
De verpletterende overwinning van Labour in de Britse verkiezingen van vorige week was geen verrassing. Wat wel verrassend was, was het succes van de “pro-Gaza independents”. Ze streden allemaal in districten waar veel moslims wonen over de kwestie “Palestina” en Gaza.
Shockat Adam, Adnan Hussain, Ayoub Khan en Iqbal Hussain Mohamed verdrongen vier Labour-parlementsleden uit het parlement.
Een Britse kop luidde: “Pro-Palestijnse parlementsleden worden ‘zesde grootste’ partij in schokkende nederlagen van Labour”.
Het “Gaza-blok” profiteerde van de woede van moslimkiezers over de Labourpartij. Zij vinden dat de Labourpartij niet genoeg heeft gedaan tegen Israël en voor “Palestina” in het huidige conflict tussen Israël en Hamas.
Hoewel de Labourpartij het over het algemeen goed deed, deed ze het slecht in gebieden met veel moslims.
In kiesdistricten waar meer dan 10% van de bevolking moslim was, daalde het stemaandeel van Labour met gemiddeld 11 procentpunten. In kiesdistricten waar 20% of meer van de bevolking moslim was, daalde het stemaandeel van de partij met gemiddeld 23 procentpunten. In een kiesdistrict met een moslimbevolking van 40% verloor Labour gemiddeld 33,9 procentpunten.
Politieke waarnemers spraken hun afschuw uit over de overwinningen van de Gaza Independents en beschreven deze als “verschrikkelijk”, “een compleet falen om te integreren” en “de opkomst van sektarisch stemmen”.
Jake Wallis Simons, redacteur van the Jewish Chronicle, schreef in the Sunday Telegraph: “Onder dekking van de duisternis is er een schokkende nieuwe daad de tent binnengeslopen. Een opruiende kracht is de Britse politiek binnengedrongen”.
Hij beschreef een nieuwe realiteit waarin kandidaten zich beroepen op “diep sektarische principes” en “hun trouw uitsluitend te danken hebben aan religieuze en etnische belangen”.
Journalist Stephen Pollard, die er in de Chronicle ook op wees dat er 73 zetels zijn met een moslimbevolking van 10 tot 20 procent, zei: “Het moslim electoraat heeft er altijd al toe gedaan, maar tot nu toe heeft het zich niet afgesplitst van de mainstream, waardoor er kandidaten worden geproduceerd die bijna uitsluitend moslims aanspreken met verdeeldheid zaaiende campagnes.”
Zowel Pollard als Simons wezen met een beschuldigende vinger naar Muslim Vote, een groep die probeert de 4 miljoen moslims van het land te verenigen in één stemblok. Muslim Vote was er snel bij om met de eer te strijken voor de overwinningen van Gaza’s onafhankelijke aanhangers.
“Als je kijkt naar wat de Muslim Vote de afgelopen 24 uur heeft gezegd, bereiden ze zich erop voor dat dit het begin is en niet het einde,” vertelde politiek commentator en journalist Charlotte Littlewood zondag aan de Britse online nieuwszender TalkTV.
De conservatieve auteur en denker Mark Steyn schreef vrijdag: “We zijn getuige van de opkomst van een expliciet islamitische binnenlandse politiek met parlementsleden die gekozen zijn op expliciet islamitische eisen. Vier ‘pro-Gaza’ parlementsleden klinkt niet als veel, maar ter vergelijking: dat is precies hetzelfde aantal dat Nigel Farage’s Reform Party wist te kiezen.”
(Hoewel Farage’s partij veel meer stemmen kreeg, deden de onafhankelijken het zo goed in Gaza omdat de moslimbevolking er geografisch geconcentreerd is).
“Ik zou de opkomst van een onafhankelijke islamitische politieke kracht die niet langer binnen de gevestigde partijen hoeft te werken omschrijven als de belangrijkste ontwikkeling van de afgelopen nacht – en niet op een goede manier: dit is de toekomst van Groot-Brittannië,” zei de heer Steyn.
De overwinning van Shockat Adam was misschien wel het meest verbazingwekkend, omdat hij Jon Ashworth verving, die als minister in de regering van Labourleider Keir Starmer diende en 13 jaar in het kiesdistrict Leicester zat. Adam verdrong de zittende politicus met 979 stemmen.
“Dit is voor de mensen van Gaza,” verklaarde Adam terwijl hij een keffiyeh omhoog hield toen de uitslag bekend werd gemaakt.
Adam was de voorzitter van Leicester van Muslim Engagement and Development (MEND), een groepering die op de lijst van extremisten van de Britse regering is geplaatst omdat ze een “islamitische staat geregeerd door de Sharia” nastreefde, volgens de toenmalige minister van Lokaal Bestuur Michael Gove.
De onafhankelijke Ayoub Kahn, die de Labour-kandidaat in het kiesdistrict Perry Barr in het noorden van Birmingham versloeg, droeg zijn overwinning ook op aan de bevolking van Gaza.
Kahn verliet de Liberal Democrat Party en stelde zich verkiesbaar als onafhankelijke kandidaat toen de partij een onderzoek gelastte nadat hij vraagtekens had gezet bij de gebeurtenissen rond het bloedbad van Hamas op 7 oktober. Vervolgens sloeg hij het aanbod van de partij af om deel te nemen aan een training over antisemitisme.
