Techniek: Water werd wijn, zout water wordt zoet water

U hebt misschien gelezen dat Kana, in het noorden van Israël, de plaats was van een wonder, dat water in wijn veranderde. Weet u dat het huidige Israël de plaats is van een wonder, dat zout water verandert in zoet water? Dit moderne technologische wonder wordt ontzilting genoemd.

Door David Shishkoff |

In Israël valt niet genoeg regen om aan de behoeften van de groeiende bevolking te voldoen. Vooral in jaren van droogte is het tekort dramatisch. Het Midden-Oosten is droog, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het oosten van de Verenigde Staten, Midden-Europa en de nattere delen van Azië en Afrika.

Als jonge waterbouwkundige die in Israël werkt, herinner ik me dat ik in 2001 trots was toen een visionaire, enorme ontziltings­installatie voor Ashkelon, inter­natio­naal werd aangeboden aan Israël tegen de beste prijs ooit, minder dan $1 per duizend liter, dat is een kubieke meter). Vier jaar later was de installatie in bedrijf en won internationale technologie­prijzen.

Sindsdien zijn hier nog meer grote ontziltings­installaties gebouwd, en vandaag wordt 80 procent van de gemeentelijke en industriële waterbehoefte van Israël gedekt door ontzilt water. De ontziltings­installaties van Israël werken met de technologie die omgekeerde osmose wordt genoemd.

Israël is één van een handvol naties die de gevolgen van de droogte en de woestijn overwinnen om zichzelf van drinkwater te kunnen voorzien, zelfs als wispelturige regens de watervoorraden niet aanvullen. Die groep landen omvat Saoedi-Arabië en Israëls nieuwe vriend de Verenigde Arabische Emiraten. In feite zijn deze drie landen goed voor 6 van ’s werelds grootste ontziltingsinstallaties, variërend van 591.000 m3 tot 1.036.000 m3 per dag. Om een indicatie te geven van de kosten, de bouw van de Sorek ontziltingsinstallatie in Israël kostte 400 miljoen dollar. Het Israëlische watertechnisch bedrijf IDE heeft zijn ervaring in Israël uitgebouwd om een centrale internationale speler te worden en ontzilting naar de dorstige Amerikaanse Staat Californië te brengen.

Israël is een dor land, maar heeft vandaag de dag de droogte overwonnen en heeft water in reserve. (Foto: Moshe Shai/Flash90)

Israëlische erfgoed van waterprojecten
Een van de vroegste en grootste technische projecten van de jonge Staat Israël was de ‘National Water Carrier‘, het bouwen van een systeem van kanalen en tunnels om overtollig regenwater van het Meer van Galilea naar het centrum van Israël te pompen en te transporteren, waar het Israel Today Magazine vorig jaar december over schreef. Dat project bracht grote veranderingen en bracht de landbouw in Israël tot bloei. Maar na tientallen jaren van bevolkingsgroei en toenemend waterverbruik was het niet meer voldoende. De regering onderkende het gevaar en nam drastische en dure stappen om water uit de zee te halen. De water­ontziltings­revolutie van de laatste 20 jaar is net zo belangrijk geweest als het eerdere nationale project van de National Water Carrier.

Het testen van water dat wordt geproduceerd in de ontziltings­installatie in Ashkelon. (Foto: Edi Israël/Flash90)

Feiten en cijfers uit het wateroverzicht van de Israëlische regering
De productiecapaciteit van ontzilten van water in Israël is ongeveer 660 miljoen kubieke meter per jaar, waarvan 585 miljoen m3 afkomstig is van vijf zee­water­ontziltings­installaties, in Ashkelon, Palmachim, Hadera Sorek en Ashdod.
De installaties werden gebouwd om de watervoorziening in de Staat Israël te vergroten en de doelstellingen van de regering voor ontzilting te halen. De integratie van ontzilt water in het nationale systeem heeft veel voordelen, zoals: het creëren van een aanvullende stabiele bron van zoet water, het verbeteren van de kwaliteit van zoet water en [gerecycled] afvalwater voor de landbouw, het verminderen van het zoutgehalte van de bodem en het grondwater.

Welk percentage van al het water in Israël is afkomstig van ontzilting?

Het jaarlijkse verbruik van zoet water voor alle toepassingen is ongeveer 1.400 miljoen m3. De hoeveelheid water die in de ontziltings­installaties wordt geproduceerd, vertegenwoordigt ongeveer 50% van de hoeveelheid zoet water die voor alle behoeften wordt geleverd en ongeveer 80% van de hoeveelheid water die voor huishoudelijke en industriële doeleinden wordt geleverd’.

Netanyahu en de bezoekende Indiase premier Narendra Modi proeven Israëlisch ontzilt water. (Foto: Kobi Gideon/GPO)

Men kan zich afvragen of het natuurlijk is, om niet meer afhankelijk te zijn van regen. Mag je hieruit concluderen, dat de mensheid niet meer zo afhankelijk is van God? Of betekent het alleen maar dat door God gegeven menselijk vernuft helpt om de blootstelling aan de ups en downs van de klimaatverandering tot een minimum te beperken? Een vraag om over na te denken.

We wijzen er op, dat de Hebreeuwse Schriften levens­bedreigende perioden van droogte in dit land vermelden, ten tijde van Isa’ak, Jakob en Elia. Nog merkwaardiger is dat Ezechiël voorspelde dat het zoutgehalte van de Dode Zee op een gegeven moment sterk zal afnemen.

Opmerking van de redactie: De eerste publicatie van dit artikel is vlak voor het ceremoniële uitgieten van het water op de laatste en grootste dag van het Loof­hutten­feest (Simchat Beit HaShoeivah), toen het gebruikelijk was om bij het begin van het regenseizoen, met geloof en gebed wateroffers in de Tempel uit te gieten. (Zie Johannes 7:37).

Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant