De nieuwe vriendschappen tussen Israël en de Arabische landen zijn definitief een feit. Of de Palestijnen passen zich aan deze nieuwe realiteit aan, of ze staan tegenover een nieuw en onbekend front: Israël en de Arabische staten. Dat is een nieuwe situatie en daarom moet de Palestijnse leider Machmoud Abbas een nieuwe richting inslaan. Dit is de reden waarom hij het verzoek van de christelijke Palestijn Hanan Ashrawi, om de taak van wijlen Saeb Erekat over te nemen, die lange tijd als hoofdonderhandelaar in de Palestijns-Israëlische onderhandelingen heeft gefunctioneerd, afwees. ‘Hij wil iets nieuws, niet hetzelfde’, legde Israëls Midden-Oosten expert Ehud Ya’ari uit.
‘De nieuwe verdragen die Israël heeft gesloten, moeten ook niet meer worden bekritiseerd en veroordeeld. Daartoe heeft de Fatach-leiding een boodschap verspreid onder al haar activisten en politici. Allen werd opgedragen om hun mond te houden inzake de kwestie van de normalisering. In het bericht werd gesteld dat Donald Trump binnenkort van het toneel zal verdwijnen en dat de Palestijnen de nieuwe president van de VS, Joe Biden, meer ontspannen tegemoet zullen willen treden.’ De Palestijnen begrijpen dat hun beleid in het Midden-Oosten heeft gefaald. ‘Ze zijn op zoek naar een uitweg.’ Iedereen wacht nu vol spanning op de nieuwe Amerikaanse regering onder Joe Biden.
Het Palestijnse leiderschap moet zich nu nadrukkelijk heroriënteren, niet alleen vanwege het succesvolle Midden-Oostenbeleid van Israël, maar ook omdat de meerderheid van het Palestijnse volk Machmoud Abbas niet langer meer als leider wil. Tweederde van de Palestijnen wil een nieuw leiderschap, zo blijkt uit een recente opiniepeiling.
Al in mei benaderde de Palestijnse Arbeidersvakbond het Hooggerechtshof van Israël met het verzoek, te stoppen met het overmaken van geld van Israël naar de Palestijnse Autoriteit,. ‘Fondsen bestemd voor het Palestijnse volk worden gestolen door de Palestijnse regering en verdeeld onder de corrupte leiding of onder terroristen.’ Mohammed Aaref Masa’ad diende dit verzoek in bij het hof van Jeruzalem en verwoordde het verzoek alsvolgt: ‘Ik vertegenwoordig tienduizenden Palestijnse inwoners van Judea en Samaria, die bang zijn dat hun namen openbaar worden gemaakt’. Hij benoemde deze gebieden niet als Palestijns gebied, veroverde gebieden, Westelijke Jordaanoever of Palestina, maar gaf ze de Bijbelse namen. ‘Hoe is het mogelijk dat Israël geld overmaakt aan de Palestijnse regering, die niet democratisch is gekozen en feitelijk een dictatuur is.’
De meerderheid van de Palestijnen wil een goede economische en gezonde samenwerking met Israël, niet de opstanden zoals vroeger. ‘Niemand wil een derde intifada en Abbas weet dat. Maar tot nu toe heeft hij geen politieke oplossing,’ benadrukte Ya’ari op de Israëlische radio. ‘Een hooggeplaatste politicus van de Palestijnse Autoriteit vertelde me een paar dagen geleden dat we (PA) op dit moment bereid zijn om tien procent minder land te accepteren dan de gebieden die Ehud Barak en Ehud Olmert indertijd aan de Palestijnen hebben aangeboden.’
Via WhatsApp heeft een aantal Palestijnen mij laten weten, dat ze niet in de stemming zijn voor rellen, stenen en schietpartijen. ‘Er waait een nieuwe wind en daar moeten we gebruik van maken ten dienste van onze zaak.’ Samir schreef me vanuit Ras El Amud in Oost-Jeruzalem. ‘Straks na Corona, als alles weer normaal is, hopen we op een toeristische bloei in de Oude Stad.’ Samir heeft een souvenirwinkel in de Oude Stad van Jeruzalem. ‘Als ons leiderschap niet wordt veranderd of heroverwogen, zal alles verloren gaan’, waarschuwde Mohammed in zijn boodschap aan mij.