Adnan Hussein, uit het kiesdistrict Blackburn in Lancashire, zei over zijn overwinning: “Dit is voor Gaza. Ik kan niet ontkennen dat ik hier sta omdat ik geslaagd ben in een proteststem tegen een genocide.” Tijdens de campagne werd hij gefilmd terwijl hij riep: “We zullen onze stem verheffen voor Gaza! We zullen blijven vechten tot de dood, inshallah!”
Iqbal Mohamed, uit het nieuw gecreëerde kiesdistrict Dewsbury en Batley in West Yorkshire, zei in een verklaring kort voor de opening van de stembussen: “Beide grote partijen hebben de genocide in Palestina volledig gesteund en blijven wapens verkopen die onschuldige burgers doden in strijd met het internationaal recht.”
Mohamed zei tijdens de campagne: “Ga naar huis. Zoek elk merk, elk product dat Israël en het zionisme heeft gesteund sinds het begin der tijden en gooi het weg.”
Iqbal Mohamed, the new MP for Dewsbury: Find every Israeli product & "throw it away!" OK, Iqbal, hand over your cell phone, PC & disk-on-keys. Stop eating cherry tomatoes. Don't play Rummikub or Taki w/ your kids or do Hidato in your spare time. More? The list is VERY long. pic.twitter.com/5DR0KZmr82
— Canary Mission (@canarymission) July 7, 2024
Er was een vijfde onafhankelijke “Gaza”-kandidaat – Jeremy Corbyn, die werd herkozen in zijn Londense kiesdistrict Islington North. Hij versloeg de Labour-kandidaat met meer dan 7.000 stemmen.
Corbyn, die in 2020 uit de Labourpartij werd gezet vanwege beschuldigingen van antisemitisme, maakte geen geheim van zijn platform. Op 4 juli, de dag van de verkiezingen, tweette hij: “Palestina staat vandaag op het stembiljet. Als jullie mij herkiezen als onafhankelijk parlementslid in Islington North, beloof ik altijd op te komen voor de mensen in Gaza en voor de enige weg naar een rechtvaardige en duurzame vrede: een einde aan de bezetting van Palestina.”
Na zijn verkiezingsoverwinning tweette hij: “Onze boodschap aan de regering: wij zijn een beweging voor Palestina, en we zullen nooit en te nimmer weggaan.”
Onafhankelijke aanhangers van Gaza kwamen dicht bij het winnen van een aantal andere zetels. In Ilford North, Oost-Londen, wist Leanne Mohamad met 528 stemmen net niet Wes Streeting, staatssecretaris voor gezondheid en sociale zorg, te verslaan.
Labour Shabana Mahmoud, die nu Lord Chancellor en minister van Justitie is, verloor bijna haar zetel in Birmingham Ladywood aan Akhmed Yakoob, wiens verkiezingsposters de inwoners opriepen om “Geef Gaza je stem”.
Labour-politica Jess Phillips versloeg nipt de onafhankelijke uitdager Jody McIntyre van George Galloway’s Workers Party of Britain. Phillips won met slechts 693 stemmen.
In hun overwinningsspeeches klaagden zowel Phillips als Mahmoud over intimidatie tijdens hun campagnes. Tijdens haar toespraak werd Phillips onderbroken door pro-Palestijnse onderdrukkers.
“Deze verkiezing was de slechtste waaraan ik ooit heb deelgenomen,” zei ze. Ze zei dat haar supporters regelmatig de politie moesten bellen.
Opmerkelijk genoeg kunnen Phillips en Mahmoud nauwelijks worden omschreven als vrienden van Israël. In november stapte Phillips uit de Labour-frontbench en haar post als schaduwminister om voor een staakt-het-vuren in Gaza te stemmen.
Mahmoud heeft in het verleden BDS gesteund. In 2014 sloot ze zich aan bij een protest tegen een supermarkt die goederen uit Israëlische nederzettingen verkocht.
In maart riep ze op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza. “Het verloop van deze oorlog is onduldbaar, met een disproportioneel niveau van aanvallen op onschuldige mensen die terecht het onderwerp zijn geweest van beraadslagingen in internationale rechtbanken,” zei ze, volgens de Chronicle.
Het is nog niet duidelijk welke eisen de onafhankelijke Gaza-aanhangers aan de Labourregering zullen stellen.
Na de lokale verkiezingen van 2 mei had het islamitische kiesdistrict een lijst met 18 punten opgesteld voor Starmer, waarin hij werd opgeroepen om de militaire banden met Israël te verbreken, een BDS-wet te verwerpen, overheidsinstanties toe te staan Israël te boycotten, moslimgebeden in scholen toe te staan en een wet af te schaffen die het voor religieuze leiders strafbaar maakt om hun gemeenschap te vertellen hoe ze moeten stemmen.
Het verlies van de voorheen betrouwbare moslimachterban zou voor de Labourpartij de druk kunnen zijn die nodig is om een beleidsverandering in gang te zetten die nadelig is voor Israël.
LabourList, dat zich richt op partijnieuws, meldde zondag dat Starmer, in een van zijn eerste internationale telefoongesprekken sinds zijn aantreden, er bij de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op aandrong om in te stemmen met een staakt-het-vuren.
Starmer belde vervolgens met de leider van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, en zei dat de Palestijnen een “onbetwistbaar recht” hebben op een eigen staat.