“Beelden uit de hel” — IDF publiceert handgeschreven instructies van Yahya Sinwar

De woordvoerder van het Israëlische leger heeft zondag fragmenten gepubliceerd uit een zeldzaam, handgeschreven document dat wordt toegeschreven aan de voormalige Hamas-leider Yahya Sinwar.

Het ongeveer zes pagina’s tellende manuscript, dat volgens het leger tijdens een operatie in een ondergronds complex is gevonden, dateert uit 2022 en bevat volgens Israëlische inlichtingendiensten gedetailleerde instructies voor de aanvals- en propagandastrategie van 7 oktober.

Het document roept letterlijk op om de aanvallen zo te plannen dat ze “beelden van de hel” opleveren – beelden die “roes, waanzin en uitbarsting” bij de eigen bevolking moeten veroorzaken, maar tegelijkertijd angst en paniek bij de tegenstander moeten zaaien. Sinwar eist daarom bewust geënsceneerde scènes – van gedode en vernederde soldaten tot brandende voertuigen – die zo snel mogelijk moeten worden verspreid om een psychologisch effect te bereiken. Deze passages zijn gepubliceerd door het IDF-woordvoerderscentrum en gedocumenteerd door Israëlische media.

Vertaling van de door het IDF gepubliceerde passages
“De voorbereidende fase voor de aanval”
Het is noodzakelijk dat de strijdkrachten weken voor elke actie van de ‘rode kant’ intensieve bewegingen uitvoeren die de vijand als routine beschouwt; dit zal dienen als dekmantel voor de grote beweging.
“Er moet op worden gelet
dat er beelden worden verspreid die een uitbarsting van roes, waanzin en uitbarsting bij ons volk teweegbrengen, vooral op de Westelijke Jordaanoever, in het ‘binnenland’, in Jeruzalem en bij ons hele volk. Dit om de bereidheid te vergroten om te reageren op oproepen die zij zullen doen om op te staan en in opstand te komen. Tegelijkertijd moeten zij een uitbarsting van gevoelens van afschuw en angst bij de vijand veroorzaken.
De commandanten van de eenheden moeten duidelijk worden gemaakt dat ze deze dingen opzettelijk moeten veroorzaken, ze moeten filmen en de beelden zo snel mogelijk moeten verzenden: het trappen op de hoofden van soldaten, schoten van dichtbij, het wurgen van sommigen met een mes, de explosie van tanks, soldaten die op hun knieën liggen met hun handen op hun hoofd en dergelijke.”
“Men moet van tevoren gebeurtenissen plannen
die beelden van verschrikking opleveren – meerdere brandende zelfmoordauto’s die exploderen in een basis of een gebouw en vreselijke verwoesting, hartverscheurende taferelen en verschrikkelijke branden veroorzaken. Vijf of tien van dergelijke beelden zullen hen doodsangst aanjagen.
‘Allah kwam over hen zonder dat ze het vermoedden en bracht angst in hun harten.
Men moet zich voorbereiden op twee of drie acties die tot doel hebben een hele wijk of een kibboets enz. in brand te steken – ze moeten benzine of diesel uit een speciale tankwagen gieten, de plaats in brand steken en de beelden uitzenden.”
“Elke brigadecommandant moet een kant-en-klaar plan hebben voor het oproepen van de troepen, hun verdeling, de manier van communiceren met hen en hun inzet volgens centrale instructies van de commandant van het apparaat.”
“De doelen van de noordelijke brigade moeten in de eerste plaats gericht zijn op de kustlijn.
De doelen van de Gazabrigade moeten in noordoostelijke richting liggen tot een bepaalde hoek.
De doelen van de centrale opslagplaatsen moeten in noordoostelijke richting liggen met een helling naar het oosten.
De doelen van de Khan Yunis-brigade moeten in oostelijke richting liggen.
De doelen van de Rafah-brigade moeten in zuidoostelijke richting liggen.“
”Als we niet bereid zijn om de kans ten volle te benutten, zal de vijand erin slagen de chaos onder controle te krijgen en over te gaan tot een tegenaanval, of hij zal steun van buitenaf krijgen, en dan zal de situatie zich op de slechtst mogelijke manier tegen ons keren.
Daarom is het noodzakelijk om voorbereid te zijn op de toestroom van troepen, de ontwikkeling van het offensief, de uitbreiding en versterking ervan tot het maximum tijdens de eerste zes tot tien uur, om ter plaatse vaste feiten te creëren die elke mogelijkheid van een tegenaanval onmogelijk maken.”

Het document beschrijft ook concrete operationele richtlijnen: misleidings- en voorbereidingsfasen weken voor een grote actie, gecoördineerde aanvallen in golven, snelle verplaatsingen en massale bevoorrading in de eerste zes tot tien uur om een feit te creëren en elke mogelijkheid van een tegenaanval te voorkomen. Volgens de bevindingen van de Israëlische analyse was de handleiding niet alleen gericht op kortetermijnaanvallen, maar ook op een strategische verandering van de situatie ter plaatse, inclusief de overname van controlecentra en communicatieassen.

De publicatie van het document vindt plaats te midden van lopende onderzoeken en militaire operaties in Gaza. Israëlische media wezen erop dat een gedigitaliseerde kopie van de memo bij een speciale commando-eenheid is gevonden en dat delen ervan al door internationale kranten zijn onderzocht en bevestigd. Het leger benadrukt dat het document de wreedheid en het opzettelijke karakter van de aanvalplanning onderbouwt.
De reacties in Israël zijn heftig: families van slachtoffers, commentatoren en veiligheidskringen zien in de verslagen opnieuw een bewijs dat de bloedbaden gepland waren en voor propagandadoeleinden werden gebruikt. Voor veel betrokkenen is de nu openbaar gemaakte taal – de oproep om beelden te maken om paniek te zaaien en deze te verspreiden – een nieuw, nauwelijks te verdragen bewijs van de berekening achter de daden.

Het IDF-materiaal wordt nu onderdeel van lopende evaluaties; inlichtingendiensten en rechtbanken zouden de documenten in de toekomst als bewijsmateriaal kunnen gebruiken. Ongeacht de juridische gevolgen laat de publicatie een nieuwe dimensie van de oorlog zien: niet alleen de militaire, maar ook de bewust gevoerde “oorlog van beelden” – het creëren en verspreiden van angst als tactisch middel.
Deze vondst bevestigt wat veel onderzoekers al vermoedden: 7 oktober was het resultaat van langdurige planning en voorbereiding. De nu openbaar gemaakte regels laten zien dat de aanvallen plaatsvonden volgens een duidelijk strategisch concept dat gericht was op psychologische impact en controle van de informatieruimte. De publicatie draagt bij aan een beter begrip van de omvang van de organisatorische en propagandistische planning en kan in de toekomst ook van belang zijn voor juridische beoordelingen.