Josep Borrell, hoofd van het buitenlands beleid van de EU, vindt dat Israël dankbaar moet zijn dat het EU-parlement de tijd neemt om het “verval van de democratie” in de Joodse staat te bespreken. Het laat zien dat Europa bijzondere belangstelling heeft voor wat er in en met Israël gebeurt, benadrukte Borrell.
Maar is het echt “liefde”, zoals Borrell beweerde, of is het intrige met kwade bedoelingen?
Ten eerste is het een beetje hypocriet. Europa’s eigen wankele geschiedenis met democratie heeft geleid tot enkele van de bloedigste gewapende conflicten aller tijden. Een beetje nederigheid is dus wel op zijn plaats.
Ten tweede, wie is Europa om Israël voor te schrijven wat voor regering het moet hebben? En als het zo bezorgd is dat zijn partnerlanden democratisch zijn, waarom houdt het EU-parlement dan geen even dringende zitting om de schijndemocratie van Iran te bespreken? Of het autocratische regime van zijn partners in Peking?
Nee, het is alleen Israël dat, zoals gewoonlijk, wordt uitgekozen voor dergelijke “bezorgdheid”. Want, zoals Borrell al aangaf, ze zijn echt bezorgd.
De vraag voor de Bijbelgelovige mens is hoe Europa en de hele wereld zullen reageren wanneer de Messias in Jeruzalem aankomt en een monarchale heerschappij vestigt, niet alleen over Israël maar over de hele wereld.
Zo kunnen we zien dat Europa (en de internationale gemeenschap die het vertegenwoordigt) zich niet zozeer met Israël bezighoudt omwille van Israël, maar eerder omdat het, zij het onbewust, ernaar streeft Israël naar zijn beeld te vormen, tegen de plannen van de Heer in.
Dit wil niet zeggen dat democratie slecht is of dat het niet de beste regeringsvorm is voor Israël op dit moment. Maar het is niet heilig. En iedereen die zich eraan vastklampt als een heilige koe, zal zich in schril verzet bevinden tegen Israëls ware absolute heerser wanneer Hij komt.
“Je geloof heeft je gered!”
Reflecties over 7 oktober: een oproep tot duurzame vrede – van Bagdad tot Jeruzalem
‘Onze kinderen zijn teruggekeerd en zijn nu bij de IDF’
