Buitenlandse Zaken en Defensie van de Knesset en de commissie Binnenlandse Veiligheid, maar niemand luisterde naar hem. “7 oktober was geen geïsoleerd incident,” waarschuwde hij. “We bereiden ons al voor op de volgende.”
Begeleid door een militaire escorte werd de groep naar de nabijgelegen Firing Zone 203 gebracht, gelegen in het oosten van Samaria. Kahn legde uit dat Israël na de terugtrekking uit de Sinaï, als onderdeel van het vredesakkoord met Egypte in 1979, veel schietzones had ingesteld op overheidsgrond. Hoewel deze militaire trainingsgebieden gesloten militaire zones zijn, moedigt de Palestijnse Autoriteit Arabieren aan om zich daar te vestigen om de schijn te wekken dat daar oude Arabische dorpen bestonden, zei Kahn.
Er wordt massaal illegaal gebouwd in vuurzone 203, met prachtige villa’s en sportvelden. E.M. (die vroeg om zijn naam niet te noemen), de landbeschermingsmedewerker van de Regionale Raad van Shomron die de rondleiding door het gebied leidde, wees erop dat we op een gloednieuwe geasfalteerde oost/west-route reden die steeds dichter bij Rosh HaAyin komt.
“Als we illegale bouw zien, melden we dat aan de overheid,” vertelde hij JNS. “Ze werken, maar ze doen niet genoeg. Het is tijd om wakker te worden, de illegale bouwwerken te vernietigen en op te staan tegen de PA, die gefinancierd wordt door buitenlandse organisaties.”
Barak Werker, uitvoerend directeur van de organisatie Green Now, richtte zich in de vuurzone op de milieuschade die wordt veroorzaakt door de PA, die volgens hem zowel Arabieren als Israëli’s in de PA treft. “Als het om milieukwesties gaat, zijn er geen grenzen. De grens bestaat niet,” zei hij.
Terug in Rosh HaAyin vertelde Moriah Tzafar de groep dat haar familie dagelijks lijdt onder het illegaal verbranden van afval door PA Arabieren. “We worden gedwongen om elke nacht met de ramen dicht te slapen,” legde ze uit.
Werker benadrukte dat de Palestijnse Autoriteit zich gedraagt als een derdewereldland, de lucht vervuilt door illegale verbranding, vooral van elektronisch afval, en het water vervuilt door rioolwater in rivieren te dumpen. Volgens hem moeten zowel Israël als de Palestijnse Autoriteit de politiek opzij zetten en een orgaan oprichten dat zich bezighoudt met alle milieukwesties.
Iets verder naar het oosten in Samaria werd de groep naar de Avichai veeboerderij geleid die Eitan Melet en zijn familie meer dan een jaar geleden hadden gebouwd op een heuvel op grond die eigendom is van de staat.
Met een duidelijk zicht op Rosh HaAyin en Tel Aviv in het westen, vertelde Melet aan JNS: “We zijn hier om de gemeenschappen op de grenslijn te beschermen met een permanente Joodse aanwezigheid.” De Arabische terroristen die in 2022 de terreuraanslag in de stad Elad uitvoerden, waarbij vier Israëli’s werden vermoord, kwamen uit het gebied waar nu de boerderij staat, zei hij, suggererend dat de aanval voorkomen had kunnen worden als er destijds een Israëlische aanwezigheid in het gebied was geweest. “Ons doel is om het land van Israël te beschermen,” zei Melet.
Op de vraag wat Israël zou kunnen doen om de veiligheid in de periode na 7 oktober te vergroten, zei Kahn: “De regering moet onze vijanden als vijanden behandelen. Ze moet ophouden te leven in het valse concept om Arabieren door te laten en hen economische stimulansen te bieden om ons niet aan te vallen. We hebben aan de grens met Gaza gezien dat dit een volledig verkeerde veronderstelling is, maar deze veronderstelling vormt nog steeds de basis van het Israëlische beleid. Dit moet veranderen.”
Israël moet “de Palestijnse Autoriteit op haar woord geloven – ze is van plan om een Palestijnse staat te creëren in heel Judea en Samaria, en we moeten goed kijken naar wat de Palestijnse Autoriteit tot nu toe heeft gedaan met haar veiligheidstroepen. Een Palestijnse staat zal niet vreedzaam naast elkaar willen leven. Tientallen Israëli’s zijn vermoord door de officiële politiemacht van de Palestijnse Autoriteit, honderden zijn gewond geraakt. Hun veiligheidsapparaat is op ons uit en wacht gewoon op een gunstig moment om nog een 7 oktober op ons los te laten,” voegde ze eraan toe.
Volgens Kahn “verzamelt Regavim de informatie, analyseert het en zorgt ervoor dat onze besluitvormers, vooral onze politieke leiders, begrijpen wat er ter plaatse gebeurt”.
De organisatie start ook rechtszaken “die de Israëlische regering dwingen om te reageren en haar passiviteit uit te leggen. En door deze rechtszaken leggen we de onderliggende misverstanden bloot en helderen we ze op. We stellen alternatieven voor de mislukte paradigma’s voor die volgens ons nog steeds van kracht zijn en we proberen onze politici aan te moedigen om in ons nationaal belang te handelen door onze vijanden eerst en vooral als vijanden te behandelen,” zei ze.
Soldaat gedood door raket van Hezbollah
“Israël moet aanwezigheid op Golan Hoogvlakte reorganiseren”
Familie van gedode Israëlische gijzelaar klaagt hulporganisatie UNRWA aan