George uit Bethlehem liet me weten dat hij als christen voorstander is van elke vorm van vrede, ook al is die gemaakt door Bibi, die hij overigens niet respecteert. ‘We zijn ons allemaal bewust dat er iets nieuws op handen is en we hopen dat dit ook in het voordeel van de Palestijnen uitpakt.’ Vervolgens sms’te hij me ‘Love is in the Air’ waarmee hij op het bekende lied duidde.
Maar hoewel George het misschien cynisch bedoeld heeft, voelen veel Palestijnen aan dat er weliswaar geen sprake is van liefde, maar ze bespeuren wel iets positiefs en iets nieuws. Een ommekeer. Zowel zij beiden als veel anderen benadrukten tegen mij hun kritiek op ‘Abbas en zijn bende’. Tenslotte wenste George me een gezegend kerstfeest vanuit Bethlehem.
Het gemeentehuis van Tel Aviv werd op 15 september verlicht met het woord Peace in het Hebreeuws, Arabisch en Engels. (Foto: Miriam Alster/Flash90)
In Israël wordt ervan uitgegaan dat de nieuwe Amerikaanse regering onder Biden de groeiende normalisering in het Midden-Oosten niet zal willen onderbreken, mogelijk zullen nieuwe allianties niet in hetzelfde vlotte tempo worden aangegaan, maar deze richting zal men in stand houden. ‘Nog drie tot vier andere Arabische Staten zitten al aan de rand van het zwembad in hun zwembroek, wachtend om in het water te kunnen springen.’ Maar als de nieuwe Amerikaanse regering erop gaat aandringen om de Israëlisch-Palestijnse onderhandelingen te hervatten, met het doel om het conflict op te lossen, zou dat een fatale vergissing zijn. Dit oude onderhandelingstraject biedt geen uitzicht meer op een politieke vredesregeling met de Palestijnen. De slogans ‘Land voor vrede’ of ‘eerst vrede voor de Palestijnen’ bieden op dit moment geen kansen meer.
De Palestijnen moeten zich realiseren dat vrede met Israël op basis van zakelijke afspraken de moeite loont, zoals de vier Arabische regeringen de afgelopen maanden al hebben ingezien. De nieuwe opzet van de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen verloopt via deze Arabische bondgenoten van Israël. Het was de Amerikaanse ‘deal van de eeuw’ die een keerpunt tot stand bracht in onze regio. Er zal altijd gemopper blijven bestaan vanuit de linkse- en de centrum-georiënteerden van Israël, alsof Israël onder Netanyahu zich alleen maar met Arabische regeringen bezighoudt, terwijl het de Palestijnen overslaat. ‘Dit is onverstandig, want via onze Arabische bondgenoten is de Palestijnse relatie met Israël aan het veranderen,’ aldus Ya’ari. De Palestijnen worden nu gedwongen om een nieuw standpunt in te nemen ten opzichte van Israël.
De normalisering van Israël met de Arabische Staten heeft de Palestijnen naar een keerpunt gebracht, en nu moeten Israël en de Palestijnen een zinvolle weg zoeken om dit keerpunt tussen deze twee volken in het Heilige Land effectief te benutten. De Palestijnen staan niet langer centraal in het Israëlisch-Arabische Midden-Oosten conflict. Met dit standpunt hebben ze de eerste ronde in het spel verloren. Het is belangrijk dat de regering-Biden zich dit realiseert, want anders zal ze deze nieuwe wind in onze regio missen. De Arabische regeringen zullen nu druk moeten gaan uitoefenen op het Palestijnse leiderschap in Ramallah om Israël tegemoet te komen.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Israël gaat in beroep tegen arrestatiebevelen voor Netanyahu en Galant
“Onze Joodse wraak”: Zwangere vrouwen van soldaten organiseren grote babyshower
Israëlische VN-gezant: ‘Chanoeka-kaarsen zijn oproep tot actie’
