(JNS) De voormalige directeur van de Israëlische veiligheidsdienst (ISA, Shin Bet), Ronen Bar, heeft lef. Slechts twee jaar nadat hij verantwoordelijk was voor de ergste mislukking van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten in de geschiedenis van Israël – en nadat hij weigerde af te treden of uit zijn functie te worden ontheven – geeft hij ons allemaal les over verantwoordelijkheid. Met de nadruk op de huidige regering, natuurlijk.
In zijn toespraak op de conferentie ‘CyberWeek 2025’ van de Universiteit van Tel Aviv deze week preekte Bar:
“Verantwoordelijkheid is oneindig; je kunt haar niet verdelen, maar alleen op je nemen. En in leidinggevende posities is het beter om verantwoordelijkheid te nemen voor mislukkingen dan lof te oogsten voor successen.”
Vervolgens beweerde hij met morele superioriteit dat “de enige manier om een uitgebreid onderzoek naar deze mislukking [het niet voorzien en voorkomen van de gebeurtenissen van 7 oktober 2023] uit te voeren – om te weten te komen wat er werkelijk is gebeurd, om de complottheorieën te weerleggen die ons voortbestaan in gevaar brengen, om te leren wat er moet worden verbeterd en om ervoor te zorgen dat zoiets niet opnieuw gebeurt – een staatsonderzoekscommissie is.”
Dit waren indirecte, maar duidelijke zijdelingse kritieken op de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, wiens regering vorige maand had besloten een onafhankelijke commissie in te stellen om de ramp van 7 oktober te onderzoeken, met “een zo breed mogelijk publiek draagvlak”.
De luidruchtige steun van de Orde van Advocaten voor een staatscommissie is geen toeval. Haar leden zouden worden geselecteerd en gecontroleerd door Yitzhak Amit, de zelfbenoemde president van het Hooggerechtshof – precies de instelling die samen met delen van het veiligheids- en politieke establishment het waanzinnige concept deelde dat de weg naar 7 oktober vrijmaakte.
Het is ondenkbaar dat het Hof zijn eigen rol in deze ramp in twijfel zou trekken of Bar als een van de hoofdverantwoordelijken zou aanwijzen. Nee, het onderzoek toevertrouwen aan de almachtige rechterstoel zou betekenen dat de oude orde in stand wordt gehouden. Met andere woorden: het zou een onderzoekscommissie van de ‘deep state’ zijn.
Terug naar Bar.
Hij is dezelfde ISA-chef die tijdens de jaarlijkse wereldtop over terrorismebestrijding in 2022 aan de Reichman-universiteit in Herzliya klaagde dat de politieke instabiliteit en de groeiende verdeeldheid in de Israëlische samenleving de landen van de as van het kwaad, terroristische organisaties en individuele daders nieuwe impulsen geven.
In plaats van zich te concentreren op de expertise die hem de felbegeerde functie had opgeleverd, liet hij zijn innerlijke maatschappelijk werker naar boven komen. “Ons historische concurrentievoordeel – waarvan we al duizenden jaren profiteren – verdwijnt”, zei hij, eraan toevoegend dat de ISA “hiervoor kan waarschuwen, maar er niets aan kan doen. Dat is aan ieder van ons.”
Bedenk wat dat in de praktijk betekende: dat externe bedreigingen voor Israël minder gevaarlijk zouden zijn dan de interne malaise. Omdat hij met zijn zaklamp in de verkeerde richting scheen, is het geen wonder dat hij de lang geplande invasie van Hamas over het hoofd zag en zelfs de minister van Defensie of Netanyahu niet belde toen die begon.
Tot overmaat van ramp deed hij het tegenovergestelde van wat hij nu predikt. Hij gaf lippendienst aan zijn ‘verantwoordelijkheid’, maar trad niet af. Toen Netanyahu uiteindelijk besloot hem te ontslaan (een wettelijk voorrecht van de premier), weigerde hij aanvankelijk te vertrekken – met steun van het Hooggerechtshof, dat zijn ontslag blokkeerde. Pas later trad hij ‘vrijwillig’ af, maar niet met nederigheid, God verhoede het. Of met berouw. En zeker niet met fatsoen.
Zijn chutzpah (brutaliteit) is dan ook geen verrassing. Toch moet zijn hypocrisie worden benoemd.
Ja, hij is de laatste die het recht heeft om te preken over verantwoordelijkheid en leiderschap. Aangezien het voor de zelfvoldane ex-topfunctionaris ondenkbaar is om beschaamd het hoofd te buigen, had hij op zijn minst kunnen overwegen zich terughoudend op te stellen.
Israëli’s overschrijden grens naar Gaza – teken van nationale koerswijziging van terugtrekking naar hervestiging
Israël brengt stoffelijke resten van vermoorde gijzelaar Meny Godard terug
IDF-chef: “De gele lijn is een nieuwe grens”
