De meeste mensen zijn alleen bekend met de Assyriërs als een oud volk dat het noordelijke koninkrijk Israël veroverde voordat het (uiteindelijk onsuccesvol, dankzij Goddelijke interventie) Jeruzalem belegerde.
Eerder deze week kwamen Assyriërs opnieuw bijeen in Israël, maar niet als onderdeel van een invasie. Zij waren hier om deel te nemen aan een conferentie die werd georganiseerd door het Comité voor de Herrijzenis van de Aramese Taal.
Het Aramees, en zijn verschillende dialecten, was eeuwenlang de dominante taal in de regio, ook in het Neo-Assyrische Rijk dat in conflict kwam met de andere koninkrijken van het Bijbelse tijdperk.
Vandaag de dag zijn er nog maar ongeveer drie miljoen Assyriërs in de wereld, en slechts ongeveer de helft van hen leeft nog in het Midden-Oosten, waar hun oude taal aan een zijden draadje hangt. Behalve in Israël.
De Joodse staat heeft de laatste jaren een soort wederopleving mogelijk gemaakt van het Aramees, dat ook door de Joden als lingua franca werd gebruikt. Het grootste deel van de Talmoed is geschreven in een dialect van het Aramees, net als de Bijbelse boeken Daniël en Ezra.
Maar het zijn niet de Joden van Israël die in de eerste plaats deze heropleving leiden. In plaats daarvan zijn het lokale Arabischsprekende christenen die opnieuw hun Aramese erfgoed laten gelden. Zoals zij het uitleggen, waren de lokale christenen hier vóór de Arabische Moslim invasie, en zijn daarom oorspronkelijk geen Arabieren, maar in plaats daarvan afstammelingen van de oude Aramees-sprekende volkeren van de regio.
De Staat Israël heeft deze beweging officieel erkend, en enkele jaren geleden wetgeving aangenomen die het mogelijk maakt dat zij die daarvoor kiezen als Arameeërs worden geïdentificeerd op hun nationale ID-kaarten. De regering schat dat er meer dan 100.000 lokale Arabischsprekenden zijn die in aanmerking komen om te worden erkend als Arameeërs.
Sommige van hen die hun Aramese identiteit al hebben opgeëist, sloten zich aan bij de bezoekende Assyriërs en lazen uit de Bijbel in hun gedeelde oude taal. Een van hen was Amir Khalloul, wiens broer Shadi Khalloul af en toe heeft bijgedragen aan Israel Today, en die schreef over het besluit van de Israëlische regering in 2014 met betrekking tot zijn volk:
“Eindelijk, na 1.400 jaar bezet te zijn geweest en gecontroleerd te zijn door verschillende krachten, komen de Joden langs en erkennen ons, het Aramese volk. Hier, door toedoen van de Joden, ontvangen wij gerechtigheid.”
In een daaropvolgend interview op de Israëlische televisie, babbelde Khalloul, een gepensioneerde kapitein in het Israëlische leger, enthousiast met zijn Joodse interviewer over de rijke, millennia-oude banden tussen de twee volkeren.
Wat de Assyriërs betreft, een van de deelnemers aan de discussie van zondag, Juliana Taimoorazy, zou volgens het Tazpit News Agency tegen de Israëlische deelnemers hebben gezegd:
“Het is een zegen dat jullie dit land hebben, en ik hoop dat we spoedig alijah zullen maken naar Nineve”.
Pesach: diepe verdeeldheid en een kortetermijngeheugen
Trump waarschuwt Iran voor “bombardementen zoals ze nog nooit hebben gezien”
Israël verdedigt stopzetting hulp Gaza ondanks Europese kritiek
