Een paar weken geleden riep de oudste zoon van premier Benjamin Netanyahu, Yair, de aanhangers van zijn vader op om te demonstreren voor de huizen van de mensen die elk weekeinde bij de residentie van de premier demonstreren. Hij werd vervolgens voor de rechter gedaagd wegens klachten over ‘intimidatie’.
De klacht tegen de jonge Netanyahu werd ingediend door Yishai Hadas, Haim Shadmi en Gonnen Ben Yitzchak, oprichters van de NGO New Contract, die achter de ‘misdaadminister’ campagnes zit, waaronder protesten tegen de premier, voor zijn residentie in Jeruzalem.
Om de zaken in perspectief te plaatsen, tijdens een demonstratie in mei nam Shadmi een megafoon en bedreigde impliciet het leven van Yair Netanyahu. ‘Yair,’ zei hij, ‘onthoud onze beloftes (…) op een dag zul je zonder bewakers zijn, en wie weet wat er dan gebeurt?’ Yair Netanyahu diende een klacht in, Shadmi werd ondervraagd door de politie, en dat was het dan. Bedreigingen aan Yair Netanyahu’s leven werden een trend, maar tot op heden heeft de politie geen actie ondernomen tegen degenen die hem lastigvallen.
Het ongeschreven juridische beleid, dat de ernst van linkse opruiing en intimidatie minimaliseert, werd stilzwijgend uitgedragen in de instructie van de procureur-generaal Avichai Mandelblit, waarin staat dat het bureau van de procureur-generaal elk politieonderzoek naar opruiing moet goedkeuren.
In een op 17 juli aan de procureur-generaal verzonden brief verzocht de minister van Binnenlandse Veiligheid Amir Ohana, Mandelblit om een verklaring voor deze, ogenschijnlijk onwettige, beslissing. ‘Wat is de legale bron voor de autoriteit die u op uzelf hebt genomen om te beslissen wanneer de politie een onderzoek zal openen?’ vroeg Ohana. ‘Kunt u [Mandelblit] mij verwijzen naar de specifieke paragrafen in de wet?’ Ohana’s opmerking werd genegeerd.
Het feit dat de klacht van intimidatie tegen Yair Netanyahu zo overhaast werd behandeld, dat hij al een dag later voor de rechtbank werd gesleept, toont duidelijk aan dat er sprake is van een dubbele standaard in de rechtshandhaving. Een zware aanpak wordt ingezet tegen vermeende rechtse opruiing en intimidatie, terwijl een veel lichtere aanpak wordt gehanteerd bij de behandeling van klachten over linkse opruiing en intimidatie.
Chaim Shadmi (midden), afgelopen maand tijdens een persconferentie fulminerend tegen de familie Netanyahu. Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)
De rechtbank gaf Yair de opdracht om het deel van zijn tweet (zie hieronder) met de namen en adressen van de New Contract leiders te verwijderen, omdat hij had opgeroepen tot demonstraties voor de huizen van particuliere burgers. Dit is een vreemd argument, gezien het feit dat de activiteit van New Contract allesbehalve privé is, en zonder naar de wet t kijken die vereist dat non-profit organisaties volledig transparant zijn, wat precies het tegenovergestelde is van privacy.
De betreffende tweet:
‘Iedereen is uitgenodigd om dag en nacht te demonstreren (het Hooggerechtshof heeft het toegestaan) voor de huizen van deze mensen, die de afgelopen weken alle anarchie in ons land hebben geregeld.’
Het deel van de tweet dat zegt ‘(Het Hooggerechtshof heeft het toegestaan)’ verwijst naar de verwerping door het Hooggerechtshof van een petitie van 60 inwoners uit Rehavia, de wijk in Jeruzalem, waar de residentie van de premier staat. Zij hadden het hof gevraagd om demonstraties na 23.00 uur te verbieden op grond van het storen van hun nachtrust. Deze uitspraak werd gedaan op de vastendag van Tisha Be’Av. tweette Netanyahu kort daarna.
Een soortgelijk verzoek werd in 1993 ingediend bij het Hooggerechtshof, toen buurtbewoners verstoord werden door rechtse demonstraties voor de residentie van de premier, op dat moment premier Yitzchak Rabin. De rechtbank oordeelde in het voordeel van de indieners van het verzoekschrift en stelde de duur van de demonstraties vast van 19.30 tot 21.00 uur.
Het antwoord van Yair Netanyahu, die om een of andere reden door links net zo gehaat wordt als zijn vader, was deprimerend:
‘Zodat u kunt zien in wat voor een absurde en totalitaire staat we leven. Chaim Shadmi (…) overtrad ontelbare keren de wet, door mij dood te wensen (…) en hij riep zelfs op tot een burgeroorlog (…) dezelfde Shadmi diende een klacht in bij de rechtbank op grond van het feit dat ik hem drie keer zou hebben geslagen.
Mijn advocaat legde aan de rechter als bewijs een videofilm voor, waarop te zien en te horen is dat Shadmi opriep om mij te doden. Dit alles was van geen belang voor de rechter (…) dus begrijp alsjeblieft dat Israël al een lange tijd geen democratische Staat is! Er is één wet voor rechts en een andere voor links. Een voor Joden en een andere voor Arabieren.’
Yair Netanyahu heeft al eerder in het centrum van de aandacht gestaan met zeer controversiële uitspraken, Maar is dat omdat hij een Israëlische linkse elite in de weg staat? (Foto: Flash90)
Je zou kunnen stellen dat Yair Netanyahu, geschokt door de beslissing van de rechtbank, op dit moment te overstuur is om rationeel te reageren. Maar hij is duidelijk niet de enige die de indruk heeft dat ons rechtssysteem uit de hand loopt en dat dit laatste besluit van de rechtbank niet anekdotisch is, maar een consequent beleid toont, dat erop gericht is om rechts onacceptabel te maken.
Een tweet die de Yair Netanyahu deelde was die van Dalit Soter, waarin ze schrijft: ‘Voor het geval men denkt dat er in Israël wet, fatsoen, verstand en gerechtigheid is, rechters in Israël hebben besloten dat de zoon van de premier duizenden anarchisten lastigvalt die bij het hek van het huis van zijn vader staan, terwijl zij oproepen tot moord op zijn familie’. Andere tweets drukken min of meer dezelfde zorg uit.
Of dit wilde overdrijvingen zijn of niet, hangt af van iemands politieke visie. De rechtse partijen geloven dat het rechtssysteem bezig is met een heksenjacht op de premier, zijn familie en zijn aanhangers. Glijdt Israël af naar een angstige ontmenselijkende maatschappij? Dat is een kwestie van mening. Maar het is een mening die niet in tegenspraak is met wat veel juridische experts zeggen, dat ons rechtssysteem uit de hand loopt.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Ondanks de oorlog: lichte groei van de Israëlische economie in het tweede kwartaal
150 ultraorthodoxe jongeren nemen dienst in het leger
Wat is liefde?
