Met de “terugkeer naar Syrië” spreken Hamasleiders zichzelf tegen

Na maanden van geruzie en geruzie heeft Hamas besloten de betrekkingen met Syrië na een onderbreking van elf jaar te hervatten.

Door Aviel Schneider |
Yahya Sinwar, leider van de Palestijnse islamitische Hamas-beweging Foto: Attia Muhammed/Flash90

Niet iedereen in de leiding van Hamas is het eens met het idee om oude betrekkingen met het Assad-regime in Damascus nieuw leven in te blazen. Zodra militaire overwegingen botsen met religieuze eisen, ontstaat er wrijving. En dit is wat er gebeurt binnen Hamas. De zogenaamde “terugkeer naar Syrië” legt het ware gezicht bloot van het terroristische Hamas, dat zich aan de ene kant voordoet als een ideologische beweging voor de bevrijding van de Palestijnen en aan de andere kant net zo wreed is als het Assad-regime.

Na maanden van geruzie en gekibbel, heeft Hamas besloten de betrekkingen met Syrië na een onderbreking van elf jaar te hervatten. Dit zal ook de kantoren van de terroristische leiding in Damascus heropenen. Het besluit heeft geleid tot onenigheid binnen Hamas, aangezien invloedrijke figuren van de religieuze vleugel in de terroristische organisatie het er niet mee eens zijn.

Toen in maart 2011 de Syrische burgeroorlog uitbrak, sloot Hamas-chef Khaled Mashaal het Hamas-hoofdkwartier in Damascus en keerde terug naar Qatar. Hamas en de Moslimbroederschap in Syrië hebben aangekondigd de tegenstanders van Assad te steunen in de Arabische Lente. Daarmee keerden ze het Assad-regime na vele jaren de rug toe. Zelfs toen was niet iedereen in de terreurorganisatie het eens met de plotselinge ommezwaai, die inhield dat het partnerschap met de Revolutionaire Garde en Hezbollah werd opgegeven. Dit werd gezien als een grove en tactische fout.

Maar toen Arabische landen als de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein hun betrekkingen met Assad hernieuwden, begrepen Hamas-chef in Gaza Yahya Sinwar en zijn collega’s dat zij met Assad in het reine moesten komen. Dit om de nauwe samenwerking met Hezbollah en Teheran op het terrein in Damascus te herstellen.

Maar dit lijkt niet zo gemakkelijk uit te voeren; er dreigt zelfs een scheuring in Hamas. Het belangrijkste argument van de terroristische Hamas in de Gazastrook tegen de “terugkeer naar Syrië” is dat Hamas zich als waarden- en ideologiebeweging niet kan verzoenen met een dictator die zijn eigen volk heeft afgeslacht en zijn vaderland heeft verwoest. Geestelijke leiders van Hamas betreuren de onnodige buiging voor Assad en vrezen talrijke eisen van Assad aan Hamas voordat hij de terroristische organisatie toestaat haar kantoren in Damascus te openen. In het stormachtige discours worden leiders van de zogenaamde militaire vleugel van Hamas ervan beschuldigd strikte verboden in de Koran te negeren, waarmee ze de Arabische wereld laten zien wat voor een gewetenloze organisatie Hamas is. “Een organisatie zonder zelfrespect,” is de kritiek onder Palestijnen.

De beroemde Palestijnse cartoonist Umayya Juha benadrukte: “Onze harten zijn bij de heldhaftige rebellen in Syrië en bij de slachtoffers van Assad.” Zelfs vrijgelaten Hamas-gevangenen zijn tegen verzoening met Assad, zei hij, en sommigen hebben al aangekondigd dat zij niet met een dergelijk besluit kunnen instemmen. De Palestijnen zijn niet vergeten hoe het Syrische Assad-leger Palestijnse vluchtelingenkampen beschoot toen Hamas en andere Palestijnse organisaties posities innamen met de rebellen tegen het Assad-regime. In de elf jaar van de Syrische burgeroorlog zijn daardoor duizenden Palestijnen omgekomen. Dit maakt natuurlijk alle terroristische jihadistische organisaties in Syrië boos, waar Hamas in de burgeroorlog aan de zijde stond en nu de rug toekeert en terug wil keren naar de armen van Bashar El Assad.

Hamas wordt ondertussen niet alleen in Gaza, maar ook in Syrië zwaar bekritiseerd door de tegenstanders van Assad. Het Hamas-regime en het Assad-regime hebben beide hun volkeren opgeofferd, elk op hun eigen manier, en het dodental doet er niet toe als je zegt dat het er te veel zijn. Al jaren offert Hamas het Palestijnse volk in Gaza op vanwege zijn terroristische aanvallen op Israël. Ideologische waarden moeten eerst in het gezin en onder de mensen worden gerespecteerd voordat ze van anderen worden geëist. Laten we eens kijken of een Palestijnse terugkeer naar Damascus echt mogelijk is, gezien het feit dat Assad en zijn Syrische leger tijdens de elf jaar durende oorlog letterlijk duizenden Palestijnen hebben afgeslacht.

 

Israel Today nieuwbrief

Dagelijks nieuws

Gratis in uw mailbox

Israel Heute Newsletter

Tägliche Nachrichten

FREI in Ihrer Inbox