Vance zet in op vrede – ondanks alle twijfels

De Amerikaanse vicepresident J.D. Vance trad in Jeruzalem zonder veel woorden voor de pers – zakelijk, maar met opvallend veel hoop in zijn stem. Hij zei “zeer optimistisch” te zijn dat het door de VS bemiddelde staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas in de Gazastrook stand zou houden. Wat zich de afgelopen dagen had afgespeeld, gaf hem “grote reden tot vertrouwen”.

Het staakt-het-vuren was pas de dag ervoor weer van kracht geworden, na nieuwe aanvallen van Hamas op Israëlische soldaten en daaropvolgende luchtaanvallen van Israël. Maar Vance wilde niet over twijfels praten, maar over de kans dat dit fragiele moment het begin zou kunnen zijn van iets groters. “Als we het goed doen”, zei hij, “kan dat een domino-effect hebben dat vrede brengt in de hele regio.”

Tegelijkertijd temperde hij de verwachtingen. Niemand kan met “honderd procent zekerheid” beloven dat het akkoord zal werken. “Maar moeilijke dingen lukken niet als je ze alleen aanpakt als alles zeker is – ze lukken als je het toch probeert”, aldus Vance. Hij sprak over een proces dat voortdurende aandacht, diplomatieke druk en “permanente inspanningen” vereist.

We have made incredible progress in our efforts toward peace in the Middle East.
With the world’s prayers, God’s providence, and the excellent team President Trump has assembled, we will get the job done.⁩ pic.twitter.com/5s5sIABX0q
— JD Vance (@JDVance) October 21, 2025

Volgens hem was het bezoek al maanden gepland en geen spontane reactie op de recente gebeurtenissen. Hij wilde “zien hoe de zaken ervoor staan” en zich ter plaatse persoonlijk een beeld vormen. Daarbij stond vooral één ding centraal: het lot van de gijzelaars.

De overeenkomst met Hamas verplicht de terreurorganisatie om alle gijzelaars vrij te laten – levend of dood. Hamas beweert geen levende gijzelaars meer vast te houden, maar heeft verschillende lichamen nog niet overgedragen. “We hebben het over mensen die onder duizenden tonnen beton begraven liggen”, zei Vance. Hun families hebben recht op zekerheid en een waardige begrafenis.

Ook de ontwapening van Hamas maakt deel uit van de overeenkomst, maar Vance vermeed bewust om een tijdschema te noemen. De situatie is te onvoorspelbaar: in een deel van de Gazastrook is het relatief rustig, maar slechts enkele kilometers verderop is het zeer gevaarlijk. Om van duurzame vrede te kunnen spreken, moet de veilige zone stap voor stap worden uitgebreid. Een internationale veiligheidstroepenmacht zou daarbij moeten helpen, maar die bestaat tot nu toe alleen nog maar op papier.

De vicepresident maakte duidelijk dat er geen Amerikaanse soldaten op de grond in Gaza zullen worden ingezet. “Wat we kunnen doen is coördineren, bemiddelen en ondersteunen.” Israël zal uiteindelijk beslissen welke internationale troepen worden ingezet. Ook over de rol van Turkije was Vance terughoudend: ondanks Israëlische bedenkingen zou Ankara “een constructieve rol kunnen spelen” – als Israël daarmee instemt.

Hoe Gaza na de oorlog zal worden bestuurd, blijft onduidelijk. Vance sprak van een “flexibele structuur” die pas kan ontstaan als de veiligheid is gewaarborgd. “Het gaat er nu niet om perfecte plannen te presenteren, maar om een begin te maken.”

Tot slot sprak Vance over de houding van de betrokkenen: niemand kan op dit conflict terugkijken zonder pijn of tegenstrijdigheid te voelen. “Maar de enige weg naar vrede is vooruitkijken. En ik zie hier veel mensen die daar precies toe bereid zijn.”