Verkiezingschaos en de kern van waarheid in humor

Hoe vaak Israël ook naar de stembus gaat, zeker is dat de vele verkie­zingen van deze twee jaar de mensen als volk niet dichter bij elkaar brengen. Nee, elke verkiezing laat steeds meer zien hoe diep verdeeld de Israëlische samen­leving is. Er is al sprake van een vijfde verkiezing.

Door Aviel Schneider |

Het is waar dat de regerende premier van Israël, Benjamin Netanyahu, steeds de meeste stemmen van het volk heeft gekregen, zo’n 30 zetels in het Israëlische parlement. Maar de kiezers van de overige 90 Knesset-zetels, verdeeld over 12 verschillende partijen, hebben geen stembiljet voor Netanyahu in de stembus gedaan.
Ook al is het rechtse blok rond Netanyahu omvangrijker dan het linkse, zelfs dit is diep verdeeld, namelijk tussen extreem-rechts Kahanisme en rechts-liberaal. Met een dergelijke verkiezingsuitslag een smalle regerings­coalitie vormen is riskant.

Elke verkiezing laat steeds meer zien hoe diep verdeeld de Israëlische samenleving is. Een protest tegen Bibi. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Toen aan Shauli op de verkiezingsavond in het populaire satireprogramma Eretz Nehederet (Prachtig Israël) naar aanleiding van de eerste uitslag werd gevraagd wat zijn oplossing voor Israël was, zei hij: ‘We hebben dringend een burgeroorlog nodig in het land. Ik zeg dit met pijn, maar ja. Er is gewoon geen chemie tussen de mensen. De mensen in het volk hechten niet aan elkaar. We zijn gewoon te divers, kijk, we hebben de Jemenieten, Polen, Russen, Bulgaren, Syriërs, noem maar op. We zijn een salade. Het smaakt niet goed. Kijk naar de Zweden, er is maar één soort. Een dikke Zweed, een grote Zweed, een sterke Zweed, een Zweed met schele ogen. Maar het zijn allemaal Zweden. Er zijn geen Roemeense Zweden, geen Marokkaanse Zweden, geen Orthodoxe Zweden.

Elk land dat zichzelf respecteert, ging eerst door een burgeroorlog. Kijk naar de Amerikanen, ze hebben de maan bereikt. En zwarten zijn geen slaven meer, ze zijn rappers. Zelfs de Syriërs om ons heen voeren een burgeroorlog en zullen daar binnenkort van profiteren. Wij willen ook een burgeroorlog, want dat is het enige wat ons kan verenigen.’

Hoe pijnlijk en sarcastisch Shauli’s oplossing ook klinkt, hij geeft de angst van velen in het volk enigszins overdreven weer. Helaas zit er altijd een kern van waarheid in de humor.

Dit is ook interessant