Assad al-Zubi, een expert in militaire strategie, gaf in een uitgebreid interview met de Saoedische televisiezender Al-Hadath inzicht in de strategie van het Israëlische leger. Hij verklaarde: “Het belangrijkste principe van de Israëlische oorlogsvoering is om de gevechten naar vijandelijk grondgebied te verplaatsen.” Sterker dan de wind: de tactiek van de Israëlische luchtmacht maakt wereldwijd indruk.
Hoewel Israël beschikt over een geavanceerd rakettenarsenaal dat afstanden van duizenden kilometers kan bereiken, blijft het land aanzienlijke middelen investeren in de ontwikkeling en het onderhoud van een geavanceerde vloot gevechtsvliegtuigen. Waarom houdt een klein land als Israël vast aan deze strategie? Assad al-Zubi biedt in een diepgaand interview met Al-Hadath uitgebreid inzicht in deze vraag. Volgens hem is de Israëlische voorkeur voor gevechtsvliegtuigen het resultaat van diepgeworteld strategisch denken en een grondig begrip van de geopolitieke situatie in het Midden-Oosten. “Het belangrijkste principe van de Israëlische oorlogsvoering is om de gevechten naar vijandelijk gebied te verplaatsen,” aldus al-Zubi. “Gevechtsvliegtuigen stellen Israël in staat om luchtoverheersing te verwerven en diep in vijandelijk gebied te opereren, iets wat raketten niet kunnen.”
Volgens al-Zubi zit de militaire geschiedenis van Israël vol voorbeelden die de effectiviteit van deze aanpak bevestigen. Hij verwijst naar opvallende operaties zoals het bombardement op het PLO-hoofdkwartier in Tunis in 1985, het voorkomen van een vliegtuigkaping in 1972 en de aanval op de Iraakse kernreactor in 1981. Recente acties tegen Iraanse faciliteiten, zoals die in Natanz, benadrukken de blijvende relevantie van deze strategie. “Gevechtsvliegtuigen bieden een operationele flexibiliteit die raketten niet hebben,” benadrukt al-Zubi. “Een piloot kan in real-time beslissingen nemen, de koers wijzigen of een missie afbreken als de omstandigheden veranderen. Deze vaardigheid is essentieel in de complexe omgeving van het Midden-Oosten.”
Een ander belangrijk technisch aspect is de aerodynamische efficiëntie van gevechtsvliegtuigen. “Vliegtuigen stijgen op en landen tegen de wind in,” legt al-Zubi uit. “Dit stelt hen in staat hun prestaties te maximaliseren en hun bereik te vergroten. De afstand tussen Israël en Iran bedraagt bijvoorbeeld ongeveer 1.300 kilometer, maar geavanceerde gevechtsvliegtuigen zoals de F-35 kunnen een tactisch bereik van maximaal 2.000 kilometer halen.”
Een ander belangrijk voordeel van gevechtsvliegtuigen is hun vermogen om een breed scala aan wapens te dragen, waaronder bunkerbrekende bommen, zonder dat dit hun bereik of prestaties significant beïnvloedt. “De bommen zijn aerodynamisch in de romp van het vliegtuig ondergebracht,” benadrukte al-Zubi. “Hierdoor kunnen de vliegtuigen optimale prestaties leveren, zelfs met zware wapens.”
Ondanks de duidelijke voordelen van gevechtsvliegtuigen benadrukt al-Zubi dat Israël de uitbreiding van zijn raketcapaciteiten niet verwaarloost. “De Israëlische strategie combineert beide capaciteiten,” legt hij uit. “Raketten dienen als afschrikmiddel en voor specifieke missies, terwijl gevechtsvliegtuigen de flexibiliteit en precisie bieden die nodig zijn voor complexe operaties.”
Uiteindelijk stelt de combinatie van geavanceerde technologie en strategisch denken Israël in staat om zijn luchtoverheersing te behouden. “In een wereld waarin bedreigingen veranderen en de afstanden groter worden,” concludeert al-Zubi, “bieden geavanceerde gevechtsvliegtuigen Israël de benodigde middelen om zijn veiligheid en afschrikkingsvermogen te waarborgen.”